Sayfa: 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10
51
« Son İleti Gönderen: KOYLU Eylül 17, 2024, 04:46:25 ÖS »
Bilinçli Anne Baba Olma Kuralları
Her şeye sahip olduğu halde mutsuz olan çocuklarda ne gibi eğitim hataları yapılıyor? Çocuğun asıl ihtiyacı nedir? “Çocuğum için her şeyin en iyisi olsun” derken doyumsuz bir çocuk mu yetiştiriyoruz? Bütün bu soruların cevaplarında formül, sevgi ve disiplini birlikte ve dengeli verebilme uygulamasıdır.
Anne baba merkezli aile olmak varken, çocuk merkezli aile olmak, çocuğu evin küçük hükümdarı kılmak da mümkündür. Amacımız çocuğu her an mutlu etmek değil, onu hayata en doğru şekliyle hazırlamaktır. Kendi iyiliği ve mutluluğu için çocuğa arzularını erteleyebilmeyi ve ev hayatının kurallarına uymayı öğretmeliyiz. Çocuğumuza kızarken bile severek kızmalıyız. Onun kişiliğine saygı göstermeli, çocuğu büyük insan gibi dinlemeli ama ondan büyük insan davranışı beklememeliyiz.
Bilinçli ilişkinin genel kurallarına ilave olarak şunlar söylenebilir.
* Önce çocuğunu tanı: Çocuğun psiko-sosyal gelişiminde her yılın farklı özellikleri vardır.
Her evreyi bilmek, çocuğunuzun ruhsal ve fiziksel güvenliğine, ihtiyaçlarına ve sınırlarına göre davranmayı sağlar. Böylece çocuğunuza taşıyamayacağı psikolojik yük yüklememiş ve onu yaralamamış olursunuz.
Demokrat olmak: Otoriter değil, demokrat anne baba olmanın önemini kavramak gerekir. (En uygun bu kelime ifade ettiği için demokrat ifadesini kullandım.)
* Çocuğun birey olmasına fırsat vermek: Çocuk bizim çocuğumuzdur ama, bize ait değildir. Bize emanet edilen bir hediyedir, biz sadece emanetçiyiz. Onu ayrı bir insan olarak düşünmeliyiz. Çocuğun, anne babadan sağlıklı ayrışması gerekir.
* Esnek olun: Her çocuğun yapısı ayrıdır. “Ben babamın yaptığını, annemin yaptığını yapıyorum ve bana zararı olmadığını biliyorum,” gibi sözler, sık duyduğumuz sözlerdir.
Dar görüş ve dar düşünceler her çocuk için geçerli değildir. Hatta beş çocuğunuzun beşinin de anladığı dil farklıdır. “Hepsini ben yetiştirdim, nasıl olur?” demeyin…
* Etkin dinlemenin önemini bilin: Çocuk konuşmasını bitirinceye kadar dinlenmeli, sözü kesilmemeli, kendisiyle göz teması kurularak konuşulmalıdır. Baş sallamak, onay işaretleri vermek, sorular sormak gerekir.
* Aile içi oturumlar yapın: Beraber zaman geçirmek çok yaralıdır. Bu sayede bireyler karşılıklı olarak birbirlerinin sevinç ve üzüntülerinden haberdar olur, hayatı paylaşırlar.
Amaç çocuğu hayata hazırlamaktır. Beraber zaman geçirmek bunun için önemlidir. Zamanın süresinden çok nitelikli olması faydalıdır.
*Ödül ve cezada denge: Evin kurallı bir ortam olması gerekir. Bir futbol maçında bile kurallara uymayanlar kart görür. Aile sosyal bir anlaşma demektir. Çocuk akıllı, uslu ve çalışkan olduğunda çabası ve davranışı ödüllendirilmelidir. Çocuğun kişiliğini övmek doğru değildir, çabalarını övmek gerekir. Çocuğun davranışlarının sorumluluğunu üstlenebilmesi ve sosyal beceriler kazanabilmesi sınırları bilmesine bağlıdır. Sınırları aşarsa da hatasıyla orantılı bir bedel ödemelidir.
*Olaylar üzerinde konuşun: Birlikte yaşanan üzüntülü ve sevinçli olaylar üzerinde sohbet etmek çocukta aidiyet ve bağlılık duygularını uyandırır. Çocuk böylece ailenin yaşam biçimini ve değer ölçülerini benimser. Yoksa konferans, vaaz tarzı yaklaşımların hiç faydası olmaz. Monolog değil diyalog gerekir. İki tarafta konuyu bilmeli ve etkin bir diyalog kurulmalıdır.
* Çocuğunuzun arkadaşlarını tanıyın: Üç yaşından itibaren arkadaş, çocuk için önemli olmaya başlar. Çocuk hayatı, oyun içinde ve arkadaşlar arasında öğrenir. Çocuğun arkadaşları kötülenmemeli, mümkün olduğunca eve çağrılıp olaylar üzerinde konuşmaya çalışılmalıdır. Arkadaşını küçük düşürücü yaklaşımlar sergilemek, çocuğunuzu gizli saklı iş yapmaya iter.
* Sorumluluk verin: Çocuğa bağımsızlık kazanacağı ev işleri ya da alışveriş ödevleri vererek küçük başarıların tadını almasını sağlayın. “Onun yapacağı işten ne olur?”demeyin. Bırakın yetenekleri gelişsin.
* Yuva sıcaklığını hissettirin: Beklemediği bir anda çocuğa gülümsemek onda güven ve bağlılık duygusu uyandırır. Korktuğu, heyecanlandığı anda elini tutmak, hafızasında olumlu izler bırakır. Bedensel dokunmalar, çocuğa güven verir. Sevginin egemen olduğu ev modelinde anne babanın otoritesi azalmaz, tam tersine çocuğun büyüklere duyduğu saygı daha da artar. Anne babanın sevgisini kaybetmemek için iyi şeyler yapmaya çalışır. Kişiliğine değer verilen, sığınacak yuvası olan çocuk, hayatta daha başarılı olur.
* Davranış diline dikkat: Özellikle ergenlikten önce çocuklar, sorunlarını söz dili ile anlatamazlar. Sinirlilik, aşırı hareketlilik, altını ıslatma, tırnak yeme, kavgacılık, yalancılık, iştahsızlık, uykusuzluk, kıskançlık, korkaklık, okul başarısızlığı, kekemelik, bedensel yakınmalar, bunların hepsi birer işaret olabilir. Gizli depresyonun söz dili ile anlatılamaması tedavi gerektirir.
* Örnek olunduğunu unutmamak: Çocuğun “Annem babam gibi olmak istiyorum” diyebilmesini sağlayabiliyor musunuz? Özdeşim modeli olarak, ne kadar doğru davranıyoruz? Çocuğun sözlere değil, davranışlara bakarak öğrendiğini unutmamak gerekir.
