Gönderen Konu: Yeryüzü Mescit (Okunma sayısı 272 defa)

gurbetciyim · « : Nisan 27, 2023, 09:58:31 ÖÖ »

Yeryüzü Mescit

“Yeryüzü bana mescit kılındı

Ant verdim toprak şahit tutuldu

Her sabah her öğle her akşam

İkindiyle yıkanarak yatsıyla donanarak

Seslerden bir sesle fırınlanıp

Sulardan polatlanan benim”.

(Erdem Beyazıt / Sürüp Gelen Çağlardan

Camiler… Yüce Allah’ın evim diyerek yücelttiği Kâbe’nin, dünyanın her köşesindeki şubeleri. Âdeta “Göklerde ve yerde bulunanların hepsi O’ndan ister. O, her an yaratma hâlindedir.” (Rahman, 55/29.) ayetinin bir tecellisi gibi hayatımıza anlam katan mekânlar…

Allah Resulü, Medine’ye hicret sonrası ilk iş olarak mescit inşa etmiş ve hayatımızın merkezinin neresi olması gerektiğini bize işaret etmiştir. Yine hicret yolculuğu esnasında Medine’ye yaklaşırken Kuba Mescidi’nin inşasında bir işçi gibi çalışmış, taşıdığı ağır taşları ellerinden alıp yardımcı olmak isteyenlere bir başkasına yardım etmelerini söylemiştir. Efendimiz bu esnada bir sahabenin okuduğu şiirin her beytinin son kelimesini tekrar ederek tasdikliyordu: “Mescidin inşasına katılanlar, ayakta olsun oturarak olsun Kur’an okuyanlar, geceleri uykuyla geçirmeyenler kurtuluşa erdiler.” (İbn Şebbe, Tarihu’l-Medineti’l-Münevvere, I, 52.) Ve bir hadis-i şerifte şöyle buyuruyordu: “Mescitler yeryüzünde Allah’ın evleridir. Gökteki yıldızların yer ehlini aydınlattıkları gibi onlar da gök ehlini aydınlatırlar.” (Heysemi, Mecmeuz-Zevaid, 117.) İnsan, orada melekler gibi bir safiyete talip olur. Peygamberimiz (s.a.s.), “Siz, meleklerin, Rableri huzurunda saf tuttuğu gibi saflarınızı tutmaz mısınız?” buyurdular. Sahabe, “Melekler Rableri huzurunda nasıl saf tutarlar?” diye sordu. Allah Resulü de “Öndeki safları tamamlarlar ve safta sıkışık dururlar.” dedi.

(Müslim, Salat, 119; Ebu Davud, Salat, 93; Nesai, İmamet, 28; İbn Mace, İkâmet, 50.)

Camiler, dünya meşguliyetleri içerisindeki insanoğlu için her türlü kötülükten korunacağı bir sığınak gibidir ve cami ile hayatımız en sağlam pusulasını bulmuş olur. Bu noktada, “Yeryüzü bana mescit kılındı.” (Feth’ul Bari, 8/438.) hadis-i şerifi bize bir istikamet gösteriyor ki o da bütün yeryüzünün âdeta bir mescit kılınmasıdır. Nasıl camilerde bir sosyal adalet örneği olarak statü, ırk, renk, dil gibi farklılıkları bir ayrışma sebebi görmeden omuz omuza saf duruyoruz öylece de bütün yeryüzü üzerinde böyle bir hayatın inşasına gayret etmemiz gerekir. Yüce Allah’ın bir rahmet eseri olarak toprağın üzerinde dolaşan hiç kimseye farklı davranmadığı gibi bir Allah’ın kulu olan bizler de her türlü ayrımcılık karşısında camideki duruşumuzu hatırdan çıkarmamalıyız. Peygamber Efendimiz, kulaklarımıza küpe olan Veda Hutbesi’nde tüm insanlığa şöyle seslenmiştir:

