ÇOCUKLARINIZI DUAYLA BÜYÜTÜN - DUAYLA TERBİYE EDİN
Çocuklarını korumak, terbiye etmek ve iyi bir şekilde yetiştirmek isteyen anne-babalar için dua, en büyük imkândır. Onları her türlü sapkınlıktan, günahtan, istismardan, kötü niyetli kişilerden, nazardan, görünür görünmez kaza ve belalardan, hastalıklardan korunmalarını isteyen, ümmetine ve milletine hayırlı birer evlat olmalarını, okul, aile ve iş hayatlarında başarılı olmalarını isteyen anne ve babalar olarak aldığımız maddi tedbirlerin yanında, evlatlarımız için Allah’a sığınıp dua ediyor muyuz? Çocuklarımıza hangi vakitlerde dua ediyoruz? Onlara dua etmek için yeterli zamanı ayırıyor muyuz? Onlar için başkalarından dua istiyor muyuz?
Kendi çocuklarına ve torunlarına sürekli olarak, “Sizi, her şeytandan (ve şeytanlaşmış insandan) her zararlı haşereden, her türlü kötü gözden, Allah’ın noksansız kelimelerine sığındırırım” (Buhari) diye dua eden bir Peygamber’in ümmeti olarak, Efendimiz’in (s.a.s) çocuklara yaptığı bu özel duaları ezberleyip kendi evlatlarımıza da yapıyor muyuz?
Çocuklarını her sabah servise yetiştirmek için uykusunu bölen, onlar için her türlü sıkıntıya katlanan anne ve babalar olarak Efendimiz’in (s.a.s), “Geceleyin öyle bir zaman vardır ki, Müslüman bir kimse o zamanda kalkıp Allah’tan dünya ve âhirete dair hayırlı bir şey dilerse Allah ona dilediğini verir. Bu her gece böyledir.” (Müslim) müjdesi gereği, sırf evlatlarımız için ömrümüzde bir gece uykumuzu bölüp evlatlarımıza dua etmek için özel olarak kalktık mı?
Sınav günlerinde saatlerce güneşin altında bekleyen, vakit ayıran anne ve babalar olarak Efendimiz’in (s.a.s), “Üzerine güneşin doğduğu en hayırlı gün, Cuma günüdür. O günde öyle bir saat var ki, Müslüman bir kul o saati yakalayarak Allah’tan hayırlı bir şey isterse, Allah onun isteğini verir” (Ebu Davud) müjdesi gereği, sırf o vakti yakalayıp evlatlarımıza dua etmek için ömrümüzde bir gün izin alıp işlerimizi erteleyip bir Cuma günü anneler evlerimizde, babalar, Allah’ın mescitlerinden bir mescitte dua ile meşgul olduk mu?
Efendimiz’in (s.a.s), “Allah, ezan okunurken yapılan duaları geri çevirmez, kulun Rabbine en yakın olduğu an ise secde anıdır. Duanızın kabul olmasını istiyorsanız secde de bolca dua ediniz” (Muvatta) müjdesi gereği, günde beş kez okunan ezanları heyecanla bekleyip, bir kez olsun ezan esnasında çocuklarımız için dua ettik mi? Ömrümüzde bir kez olsun gözyaşlarıyla secdeye kapanıp evlatlarımız için Rabbimize sığındık mı?
Efendimiz’in (s.a.s), “Dar ve sıkıntılı zamanlarda duasının kabul olmasını isteyen kimse, geniş ve rahat zamanlarında da bolca dua etsin.” (Tirmizi) hadisi gereği, çocuklarımıza sadece bir hastalık ve sıkıntı isabet ettiğinde veya bir sınava girecekleri zaman değil, onları sağlıklı, sıhhatli, mutlu ve başarılı gördüğümüz zamanlarda da bolca dua edip, şükrediyor muyuz?
Efendimiz’in (s.a.s), “Babanın evladına yaptığı dua, Peygamber’in ümmetine yaptığı dua gibidir ve kabul olunacağında şüphe olunmayan dualardan birisi de anne ve babanın evlatlarına yaptıkları dualardır” (Suyuti/Ebu Davut) müjdeleri gereği, Müslüman anne ve babalar olarak tam bir ihlasla ve isteyerek çocuklarımız için Allah’a yalvarıyor muyuz?
Efendimiz’in (s.a.s), “Salih kimselerin, dönünceye kadar hacca gidenin, Allah yolunda mücadeleye çıkanın, mazlumun, yardım edilip sevinenin, misafirin, saçını başını Allah yolunda ağartmış salihlerin” dualarının kabul olunabileceğine dair müjdesi gereği, duasının makbul olacağına inandığımız gariplerden, mazlumlardan, salihlerden evlatlarımız için özel dua istiyor muyuz?
Abdülaziz Kıranşal