* Çözüme odaklaşmak: Sorunla karşılaşınca telaşlanmak yerine çözüm odaklı düşünmeyi başarmalı, emretmek yerine fikir vermek gerekir. Büyüğün hayat tecrübesi çocuk için bir hazinedir.
* Şefkatli olun ve şefkatli olmayı öğretin: Şefkat, sevgiden farklı bir duygudur. Batı dillerinde tam karşılığı olmayan şefkat, karşılıksız sevgi olarak da söylenebilir. Annenin çocuğuna verdiği en önemli hediyedir. Ruhsal bir enerjidir ve verdiği kimseyi de, vereni de iyi hissettirir. Şefkat, şefkati doğurur, vicdana giden bir duygudur, iç sesi içteki uyarı sistemini harekete geçirir. Bu duyguya sahip kişi, bilerek kötülük yapmaz. Şefkatli kişilerin iyi anne baba, iyi eş, iyi arkadaş, iyi patron olmaları daha kolaydır. Yumuşak ve sıcak kalpli insanları kim sevmez ki? Şefkatli insan, aynı zamanda bağışlayıcı da olur, affetmeyi başarır. Sevgideyse bağışlayıcılık, şefkate göre daha azdır.
* İzle – bekle yöntemi uygulayın: Sabırlı olmak, diğer bütün erdemleri geliştiren baş erdemdir. Sabır ve zaman duygusu, birbiriyle ilişkilidir. Hayatın kalıcı zevkleri, beklemeyi bilenlere verilir. Meditatif bir eylem olan sabır, sadece katlanmak anlamına gelmez. İnsan kendisini bir zevkten mahrum bırakıyorsa bunun mantıklı bir nedeni olmalıdır. Aktif sabır dediğimizde de kişi hareket halinde bekler. Ümidini kaybetmez, sürekli fikir üretir. Sabır, kesinlikle haklı ve mantıklı olmalıdır. Kişiliği ezdirmek, hakkını aramamak, sabır değil pasifliktir. Bu, girişimciliği yok eder. Aktif sabır ise sessiz ama soylu bir davranıştır. Bunu çocuğunuza kazandırabilirseniz, ona hayatı boyunca vermiş olacağınız en değerli hediyeyi takdim etmiş olursunuz.
*Çocuğunuza özgüven kazandırın: Çocuklarda özgüvenin yetersiz gelişmesinin nedenlerinden biri, aşırı himayeci davranan ailelerdir. Bazı anneler, çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmek için aşırı korumacı tavırlar sergilerler. Çocuklarını sevgi ve şefkate boğan bu anneler, çocukları hiçbir zorlukla karşılaşmasın diye her türlü işi kendi üzerlerine alırlar. Bu tip ailelerde anne, çocuğun yapması gereken şeyleri yapar, çocuk adına düşünür, ona fazla yük vermez. Aslında bu, iyi niyetle yapılan bir eğitim hatasıdır.
Çocuğun bütün sorumluluklarını üstlenmek çok büyük bir risktir. Çünkü çocuk, kendi sorununu kendi çözme becerisi kazanmaz. Bu tür bir davranışa maruz kalan çocukta, “ben yapamam” duygusu oluşur. Bu, özgüveni azaltan bir duygudur. Çocuk kendisini yetersiz, güvensiz hisseder ve annesine sormadan hiçbir şey yapamaz hale gelir, yaşı kaç olursa olsun…
* Özel davranacağız diye bencillik aşılamayın, hak bilinci verin: Çocuğa doğru – yanlış, iyi – kötü bilinci küçük yaşlarda kazandırılmalıdır. Ancak bazı aileler, bu konuya gereken önemi vermiyor, çocuk küçükken – özellikle de tek çocuksa – “Bu bizim çocuğumuz, onun istediğini yapmayacağız da, kimin istediğini yapacağız? Biz kim için çalışıyoruz?” diye diye çocuğa özel bir dünya oluşturuyorlar. Tabi ki çocukta bir daha bindirildiği tahttan inmek istemiyor. Hayatta herkesin ona anne babasının davrandığı gibi özel davranmasını istiyor. Evlendiği zaman, eşinin ailesinin içine girdiği zaman, iş hayatında kendisine özel davranılmamasını hazmedemiyor, uyumsuz davranışlar sergiliyor. Çocuk ergenlik çağını tamamlayıp genç bir birey olduğu halde hak bilinci doğrultusunda hareket edemiyorsa, ona bencillik yapmadan kendisiyle yüzleşme becerisi kazandırmak gerekir.
* İyilik yapmayı öğretin: Anne babalar, “çocuğuma sadece iyilik yapmayı öğretirsem herkes onu aldatır,” diye düşünebilirler. Gerçekten de kötülüğün pirim yaptığı bu zamanda bir çocuğa iyilik yapmayı öğretmek kolay değildir ama çocuk eğitiminde günümüze hâkim olan yanlış yargılara, hurafelere takılıp kalmak yerine doğru olan neyse onu yapmamız gerekir. Çünkü çocuklar bu toplumun geleceğini şekillendireceklerdir.
Sağlıklı nesiller yetiştirebilme duasıyla.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
52
« Son İleti Gönderen: fanidunya NET Eylül 17, 2024, 09:55:51 ÖÖ »
Kalkan
Merhamet ve adalet peygamberi olan Resûl-i Ekrem Efendimiz (s.a.s.) buyuruyor ki, “Kim Müslüman kardeşinin ırzını korursa Allah da kıyamet gününde onun yüzünü cehennem ateşinden korur.” (Tirmizî, Birr ve sıla, 20)
“İnsan ne için yaşar?” diye sorulduğunda sıklıkla verilen bir cevap vardır: İnsan, inancı ve onuru için yaşar. “Yeryüzündeki en şerefli varlık olarak yaratılmak” başlı başına bir onur vesilesidir ve insan, Allah’ın lütfettiği bu onura lâyık olmak için yaşar. Akıllı, güçlü, zevkli, irade ve sorumluluk sahibi bir varlık olmanın verdiği değerdir insanı hayata bağlayan.
Onurun anlamı gurur değildir. Onurlu insan, kibirli değil, aksine mütevazı ama vakar sahibi insandır. Kendisini, ailesini, sevdiklerini, milletini, Müslümanları mahcup edecek hal ve tavırlardan uzak durmaya gayret eden, haysiyet sahibi kimsedir. Arapça’da “ırz” olarak adlandırılan bu vasıf, Türkçemizde “saygınlık” kelimesiyle de karşılanabilir.
Elbette her insan ırzını ve şerefini korumak için elinden geleni yapar. Bunun, yaratılış kodlarına dayanan fıtrî bir yönü de vardır. Ama sadece kendi onurunu korumak yetmez. Onur mücadelesinde bencil davranılmaz. Din kardeşlerinin onurunu korumak da Müslüman’ın boynunun borcudur. Yalan, dolan, iftira, şiddet, zulüm gibi her türlü risk karşısında kardeşinin ırzına kalkan olmak, hayat kurtarıcı bir sorumluluktur. Çünkü saygınlığı hedef alınmış insanın, kalbine ok değmiş yaralıdan farkı yoktur.