“Ey insanlar! Rabbiniz birdir. Babanız da birdir. Hepiniz Âdem’in çocuklarısınız, Âdem ise topraktandır. Arabın Arap olmayana, Arap olmayanın da Arap üzerinde üstünlüğü olmadığı gibi kırmızı tenlinin siyah üzerinde, siyahın da kırmızı tenli üzerinde bir üstünlüğü yoktur. Üstünlük ancak takvada, Allah’tan korkmaktadır. Allah katında en kıymetli olanınız O’ndan en çok korkanınızdır.” Allah Resulü, Mescid-i Nebevi’nin inşasından hemen sonra Mekke’den Medine’ye göç eden muhacir ile orada yaşayan ensarı kardeş ilan etmişti. (İbn Hişam, II, 151.) Yüce Allah da bu kardeşlik bağını şöyle övmüştür: “Onlardan (muhacirlerden) önce o yurda (Medine’ye) yerleşmiş ve imanı da gönüllerine yerleştirmiş olanlar, hicret edenleri severler. Onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık duymazlar.

Kendileri son derece ihtiyaç içinde bulunsalar bile onları kendilerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden, hırsından korunursa, işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.” (Haşr, 59/9.)

Yeryüzünü yaşanılır kılmanın yolu, onu bir mescit görme idealiyle kemâl bulma yolculuğumuzda kardeşçe ve eşit insanlar olarak yaşamaktan geçmektedir.

İnsanlar, bir tarağın dişleri gibi eşittir. Bu bakımdan üstünlüğü sadece Allah’a yakınlıkta gören bir din, elbette insanlığın geleceği için çok şey vadeder. Sevgili Peygamberimizin ifadesiyle, “Allah sizin suretlerinize ve mallarınıza bakmaz, ancak kalplerinize ve amellerinize bakar.” (Müslim, Birr, 34.) ve Hz. Ali’nin dediği gibi “İnsanlar senin ya dinde kardeşin ya da yaratılışta eşindir.” Din kardeşini candan bir kardeş gibi gören ve de diğer insanları Yunus Emre’nin mısralarında ifadesini bulan “Yaratılanı severim Yaradan’dan ötürü” düsturuyla kuşatan bir mümin, hiç şüphesiz dünyanın ihtiyaç duyduğu model bir insandır. Peygamberimizin ifadesiyle yeryüzü, ya birlikte kurtulacağımız ya da birlikte batacağımız bir gemi misalidir: “Allah’ın çizdiği sınırları aşmayarak orada duranlarla bu sınırları aşıp ihlal edenler, bir gemiye binmek üzere kura çeken topluluğa benzerler.

Onlardan bir kısmı, geminin üst katına bir kısmı da alt katına yerleşmişlerdi. Alt kattakiler su almak istediklerinde üst kattakilerin yanından geçiyorlardı. Alt katta oturanlar: ‘Hissemize düşen yerden bir delik açsak, üst katımızda oturanlara eziyet vermemiş oluruz’, dediler. Şayet üstte oturanlar, bu isteklerini yerine getirmek için alttakileri serbest bırakırlarsa hepsi birlikte batar helâk olurlar. Eğer bunu önlerlerse, hem kendileri kurtulur hem de onları kurtarmış olurlar.” (Buhari, Şirike, 6.)

Allah ve Resulü’nün hayat veren çağrısının merkezleri olan camiler -hayat devam ettikçe- dünya gemisinin huzur bulacağı limana yol alması için gerekli rotayı çizmeye devam edecektir: “Allah’a çağıran, salih amel işleyen ve ‘kuşkusuz ben Müslümanlardanım’ diyenden daha güzel sözlü kimdir?” (Fussilet, 41/33.)

Muhammet Gündoğdu

RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: Yeryüzü Mescit (Okunma sayısı 272 defa)

gurbetciyim

Yeryüzü Mescit

BENZER KONULAR