FAZLA ISRAR ÇOCUĞU YEMEKTEN SOĞUTUYOR
Tüm ebeveynlerin ortak sıkıntılarından biridir çocuklarının yemek yeme konusunda isteksiz olması. Bir çocuğun büyümesi ve gelişmesi için yemeğin önemini gayet iyi bilen ebeveynler bu sıkıntı karşısında çaresiz kalır, çocuklarıyla bir yeme mücadelesinin içine girerler. Hatta bazen bu durumu öyle abartırlar ki çocukları yemeği reddettikçe açlıktan ölecekmiş gibi bir kanıya kapılıp panik olurlar.
Halbuki uzmanların görüşlerine göre yemek yemek içgüdüsel bir faaliyettir. Bebekler ellerine geçeni ağzına götürerek yemeye çalışırlar zaten. Çocuklar ise aç oldukları durumda, yemeklerle baş başa kaldıkları zaman doğal olarak önlerindekini yerler. Öyleyse ebeveynin yapması gereken çocuğun bu doğal güdüsüne zarar vermeden ona doğru ve sağlıklı olan besinleri yeme alışkanlığı kazandırmasıdır.
ÇOCUKLAR NEDEN YEMEK İSTEMEZ?
Çocuğun yemeyi reddetmesinin pek çok sebebi olabilir ve bunların başında yorgunluk ya da iştahsızlık gelir. Bir çocuk özellikle iki yaşından sonra yürümeyi de öğrenmiş olmasının etkisi ile sürekli hareket halindedir ve bunun sonucunda yorgun düşüp yemeği reddetmesi mümkündür. Böyle durumlarda ebeveyn çocuğu için bir yemek ve oyun saati ayarlamalıdır. Oyun ve yemeğin birbirine karışması durumunda pek çok çocuk yemeği de bir oyun olarak algılayıp ciddiye almamaktadır. Oyunun en heyecanlı yerindeyken ona bir şeyler yedirmeye çalışmak hem oyununa müdahale olacak ve hem de çocuğun yeme arzusunu hepten yok edecektir. Yapılması gereken çocuğa, yemek yemenin gelişmesi için gerekli olduğunun benimsetilmesidir.
ANNE BABANIN DİKKATİNİ ÇEKMEK İSTER
Uzmanlara göre; çocukların yemeği reddetmesinin bir diğer sebebi de dikkat çekme isteğidir. Özellikle anne ve babası çalışan çocuklar, yemek yemeyerek özlemini duyduğu ilgiyi üzerine çekmeye çalışabilir. Anneanne yahut babaanne ile büyüyen ya da yuva, kreş gibi bir yerde bakılan çocuk ebeveyni ile bir araya geldiği zaman yemek yemeyi reddeder. Bunu bazen ilgiyi üzerine çekmek için bazen de vakit geçiremediği anne babasına tepkisini göstermek için yapar.
Böyle bir durumla karşılaşıldığında ısrarcı olunmaması gerekir. Ebeveyn üzerine düşeni yaptığından eminse, gerekli ilgiyi gösteriyor olmasına rağmen çocuğun yine de dikkat çekme arzusunda olduğunu fark ettiyse, yeme konusundaki tüm ısrarı çocuğu amacına daha fazla yaklaştıracaktır. Çünkü ısrarcı olan ebeveynin zayıf noktasını fark eden çocuk eline bir koz almış olur ve dikkat çekmek istediği tüm zamanlarda bu durumu kullanır. Çocuklar hastalık sebebiyle de yemek yemeyi reddediyor olabilirler. Böyle durumlarda ise anneler çocuklarının hoşuna gidecek yemekleri hazırlamalı, küçük öğünler halinde çocuğuna sunmalıdır.
ABUR CUBURLARA DİKKAT!
Birçok çocuğun yemek yemesine engel olan bir diğer sebep de öğün aralarında tükettikleri abur cuburlardır. Bilindiği gibi abur cubur iştahsızlık yapar ve ana öğünün yenmesini engeller. Bu sebeple çocuğun tükettiği abur cubur ebeveynin kontrolünde olmalı ve ana öğünü yemesine engel olacak miktarda tüketmesine izin verilmemelidir.
Ayrıca çocuğumuz 1 yaşına geldiğinde ona sofra kültürünü aşılamamızda da fayda vardır. Sofra kurarken yardım istemek, yemeğini kendisinin yemesine izin vermek, sofra muhabbetine ortak etmek; çocuğumuzu yeme konusunda daha istekli yapacaktır.
İLERİ YAŞTAKİ BESLENME BOZUKLUĞU ÇOCUKLUKTAN GELİYOR
Çocukların her zaman çok iştahlı olmaları gerekmediğine dikkat çeken erişkin psikiyatristi Şermin Gözden; hastaları arasında yeme bozukluğu bulunan ve çok zayıf olmasına rağmen şişman olduğu düşüncesiyle yemeği reddeden (anoreksia nervosa) ve yediği yemeği kilo alma korkusu ile tekrar kusan (bulimia) vakalarının pek çoğunun çocukken yeme hususunda aşırı baskı yapılan bireylerden oluştuğunu ısrarla vurguluyor ve ekliyor: “Çocuk yemiyor diye aşırı ısrar etmek, yemeği zorla ağzına tıkamak doğru değildir. Acıkınca yerler; hiçbir çocuk yeme imkanı varken açlıktan ölmez. Çocukların biraz serbest bırakılmaları, yemeği işkence olarak değil zevk olarak görmeleri gerekir.”
Sonuç olarak her hususta olduğu gibi çocuğun beslenmesi hususunda da itidalli olmak, gereğini yerine getirip yemesini istemek, reddetmesi halinde ise ısrarcı olmamak gerekiyor. Fakat çocukta normalin üzerinde bir kilo kaybı var ise ve hiçbir şey yemediği fark edilirse doktora başvurulması gerekir.
“ISRARIM BİTİNCE YEMEK DÜZENİ SAĞLANDI”
İki çocuk annesi olan ve çocukları arasında 17 ay bulunan Dr. Ayşe Metin çocuklarına yemek yedirirken yaşadığı problemleri şöyle anlatıyor: “İlk çocuğumdan kısa bir süre sonra ikincisi geldi. Ve küçük kızım üç yaşına gelene kadar çalışmadım. Her ne kadar çocuk yetiştirme konusunda bilgili olduğumu sansam ve bu konuda pek çok kitap okumuş olsam da insan gerçeğiyle karşılaşınca afallıyor. Çocuk yetiştirmenin okunan kitaplardan çok tecrübeye dayandığını anlıyor. Ben çocuğum olunca düzenli olurum diyordum fakat bir de baktım ki iki küçük kızımın peşinde elimde tabaklar koşturur olmuşum. Ben uğraştıkça onlar yemiyor. Ben çalışmaya başlayana kadar bu durum hep böyleydi, hatta küçük kızım kilo olarak yaşıtlarının birkaç ay gerisindeydi. Fakat ben mesleğime tekrar dönünce doğal olarak elimde tabaklar onların peşinde koşacak fırsatı bulamadım ve en büyük problemimiz olan yemek yeme-menin de bir anda hallolduğunu gördüm. Benim ısrarlarım bitince onların da yemek konusundaki inatları yok olmuştu. Şimdilerde boşuna peşlerinden koşup yorulduğum ve yemiyorlar diye üzüldüğüm için kendime kızıyorum.”
Rümeysa OĞUZ.