Bir Müslüman’ı kendisi olmadığı zamanda korumak; arkasından ileri geri konuşulurken ya da haberi olmadan hakları gasp edilirken müdafaa etmek dürüstlük ister. Hiçbir çıkar beklemeden kardeşini savunmak, hak duyarlılığı ister. Mazlumun onurunu savununca zalimde oluşan öfkeyi göze almak cesaret ister. İşte bunun ödülüdür cehennem ateşinden korunmak!
Bir büyük zulüm sardı Filistin’i. Katlanarak artan ve masumların ırzını hedef alan bir zulüm... Gazze’de namusunu, şerefini, vatanını ve yarınlarını korumak için mücadele eden Müslümanlar var. Harim-i ismetleri çiğnenmesin diye çırpınan masumlar… Bu onur savaşı, bu onurlu duruş tarihe yazılırken biz de kardeşlerimizin yanında olmak için gayret gösterelim. Onların çok uzağında ama aslında onlara bir yürek kadar yakın mesafede biz de bu hayâsızca akına kalkan olalım.
“Onlar da şöyle yapmasaydı” diye söze başlayan, mazluma akıl verirken aslında sonu zalimi mazur göstermeye varan konuşmalar ne acı! Oturduğunuz yerden akıl vermeyin; özgürlük davasına gönül verin. Her hâl ve şartta mümin kardeşlerimizin haklarını ve saygınlığını savunmak üzere yazın, çizin, yürüyün, konuşun, harcayın.
Kadınların iffetini, çocukların geleceğini, erkeklerin izzetini koruması için Cenâb-ı Hakk’a dua edin. Aman dua etmekten yorulmayın. Bugün dünden daha güçlü bir sesle müminlerin yanında olun. Peygamberimizin ifade buyurduğu üzere, işte o zaman Allah’ın da sizin yanınızda olmasını ve sizin onurunuzu korumasını ümit edebilirsiniz.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
53
« Son İleti Gönderen: fanidunya NET Eylül 17, 2024, 09:52:22 ÖÖ »
Yangın
İnsanlığa müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderilen Peygamberimiz Muhammed Mustafa (s.a.s.) şöyle buyurmuştu:
“İnsanlar, aralarında bir günah işlendiğini görüp bunu engellemeye güçleri yettiği hâlde engellemedikleri zaman, Allah’ın hepsini kapsayan bir azap gönderme ihtimali vardır.” (Ebû Dâvûd, Melâhim, 17)
Hayatın kodlarında iyilik hâkimdir. “el-Berr” ism-i şerifinin sahibi olan Rabbimiz, iyiliği var eden, sonsuz iyilik kaynağı olan, kulları için iyiliği isteyendir. O, insanı iyiye eğilimli bir fıtratla yaratmıştır. Bu fıtrat, kötülüğü görünce rahatsız olan bir vicdan mekanizmasıyla da desteklenmiştir. Kısacası insanın hamuru hem kendi söz ve davranışları hem de çevresinde olup bitenler hakkında iyiliği tercih edecek bir nitelikte mayalanmıştır. Cenab-ı Hakk’ın bu takdiri, yaşamımızı ve dünyanın gidişatını şekillendirmede iyiliğe öncelik vermemizi kolaylaştırır aslında.
Kötülük ise bütün geçiciliği ve karanlığıyla hayatımıza uğrayan bir bulut gibidir. Biliriz geçicidir, görürüz karanlıktır ama er ya da geç güneş doğacaktır. Kötülüğe yatırım yapanlar kaybetmeye mahkûmdur. Kötülükten medet umanlar zavallıdır. Hamurunda iyilik olduğu hâlde bunu değere dönüştüremeyenler iflastadır. Vicdanının sesine kulaklarını tıkayanlar yalnızdır.
Kötülüğün yayılarak toplumu etkisi altına alması, onun ilk belirdiği andan itibaren görmezden gelinmesiyle yakından ilişkilidir. Hukuken ve ahlâken kötü olduğu, yanlış, çirkin ya da yasak olduğu bilinen bir iş, insanların umursamazlığı sayesinde yeryüzünde yayılır. Kötülüğe eliyle ve diliyle engel olmayan, kötüye bir nefret bile beslemeyen izleyiciler, onu gizliden destekliyor gibidir. Böyle bir aymazlığın nihayetinde, yangın hepsini saracaktır. Oysa kötülük ateşinin üstüne iyilik suyu ne kadar hızla dökülürse yangın o kadar çabuk kontrol altına alınır ve söner.
İyi ile kötünün mücadelesi dünya durdukça devam edecektir. Bu değişmez gerçek bazen zihnimizde, bazen ilişkilerimizde bazen de kıtalar ötesi coğrafyalarda karşımıza çıkar. Bir karar alırken, bir plan yaparken, bir iş kurarken ya da bir taraf tutarken kendimizi bir anda bu mücadelenin içinde buluruz. İşte o kritik anda iyiliği mi kötülüğü mü beslediğimize dair hesap vereceğimiz bir yüce mahkeme ahirette bizi beklemektedir. Aklı ve tecrübesi, bedensel gücü ve yetenekleri, duygusal ve manevi donanımları yeterli olduğu halde kötülüğe dur demeyen, hatta bütün bu imkânlarını kötülük için seferber eden kimsenin vay haline!
Dünyanın görüp geçirdiği en büyük kötülüklerden biriyle karşı karşıyayız. Gazze’de bir soykırım yaşanıyor. Dünya sakinleri, iyiliğin mi yoksa zulmün mü yanında duracaklarına karar vermek zorunda oldukları bir yol ayrımına geldi.
Her bir fert, elindeki imkânlar neye ve ne kadar elveriyorsa öyle ve o nispette kötülükle mücadele etmek zorunda bugün. Malı, canı, ırzı, nesli ve dini saldırı altında olan, bütün değerleri ve varlık sebepleri hunharca çiğnenen Filistinlilerin yaşadıklarından daha büyük kötülük olabilir mi? O halde hepimiz bütün benliğimizle bu kötülüğün karşısında yer almalıyız bugün. Gittikçe büyüyen yangının sönmesi için su taşımalıyız; dualarımızla, şiirlerimizle, ezgilerimizle, konferanslarımızla, vaazlarımızla, sloganlarımızla, resimlerimizle ve maddi tercihlerimizle…
Bu kara bulutun altında topluca boğulmak istemiyorsak kötülüğe müdahale edelim.
