Şehitlere Vadedilen Nimete Kavuşmak İçin
"Hazret-i Hasan'a elmas parçaları içirdiler, midesi bağırsakları parçalandı ve şehîd oldu. Hazret-i Hüseyin'in başını keserek şehid ettiler..."
Bugün 10 Muharrem, yani Aşure günü... Cenâb-ı Hakk, birçok duaları Aşure günü kabul etmiştir. Şu duayı üç defa okuyan belalardan emin olur:
(Elhamdülillâhi Rabbil-âlemîn. Vessalâtü vesselâmü alâ seyyidinâ Muhammedin ve alâ âlihî ve sahbihî ecmaîn. Allahümme entel-ebediyyü'l-kadîm, el-hayyül-kerîm, el-hannân, el-mennân. Hâzihî senetün cedîdetün. Es'elüke fîhe'l-ısmete mineşşeytânirracîm, vel avne alâ hâzihin-nefsil-emmâreti bissûi vel-iştiğâle bimâ yukarribünî ileyke, yâ zel-celâli vel-ikrâm, birahmetike yâ erhamerrâhimîn. Ve sallallâhu ve selleme alâ seyyidinâ ve nebiyyinâ Muhammedin ve alâ âlihî ve sahbihî ve ehl-i beytihî ecmaîn.)
Aşure günü bazı hayvanların bile bir şey yemediği bildirilmiştir...
Bir avcı, Aşure günü, bir geyik yakaladı. Geyik, yavrularını emzirip akşamdan sonra dönmek üzere, avcının izin vermesi için, Resulullah efendimizden, şefaat istedi. Avcı, geyiğin akşama kalmadan hemen gelmesini isteyince, geyik;
-Bugün Aşure günüdür. Bugünün hürmetine yavrularımızı emzirmeyiz. Onun için akşamdan sonra gelmek için izin istedim, dedi.
Bunu duyan avcı, geyiği Resulullah Efendimize hediye etti. O da, geyiği serbest bıraktı...
Hazret-i Hüseyin hep babasının yanında idi. Babası şehit olunca, Medine'ye geldi. Yezîd'e biat etmedi. Kufeliler kendisini çağırıp halife yapmak istedi. Kardeşi Muhammed bin Hanefiyye, İbni Ömer, İbni Abbas ve daha nice Eshab-ı kiram mâni oldular ise de, kabul etmeyip yetmişiki kişi ile Mekke'den Irak'a yola çıktı...
Irak Valisi Ubeydullah bin Ziyad, Ömer bin Sâd kumandasında bir ordu gönderdi. Ömer, geri dönmesini bildirdi ise de, İmam kabul etmeyip harp etti. 681 yılında Muharremin onuncu günü Kerbela'da şehit oldu...
Büyük İslam âlimi Hüseyin Hilmi Işık "kuddîse sirrûh" bu hususta buyurdu ki:
"Hazret-i Hasan'a elmas parçaları içirdiler, midesi bağırsakları parçalandı ve şehîd oldu. Hazret-i Hüseyin'in başını kestiler, şehîd oldu, Oniki İmâm'a neler neler yaptılar... Bunların hiç birisi imdât demedi, yardım istemedi. İsteselerdi, 'Yâ Resûlallah imdât' deselerdi, Efendimiz aleyhisselâm elbette yardım ederdi, ama onlar istemediler. Niçin?.. İki sebepten.
Birincisi, şehitlik ecri almak istiyorlardı. Şehitlere vadedilen nimetlere kavuşmak için yardım istemediler.
İkincisi de, Lehv-i mahfûzu okuyorlardı, yâni mübrem kazâyı görüyorlardı, niçin istesinler ki?"
Allahü teala şefaatlerine nail eylesin.
Amin.
Ahmet Demirbaş.
