Gönderen Konu: Keşke Dünyayı Tanıyabilsek (Okunma sayısı 37 defa)

melek · « : **Bugün**, 08:25:35 ÖÖ »

Keşke Dünyayı Tanıyabilsek

“Bu dünya hayatı sadece bir eğlenceden, bir oyundan ibarettir. …” (Ankebut, 64) Bu ayette dünya hayatını horlama ve aşağılamaya bir işaret vardır. Nasıl horlanmasın ki, onun Allah katında sivrisineğin kanadı kadar bile değeri yoktur. Ayette geçen “lehv” ifadesi “insanı oyalayan, asıl ve önemli olan şeylerden alıkoyan ve meşgul eden” şeylerdir ki insanlar dünya işleri ile meşgul olurken; namaz kılmaya, Kur’an okumaya, tevbe ve istiğfara zaman ayıramazlar.

“… Ahiret yurduna (oradaki hayata) gelince, işte asıl hayat oradadır. Keşke bilmiş olsalardı.” (Ankebut, 64) Öyle bir hayat ki devamlı bir canlılık ve hareketlilik ifade eder. Dolayısıyla hakiki hayat; üzüntü ve meşakkatlerin, hastalık ve ölümün olmadığı bir hayattır. Bu, cennet ehlinin ve Allah’a yakın kulların hayatıdır. Şayet onun değerini, kemalini ve hakiki eşsizliğini anlamış olsalardı, dünyada iken onu kazanmaya daha hırslı ve daha istekli olurlardı. Bu sebeple bu fırsatı kaçıran, ahirette ona yetişemez.

Nitekim cehennem ehlinin vasıflarından biri de “orada ne ölmeleri ne de yaşamaları”dır.

Kur’an’da bu konuyla ilgili ayet-i celile “En büyük ateşe girecek, orada ne ölecek ne de diri kalacaktır.” (A’la, 12-13) şeklindedir. Yani onlar orada istirahat edecek hakiki bir hayat yaşamazlar. Ölmek isterler, onu da bulamazlar.

Akıllı kimse, hevasının peşinde, alçak ve rezil dünya ile meşgul olarak pek değerli olan ömrünü boşa harcamaz. Bilakis devamlı ve ebedi olan hayatı kazanmak için acele eder.

Rivayete göre Süleyman aleyhisselam şöyle demiştir: “Bir mü’minin sahifesindeki tesbih, Davud’un oğluna verilenden (dünya mülkünün tamamından) daha hayırlıdır. Çünkü dünyadakiler yok olur. Tesbih ise baki kalır.”

Ölüm anında kul ile beraber ancak şu üç şey kalır: Dünyanın kir ve pasından arınmış bir kalp, Allah’ın zikri ile ünsiyet ve Allah için sevmek. Şüphesiz ki kalbin dünya kirinden arınması ve temizlenmesi ancak marifet ile olur. Marifet de zikrin ve fikrin devamı ile mümkündür. Ayet-i celilelerde Allah Teâlâ şöyle buyuruyor:

“Ey iman edenler; Allah’ı çokça zikredin, sabah ve akşam O’nu tesbih edin.” (Ahzab, 41-42)

“Allah’ı çok zikreden erkekler ve kadınlar için, Allah bir mağfiret ve büyük bir mükâfat hazırlamıştır.” (Ahzab, 35)

“… Allah’ı çokça zikredin ki kurtuluşa eresiniz.” (Cuma, 10)

“Yedi kat yer ve bunların içinde bulunanlar, Allah’ı tesbih ederler. Aslında hiçbir şey yoktur ki Allah’ı hamd ile tesbih etmesin. Fakat siz onların tesbihini anlamıyorsunuz.” (İsra, 44)

“Gök gürültüsü, Allah’ı hamd ile tesbih eder. …” (Rad, 13)

Bu ayetlerden de anlaşıldığı üzere arz ve semanın arasında bulunan; ağaçlar, taşlar, hayvanlar Rablerini tesbih ederken ne oluyor da eşref-i mahlûk olan insanlar, inanmayanlar, inananlardan bazıları zikir ve tesbihatta gaflete düşebiliyorlar? Şunu bilelim ki öldükten sonra bu fırsat elimizden alınacak. O gün; keşkenin, pişmanlığın ve mazeretin geçersiz olduğu bir gündür. İstiğfarla, tevhidle, zikirle, Kur’an okuyarak, salâvat-ı şerifelerle, beş vakit namazımızı kılarak hem dünya hayatımızı güzelleştirelim hem de ahirette pişman olmayacak şekilde hazırlığımızı yapalım.

“İşimiz pek çok” derseniz, biz de deriz ki “Yaratılış gayemiz ve asıl işimiz Allah’a kulluktur.” Dünyadaki değerimiz ve derecemiz iman ve amel-i salih ile ölçülür.

Peygamberimiz aleyhisselam şöyle buyurmuştur: “Rabbini zikredenle zikretmeyenin hali, diri ile ölünün hali gibidir.” (Buhari)

Rabbim, hem dünyasını hem de ahiretini mamur eden kullarından eylesin.

Amin.

İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.

RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

Gönderen Konu: Keşke Dünyayı Tanıyabilsek (Okunma sayısı 37 defa)

melek

Keşke Dünyayı Tanıyabilsek

BENZER KONULAR