Kötülük elbet sona erecek. Zulüm elbet zeval bulacak. Yeter ki biz inanalım.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
54
« Son İleti Gönderen: fanidunya NET Eylül 17, 2024, 09:48:56 ÖÖ »
Kılıç
Cesaret ve şecaat abidesi olan Sevgili Peygamberimiz bir defasında müminleri şöyle uyarmıştı:
“Ey insanlar! Düşmanla karşılaşmayı (savaşı) temenni etmeyin. Allah’tan afiyet isteyin. Fakat onlarla karşılaştığınız zaman da sabredin. Bilin ki cennet kılıçların gölgeleri altındadır.” (Müslim, Cihâd ve siyer, 20)
Savaş ve barış birbirine zıt alternatifler olarak karşısına çıktığında, Peygamber Efendimizin tercihi daima barıştan yana olmuştur. Kavgayı değil, anlaşmayı tavsiye etmiştir. Uyumu, geçimi, sulhu seçmek onun aslî karakteridir. O (s.a.s.) İslâm Peygamberidir ve “İslâm” zaten “barış ve esenlik” demektir.
Yeryüzünde insanı mücadeleye zorlayan şartlar olduğu gibi, anlaşmayı reddeden muhataplar olması da mukadderdir. Dünya güllük gülistanlık olmadığı gibi, insanoğlu da melek değildir. Dolayısıyla basit günlük tartışmalardan girift ideolojik çatışmalara kadar bir dizi olumsuzluk insanlığı kuşatır. Bireylerin, ailelerin, akrabaların, milletlerin ve devletlerin arasından savaş rüzgarları eser. Aklını, ferasetini, sağduyusunu yitirip de rüzgâra kapılmadan önce düşünmek ve her türlü uzlaşı yolunu denemektir mümine düşen.
Afiyet her anlamda huzur, sağlık, dirlik ve mutluluk demektir. Çatışmanın bırakacağı yıkım düşünüldüğünde hem sözlü hem de fiilî dualarla afiyeti istemek gayet doğaldır. Savaşın kaçınılmaz olduğu zaman bile, Peygamberimizin yağmayı, talanı, işkenceyi, kadın ve çocukları öldürmeyi, ibadethanelere ve din adamlarına saldırmayı yasaklaması fevkalâde önemlidir. Savaş içinde ahlâk, şiddet içinde erdem… Tarihin görmediği kadar derin bir insanlık…
Dinine ve değerlerine el uzatıldığında müminin kahramanca savunmaya geçmesi gerekir. O an tembellik yapılmaz, er meydanından kaçılmaz. Ama müminin yüreğinin derinlerindeki ümit daima barışın kardeşi olmalıdır. Cesaret ve güç gösterisi, destansı bir direniş ve diriliş paha biçilmez değerdedir. Ama mümin için öncelikli olan insanı, hayvanı, bitkiyi, toprağı, suyu, şehri kıyımdan koruyacak bir afiyet niyazıyla Rabbe yönelmektir. Korkmadan, yılmadan ama merhametle, sekinetle ilerlemektir.
Savaş gelip çattığında ise artık sabretme zamanıdır. Mümin, canlı ve bilinçli bir sabırla zorluklara dayanmalı, pes etmemelidir. Sabır, sanıldığı gibi içe dürülme ve sinme değil, göğsünü gererek imtihanı karşılamadır.
Güçlü bir iman ve derin bir tevekkül ile dişini sıkmak, mukaddesatını savunmaktır.
Kılıç bir semboldür; her türlü haklı mücadelenin cennete taşındığını müjdeleyen bu hadiste, cesurca cihat edenlerin sembolü… Eliyle, diliyle, kalbiyle hayatı boyunca iyilik için çabalayan müminlerin, barıştan anlamayan bir zalim karşısında gösterdikleri cesaretin sembolü… Zalimin kötülüğüne dur diyerek iyiliğe yeniden yol açma idealinin sembolü…
Bugün Gazze’de adaletten, hukuktan, ahlâktan zerre kadar anlamayan adi bir zulüm ordusu müminlere kan kusturuyor. “Filistinliler için özgürlük” diyerek meydanlara çıkan farklı din ve ırklardan milyonlarca insan, barış istiyor. Oysa Filistin topraklarında zaten iki taraflı bir savaş değil, bir soykırım sürüyor.
Soykırımı lanetlemek için meşru ve makul her fırsatı değerlendirin.
Mücahitlerin sabır ve şecaatleri cenneti kucaklamışken, onlarla yürek birliği edin.
Cihadın anlamını yitirmeye başladığı bu pasif ve bencil insanlar çağında, silkinin, kendinize gelin.
Cihadın yok etme değil, Hak rızası için ıslah etme çabası olduğunu hatırlayın.
Afiyet içinde olmanın değerini bilerek, onlar için de afiyet dileyin.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
55
« Son İleti Gönderen: fanidunya NET Eylül 17, 2024, 09:44:47 ÖÖ »
Çocuk
Yüreği çocuk sevgisiyle dolu olan Peygamber Efendimiz (s.a.s.), anne babalara çocuğun ne kadar hassas bir emanet olduğunu şöyle anlatmıştı: “Her çocuk fıtrat üzere doğar. Sonra anne babası onu Yahudi, Hıristiyan ya da Mecusi yapar.” (Müslim, Kader, 22)
Çocuğun dünyaya gelişi, yeni bir başlangıcı müjdeler. Hayata umut katacak, çevresinde iyiliği çoğaltacak yeni bir can gelmiştir. Dünyanın geleceği, toplumun yarınları bu yavrunun ellerindedir. Ümmetin birlikteliğinde, milletin huzuru ve bekasında onun payı olacaktır. O halde her çocuk özenle yetiştirilmelidir.
Hiçbir çocuk zalim, cimri ya da kötücül olarak dünyaya gelmez! Aksine iyiliğe eğilimli, güzelliğe meraklıdır. Yüreğinde daima doğruyu gösteren vicdan pusulası vardır. Yani Allah Teâlâ, onu yetiştirecek olanlara muhteşem bir alt yapı hazırlamıştır ki bu sağlam yapının adı fıtrattır.
Anne baba gizli ya da açık öğrettikleri, bilerek ya da bilmeyerek örneklikleriyle bir insan yetiştirir. Onların öğütleri ve telkinleri çocuğun hayatında din, kültür, kimlik ve alışkanlık olarak kayıtlara geçer. Nihayet bir genç olana kadarki süreçte Allah’ın hazırladığı alt yapı ya ustaca değerlendirilir ya da fıtrat gibi bir imkân heba edilir. Fıtratla barışık bir eğitim süreci ile Allah’a lâyık bir kulun benliği inşa edilirken, fıtrata aykırı bir eğitimle Allah’a yabancı bir zavallı üretilir.
Resûlullah Efendimiz (s.a.s.) bu hadisinde çocuğa dinini anne babasının öğrettiğine dikkatimizi çekiyor. Din eğitimi iman, ibadet ve ahlâk eğitiminden oluşan üç yönlü bir seyir izler. İman esaslarını kavratmak, ibadetleri uygulamalı biçimde öğretmek ve güzel ahlâk aşılamak ufacık yaşlardan itibaren anlam taşır. Ama özellikle altını çizmek gerekir ki din öğretiminin çekirdeğinde “tevhid bilinci” yer alır. Öyle bir bilinç ki “Allah’ı tanımak, sevmek, O’na inanmak, bağlanmak ve her an O’nun karşısında sorumluluğu olduğunu bilerek yaşamak” anlamına gelir.
Çocuğa tevhid bilinci aşılamanın en doğal sonucu, çocuğun yapay ve yüzeysel değil, gerçek ve yaşanabilir bir din algısına sahip olmasıdır. Allah vardır, her an kâinatı yönetmektedir, insandan iman ve iyilik üretimi beklemektedir. Bunu fark eden çocuk, Allah’ı ve O’nun dinini hayatına gerçekten kabul etmiş demektir. İşte o zaman çevresinde olan bitenleri dinin rehberliğinde okuyabilir.
Bu dünya iyi ile kötünün mücadele sahasıdır. Çocuklara neyin iyi neyin kötü olduğunu dinin rehberliğinde biz anlatmalıyız. Zehiri bal gibi sunan, ateşi su gibi gösteren aldatmacalar dünyasında yaşıyoruz. İyi ile kötünün, doğru ile yanlışın yerlerini değiştirerek çocuklarımızı yanıltmak için yapılan yayınların haddi hesabı yok! Böyle bulanık bir ortamda net ve sağlam bilgiye biz sahip çıkmalıyız.
Gazze’de sürüp giden katliamı haklı ve gerekli göstermek için yapılan propagandaları düşünün!
Çocuklarınıza bunun bir insanlık suçu olduğunu ve asla hukuki ve ahlâkî bir dayanağı olamayacağını anlatın.
Çocuk katillerinin yaptıklarını ört bas etmeye ve dünya gündemini değiştirmeye çalışan yayınlara karşı uyanık olun!
Hayatın normale dönmediğini, soykırımın hâlâ devam ettiğini unutmayın, çocuklarınıza da unutturmayın!
Gazze’de yaşananlar iyi ile kötünün mücadelesidir. Bütün varlığınızla iyinin yanında yer alın!
Çocuklarınıza zalimin karşısında ve mazlumun yanında olmanın insanlık için önemini anlatın.
Sadece ama sadece Müslüman oldukları için yurtlarından çıkarılan ve öldürülen çocukların sevgisini yüreklerinde hissetmelerini sağlayın.
Onlara dinin zulmü ve terörü asla onaylamadığını öğretin.
Yarınlara merhameti ve adaleti sen getireceksin deyin…
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
56
« Son İleti Gönderen: fanidunya NET Eylül 17, 2024, 08:41:29 ÖÖ »
Çocuklara Okuma Alışkanlığı Kazandırmak
Hızla gelişen bilim ve teknoloji çağında, yaşadığımız şu günlerde birey olarak her birimizin kazanması gereken en önemli alışkanlıklardan birisi de okuma alışkanlığıdır.
Bugün başarılı olmuş pek çok kişi iyi bir kitap okuma alışkanlığına sahiptir. Böyle düzenli bir alışkanlığın oturmasının temeli, erken çocukluk dönemine kadar inmektedir. Çocuğunuzun yaşı kaç olursa olsun, onu kitapla tanıştırabilirsiniz.
Çünkü kitap çocuğun zihinsel, duygusal ve sosyal gelişiminde önemli bir malzemedir. Düzenli okuma alışkanlığı olan anne-babaların bunu çocuklarına aktarmaları çok daha kolaydır. Çocukta okuma ilgisi uyandırmak, okuldan önce ailenin görevidir. Anne-baba her konuda olduğu gibi bu konuda da olumlu model olmalıdır. Zira çocuklar evde ve okulda gördüklerinden çok şey öğrenirler.
Kitaplar ilham verici, zihni uyarıcı ve gelişimi teşvik edici araçlardır. Kitap okuyarak kendimizi, çevremizi tarihimizi, evreni keşvederiz. Okumak bizi düşünmeye, hissetmeye, hayal etmeye, muhakeme etmeye, olgunlaşmaya zorlar, değiştirir ve geliştirir. Okumak farklı fikirlere, farklı bakış açılarına zihnimizde kapı açmamızı sağlar. Ve yine okumakla ufkumuz genişler; olayları, insanları, itinalı analizler yaparak değerlendiririz. Kitap seçimi tıpkı arkdaş seçimi gibi ciddi bir iştir.
Bu nedenle kendimize ve çocuklarımıza alacağımız kitapların itinayla seçilmesinde yarar vardır. Güzel, faydalı kitapları okumak birçok güzellikle de tanışmak demektir. Ayrıca kitap okuyarak olayları, fikirleri, kişileri kendi zihin dünyamızda değerlendirip ölçer ve tartarız. Yani kendi fikirlerimizin temellerini oluştururuz.
Yaşadığımız dönem teknolojik gelişmelere rağmen parmağımızın ucuna dünyayı sığdıran internete rağmen, bilginin en temel kaynağı hâlâ kitaplardır. En doğru, en faydalı, en keyifli bilgilenme yöntemi kitap okumaktır.
Anne babaların çocuklarına bebeklik dönemlerinden itibaren onları sıkmadan kitap okumaları gerekmektedir.
Anne-babalar uygun bir şekilde, sevdirerek çocuklarına kitap okurlarsa çocukların bu konudaki sevgisi ve ilgisi artacaktır. Önemli olan; zorla değil, sevdirerek bu işi yapmalıdır. Çocuklarımıza okumayı sevdirmek istiyoruz; peki ya biz “okuyan” bir anne-baba mıyız? Eğer çeşitli sebeplerden dolayı okuma alışkanlığı edinememiş veya okumaya vakit bulamadığımızı söyleyen birer yetişkin iseniz önce kendinizden başlamanızı tavsiye ederiz. Çünkü “kendi nefsini islah edemeyen, başkasını islah edemez,” hele en yakın olan çocuğunu asla.
Okuma alışkanlığını çocuklarımıza nasıl kazandırabiliriz?
- Çocuğumuz kitap okurken resimlerini birlikte inceleyelim, yorumlar yapalım.
- Çocuğumuzu sık sık kitapçıya ve kütüphaneye götürelim. Sevdiği kitaplardan alalım, teşvik edelim.
Çocuk dergilerine abone edelim. Kendi adlarına posta geldiğinde çocuklar çok heyecanlanırlar.
Kendimiz de kitap okumaya vakit ayıralım. Akşamları televizyonu, cep telefonunu kapatalım ve ailece oturup kitap okuyalım.
Okunan kitapları anlamak ve paylaşmakla; konuşma, okuduğunu anlama ve ifade etme becerisinin geliştiğini bilelim.
İlk İlâhi emir olan “oku” emrin muhatapları olarak bu emrin gereğini yapmak durumundayız. İslâm dinî, ilme ve bilgiye gerektiği değeri vermiş ve bilgiye ulaştıracak bütün meşru yolları açık tutmuştur. İlim öğrenmek için; zaman, mekân, yaş sınırı koymamıştır. Erkek ve kadın herkese beşikten mezara kadar ilim öğrenmeyi emretmiş, hayatın her aşamasında ve her safhasında kişinin kendi durum ve konumuna göre ilimle iç içe olmasını istemiştir.
Dinimizde, ilim öğrenmek ve öğretmek ibadet olarak kabul edilir. Bilginin insanı yücelteceği, Kur’ân-ı Kerim’de şöyle ifade edilmektedir: “Allah, içinizden inananların ve kendilerine ilim verilenlerin derecelerini yükseltir…” (Mücadele, 58/11); “Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?” (Zümer, 39/9); “...ve ‘Rabbim, benim ilmimi (bilgimi) arttır’ de.” (Tâhâ, 20/114) İslâm, okumaya ve ilim elde etmeye büyük önem vermiştir.
Hz. Peygamber (s.a.v.)’e inen ilk vahiyde okumaktan, kalemden, eğitim ve öğretimden bahsedilir: “Yaratan Rabbinin adıyla oku! O, insanı bir alakadan yarattı. Oku! İnsana kalemle yazı yazmayı öğretip ona bilmediklerini öğreten Rabbin sonsuz lütuf sahibidir.” (Alak, 96/1-5)
Her kötülüğün, haksızlığın ve ahlâksızlığın baş sebebi, bilgisizlik ve cehalettir. Bunun içindir ki Kur’an, ilimsizlikten şiddetle sakındırır: “Sakın ha, câhillerden olma!” (En’âm, 6/35) der.
Peygamberimiz, Yüce Allah’a şöyle dua etmiştir: “Fayda vermeyen ilimden (bilgiden) sana sığınırım.” (Tirmizî, Kitabu’d-Deavât 68)
Bu itibarla faydası olmayan kitaplardan, bilgilerden de uzak durmalıyız. Zaman israfından sakınmalıyız. Çocuğumuza, “kitap oku da ne okursan oku” dememeliyiz, faydalı kitaplar okumasını tavsiye etmeliyiz. Tabiî ki, faydalı bilgi, kişiye dünya ve âhirette fayda verir, mutlu ve huzurlu olmayı sağlar!
Süleyman Gülek.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
57
« Son İleti Gönderen: fanidunya NET Eylül 17, 2024, 08:35:01 ÖÖ »
Yahudiler ve Yahudilik 13
3- SİYONİZM
A- SİYONİZM NEDİR?
*‘Siyonizm kelimesi, İbranicedeki ‘Sion’ (Tzi-yon) kelimesinden türetilmiştir. Siyon, Ahd-i Atîk’te Kral Dâvûd (as) tarafından fethedilip krallığın merkezi yapılan Kudüs şehri için kullanılmıştır (II. Samuel, 5/7). Tora’da birçok yerde İsrail oğullarından ‘Siyon halkı’ diye bahsedilmektedir.
*Siyonizm; Yahudi ırkçı (etno-kültürel) milliyetçiliğini esas alan ideolojik bir akımdır ve Yahudi milliyetçiliğinin temel ülküsüdür. Bu inanca göre Filistin kutsal toprak olarak bilinir ve ‘Tanrı tarafından Yahudilere bırakıldığına inanılır.
*Siyonizm, geniş anlamıyla, ‘ARZ-I MEV’ÛD’a (vadedilmiş topraklar, Nil’den Fırat’a kadar uzanan topraklar -Büyük İsrail. Tekvin, 15/8) sahip olup, Filistin dışındaki bütün Yahudileri orada toplamak ve ‘Büyük İsrail devletini’ kurmak idealidir. Sonra da Süleyman mabedini Siyon dağına inşa etmek hedefidir. Aslında Süleyman Mabedini Siyon dağında inşa etmek ideali Yahudiler için bir semboldür. Asıl varmak istedikleri hedef dünyaya hakim olma mefkuresidir (1, 2). Siyonistlerin bu ideallerini muharref Tevrat şu şekilde çizmektedir: ‘O zaman Rab bütün milletleri önünden kovacak ve sizden büyük kuvvetli milletlerin mülkünü alacaksınız. Ayak tabanınızın bastığı her yer sizin olacaktır. Sınırınız çölden, Lübnan’dan, ırmaktan, Fırat ırmağından garp denizine kadar olacaktır. Önünüzde kimse duramayacak, Tanrı’nız Rab size söylediği gibi dehşetinizi ve korkunuzu ayak basacağınız bütün diyar üzerine koyacaktır.” (Tesniye, 12/25)
‘Siyonist’ kimdir?
*Siyonizm idealini (ülküsünü) benimseyen kişilere ‘Siyonist’ denilmektedir. Siyonistler genel olarak İbranice dilini konuşurlar.
*Siyonizm tam olarak standart bir ideolojiye de dayanmaz. Ve Genel Siyonizm, Dini Siyonizm, İşçi Siyonizmi, Revizyonist Siyonizm, Yeşil Siyonizm vs. gibi birçok ideolojiyi bünyesinde barındırır. Mamafih, bütün Siyonistlerin ortak noktası, ‘ARZ-I MEV’ÛD’da ‘Büyük İsrail devletinin’ kurulması idealidir.
B- SİYONİZM NASIL ORTAYA ÇIKMIŞTIR?
* ‘Semitizm’ (Yahudicilik), ‘Yahudisever, Yahudi sempatizanı, Yahudi taraftarlığı, Yahudi nasyonalizmi’ anlamında kullanılan bir terimdir.
*‘Antisemitizm’ Yahudi milletine karşı duyulan düşmanlık, nefret, ön yargı veya ayrımcılıktır.
*Siyonizmi hazırlayan, siyasi, dinî, ekonomik, sosyal, kültürel pek çok sebep vardır. Bunlardan biri de ‘Anti Semitizm’dir.
*Antisemitlere göre; ‘Yahudilerin tabiatı tümüyle kötüdür’. Adeta bir kötülük toplumudur ve ıslah edilmeleri de mümkün değildir. Yahudiler açık toplum olmayıp, ezoterik toplumdur ve içinde yaşadıkları toplumlara yabancı kalırlar. Yahudiler fitne-fesat çıkarırlar ve komplocudurlar. Anti semitizm, Yahudileri insanlığa zarar vermek amacıyla gizlice çalışmakla itham eder. Antisemitizm, Tarih boyunca Yahudilerin devamlı bir devlet kuramamalarını, çeşitli milletlerce sürgün edilmelerini ve hep sürgün hayatı yaşamalarını, Yahudi tabiatından kaynaklanan fitne-fesat çıkarmalarına bağlar.
* Yahudilerin; Babil sürgünü (Nebukadnezar-mö. 6.yy), Romalıların Yahudileri Roma’dan kovması, Haçlı seferleri sırasında (1096-1147) katliama uğramaları, pek çok Yahudi’nin İngiltere, Fransa, Avusturya ve İspanya’dan kovulması, Yahudiler üzerinde çok kötü tesirler bırakmıştır.
*Yahudiler sadece Müslüman Endülüs devletinde ve Osmanlı devletinde (Fatih ve 2. Bayezid döneminde 1492’de İspanya’dan, 1497 Portekiz’den kovulan Yahudiler Osmanlı topraklarına yerleştirildiler) İslâm dininin merhametli hoşgörüsü sayesinde rahat ettiler.
‘Zımmi’ statüsünde kabul edilen Yahudiler kendi dinlerini ve kültürlerini özgürce yaşadılar. Hatta Osmanlı devletinde 1839 Tanzimat fermanıyla Yahudiler Osmanlı vatandaşlarıyla aynı haklara sahip oldular.
*17.yy’da Rus Kazakları bu günkü Ukrayna’da binlerce Yahudiyi katletti. 18. Yy’da Prusya kralı 2. Friedrich Yahudilere çocuk sınırlaması getirdi ve ‘evlenmemek veya Berlin’i terk etmek arasında seçim yapmaya zorladı.
*Antisemitik hareketler 19-20. yy’larda da devam etti. Irkçı ‘Nordikler’ ve Naziler üstün ırk olduklarını iddia ederek diğer ırkları aşağılamışlardır. Irkçı antisemitler Yahudilere karşı da zulüm yapmışlardır. Bilhassa Adolf Hitler’in Nazi Almanyası Yahudilere karşı ‘Holokost’(soykırım) yapmışlardır (3-6).
*Bütün bu Antisemitik davranışlar Siyonizme zemin hazırlamıştır. YAHUDİLER MASUMMUDUR?
*Yahudilerin tarih boyunca bir yurt edinememeleri ve hep sürgün hayatı yaşamalarının suçu, tamamıyla onlara eza eden çeşitli ırklardan ve inanışlardan milletlere de elbette yüklenemez. Böyle bir iddiada bulunmak, o milletlere de haksızlık olur. Yahudiler neler yaptılar ki, bu olaylara sebebiyet verdiler? Bunda Yahudilerin kendilerine dönüp ne fitneler çıkardıklarını sorgulamaları da icap eder.
---------------------------------------------------------------------------------
1-Kutluay, Yaşar. Siyonizm ve Türkiye
2- Karaman, M. Lutfullah. Siyonizm; TDV İslâm Ansiklopedisi 37. cild, 329-335
3- Oxford Dictionaries; Antisemitism.
4- Matas,David. Antizionism and antisemitism.
5- Daniels, JL. Antisemitism in the Hellenistic-Roman period.
6-Lewis, Bernard. The new Antisemitism.
Prof. Dr. Yusuf Özertürk.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
58
« Son İleti Gönderen: fanidunya NET Eylül 17, 2024, 08:22:01 ÖÖ »
Bütün Varlıkların Her Bakımdan En Üstünü
Dünyâ târihinde çok önemli dönüm noktaları, kilometre taşları vardır. Bunlardan biri, “İki Cihân Güneşi Hazret-i Muhammed (aleyhisselâm)”ın dünyâyı teşrîfleridir.
Her Peygamber, kendi zamanında, kendi mekânında, kendi kavminin hepsinin her bakımdan en üstünüdür.
Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâm ise, dünyâ yaratıldığı günden kıyâmet kopuncaya kadar, her zamanda, her memlekette, gelmiş ve gelecek bütün varlıkların her bakımdan en üstünü, en fazîletlisidir. Hiçbir kimse hiçbir bakımdan O'ndan üstün değildir. Cenâb-ı Hak, O'nu öyle yaratmıştır.
Allahü teâlâ, bir insanda bulunabilecek görünür-görünmez bütün iyilikleri, bütün üstünlükleri, bütün güzellikleri “Habîb”inde toplamıştır. O'nun Hiçbir hareketinde, hiçbir işinde, hiçbir sözünde, hiçbir zaman, hiçbir çirkinlik, hiçbir kusur görülmemiştir.
İster “Ülü’l-azm Peygamber”ler, ister “Resûl”ler, isterse “Nebî”ler olsun; Peygamberlik vazifelerini görmekte, Peygamberlik üstünlüklerini taşımakta, hepsi müsâvîdir, eşittir. Fakat Peygamberlerin, birbirleri üzerinde, şerefleri, üstünlükleri vardır. “Ülü’l-azm olan Peygamber”ler, böyle olmayanlardan ve “Resûl”ler de, “Nebî”lerden daha üstündürler.
Ümmetlerinin çok olması, gönderildikleri memleketlerin büyük olması, ilim ve ma’rifetlerinin çok yerlere yayılması, mu’cizelerinin daha çok ve devâmlı olması ve kendileri için ayrı kıymetler ve ihsânlar bulunması gibi üstünlükler bakımından, âhir zaman Peygamberi Muhammed aleyhisselâm, bütün Peygamberlerden daha üstündür.
Bir insanda bulunabilecek, görünür-görünmez bütün iyilikler, üstünlükler ve güzellikler, dünyâ ve âhiretin Efendisi, insanların ve cinnîlerin Peygamberi olan Resûl-i Ekrem Muhammed aleyhisselâm’da toplanmıştır. Âdemoğullarının en üstünü, en şereflisi, en kıymetlisi bulunan Muhammed aleyhisselâm, “Habîbullah”tır.
Onun Habîbullah (Allahü teâlânın en çok sevdiği kimse) olduğunu, büyüklüğünü ve üstünlüğünü gösteren şeyler sayılamayacak kadar çoktur.
"O’nun şahsında, Allah'ı ve Âhiret gününü umanlar ve Allah'ı çokça hâtırlayanlar için güzel edeb ve ahlâk nümûneleri vardır" (Ahzâb, 21) âyet-i kerîmesi, Muhammed aleyhisselâmın “üsve-i hasene” [nümûne-i imtisâl=en güzel örnek] olduğunu ne güzel ifâde etmektedir?
Yüce Rabbimiz şöyle buyurmaktadır:
“(Ey inananlar!) Andolsun ki, size içinizden [kendinizden] öyle bir Peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya uğramanız, ona çok ağır gelir. O, size çok düşkün [üstünüze çokça titreyen], mü’minlere karşı çok şefkatli ve gâyet merhametlidir." (Tevbe, 128)
İki cihân saâdetine kavuşmak, ancak ve yalnız, dünyâ ve âhıretin Efendisi olan Muhammed aleyhisselâma tâbi' olmaya bağlıdır. Ona tâbi' olmak için, îmân etmek ve onun getirdiği ahkâm-ı İslâmiyyeyi öğrenmek ve yapmak lâzımdır.
Prof. Dr. Ramazan Ayvallı.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
59
« Son İleti Gönderen: fanidunya NET Eylül 16, 2024, 07:49:44 ÖÖ »
Bütünlük
Adı güzel, kendi güzel Peygamberimiz bir hadisinde şöyle buyuruyor:
“Nasıl bir uzvu rahatsızlandığında bedenin diğer uzuvları uykusuzluk ve ateş ile onun için çırpınırsa, müminleri de birbirine karşı merhamet, sevgi ve şefkat gösterme hususunda böyle bir beden gibi görürsün.” (Buhârî, Edeb, 27)
Bütünlüğün, bütünleyiciliğin belki de en güzel örneği insan bedenidir. Farklı dokularda, farklı görevlerde, bambaşka şekil ve büyüklükte uzuvların muhteşem uyumu… Tek başına bir anlam ifade etmesi zor olan parçaların, bütünü oluşturduklarında yeryüzünün en mükemmel varlığını ortaya çıkarması…
İnsan bedeni mucizevi bir sistemler ağı olarak çalışırken organlarının birbirinden kopuk ve habersiz olması düşünülemez. Bedenin bir bütün olarak dengesi her bir organın sağlıklı olmasıyla yakından ilgilidir. Baş ağrırken yüz güler mi? Diğer bütün organlar başı bir kenara bırakıp o ağrı çekerken günlük hayatlarına keyifle devam edebilir mi? Aksine ayaklar doktora gitmek için yürür, dil derdini anlatmak için döner, gözler uykuyu unutur. Görünmeyen hummalı bir çalışma ile kan hücrelerinden salgı bezlerine kadar her zerre harekete geçer. Yeter ki ağrı geçsin, acı sona ersin…
Toplum da insan bedeni gibidir. Farklı ırk ve renklere, tecrübe ve yeteneklere sahip olan insanlar birbirlerinin ihtiyacını karşılayarak, hayatına anlam katarak ve sorumluluğunu üstlenerek toplum bütününü oluşturur. Bu bütünlük içinde herhangi bir bireyin mutsuzluğu diğerlerini de olumsuz etkiler. Bütünün huzuru ise ancak her bir parçasının huzuru ile tamama erer.
Sevgili Peygamberimiz, kendimize bakarak İslâm toplumunu anlamayı öneriyor bize. Bedenimizdeki uyumun ve işbirliğinin benzerini toplumsal ilişkilerimizde de yakalayabileceğimizi öngörüyor. Mümin kardeşliğinin “karşılıklı” sevgi ve merhamet gerektirdiğini, bunun da aslında “fedakârlık” anlamına geldiğini söylüyor. Ümmet dediğimiz devasa yapıda birbirine karşı duyarlılığı ve özveriyi yitirmeden yaşamayı önemsiyor.
Ve bugün biz… Birliğimiz, bütünlük idealimiz…
Üç aydan fazla, 100 günü aşkın bir süredir Gazze kan ağlıyor. Şehitlerin sayısı çığ gibi artarken zehir kusan bombardıman yüzünden tabiat da artık nesiller boyu sağlıklı yaşanamaz hale geldi. Bir şehir tarihe gömülüyor.
Böyle büyük bir dert varken yokmuşçasına yaşayabilir miyiz? Yaşayamayız!
Biz mümin kardeşleriz. Bir bedenin milyonlarca hücresiyiz. Bir uzvumuz acı çekiyor; onun acısını dindirmeden huzur bulabilir miyiz? Bulamayız!
Elimiz kolumuz, gözümüz kulağımız bağlı oturarak kalbimizin günden güne kararmasına izin verebilir miyiz? Veremeyiz!
Zalime karşı duaya devam, gayrete devam, boykota devam edelim.
Ateş ve ağrıyla geçen uykusuz ve huzursuz geceler boyunca kardeşlerimizi yalnız bırakmayalım.
Ümidimizi yitirmeyelim. Elbet Muhammed ümmeti şifa bulacak. Yeter ki biz bütünlüğümüzü koruyalım.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
60
« Son İleti Gönderen: fanidunya NET Eylül 16, 2024, 07:45:39 ÖÖ »
İstekler
Resûlullah Efendimiz (s.a.s.) bir hadisinde şöyle buyurmuştu: “Sizden biriniz kendisi için istediğini mümin kardeşi için de istemedikçe iman etmiş olmaz.” (Tirmizî, Sıfatü’l-kıyâme, 59)
İstekler ve ihtiyaçlar dünyasında yaşıyoruz. Hayatta kalabilmemiz ve huzurlu nefes alabilmemiz için temel ihtiyaçlarımızı karşılamak zorundayız. İhtiyaçlar doğal olarak istekleri doğuruyor. Yemek, içmek, uyumak istiyoruz. Hem de güzel yemekler yemek, leziz içecekler içmek, sağlıklı uykular uyumak istiyoruz. İhtiyacımız kadarıyla yetinmeyip daha fazlasını istediğimiz de oluyor. Daha güzel giyinmek, daha çok gezmek, daha büyük evde oturmak gibi. İsteklerin sonu gelmiyor. Çünkü içimizde onları büyüten ve çoğaltan bir ses var: Nefis…
Nefsin istemek üzere yaratılması ve kimi zaman şeytanla iş birliği yaparak meşru olmayan talepler fısıldaması hayatımızın gerçeği. Onu dizginlemek, törpülemek, aşırı isteklerine dur demek hepimizin vazifesi. Aslında benliğimizden bir parça olan nefsin öldürülmesi mümkün olmasa da eğitilmesi pekâlâ mümkün. Dolayısıyla istemenin sonu gelmese de insan kendisini özgür iradesi ile kontrol ederek isteklerine sınır çizebilir. Yeter ki iştah ve hırslarıyla mücadeleyi göze alsın, olgunlaşmak için emek vermeye niyet etsin…
Dünyaya dair makul isteklerimizin karşılanmasını, taleplerimizin gecikmeden cevap bulmasını hepimiz arzu ederiz. Kimi zaman insanlardan ister kimi zaman da Allah’a yalvarırız. Duaların, dileklerin, ricaların, arzların, dilekçelerin sürüp gittiği bu hayatta sadece kendimiz için istemek en büyük hatadır. “Onda olmasın bende olsun” diyen bencil ve pinti bir nefse uymak insan için en büyük yanılgıdır. Engin bir gönülle paylaşmak, dualarına sevdiklerini ve cümle ümmet-i Muhammed’i dahil etmek ise en nadide erdemlerdendir.
Mümin diğerkam olur: Nasıl sofranız bereketle taşsın, karnınız tok olsun istiyorsanız, Gazze’deki kardeşlerimiz için de aynısını isteyin.
Mümin cömert olur: Kazancınız ihtiyacınızı karşılasın, birikimleriniz çoğalsın diye çabalarken Gazze’deki kardeşlerimize de yardım ulaştırmanın yolunu arayın. Maddi yardımlar için güvenilir kanallar kullanın. Onlar için de kenara para koyun.
Mümin hassas olur: Güvenle başınızı yastığa koymayı ve sabah huzurla güne başlamayı ne kadar diliyorsanız, Filistinli kardeşlerimizin de güvene ve huzura kavuşması için dua edin.
Aileniz, dostlarınız ve kendiniz için ne istiyorsanız mazlum müminler için de aynısını hatta daha fazlasını istemeyi unutmayın.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
Sayfa: 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10
|
Son İletiler