Tevbe Kapısı
Rasûl-i Ekrem (s.a.s) buyurur: Kul, Allah Teâlâya itaat ettiği zaman Allah ona mârifetullahı bahşeder. Tâatı terkedince, daha önce vermiş bulunduğu bu mârifetullahı geri almaz. Bilakis kıyamet gününde, aleyhinde bir delil olarak kullanmak üzere kalbinde bırakır. Kıyamet günü olunca da kendisine der ki:
Seni mârifetullah ile mümtaz kılmış onu sana bahşetmiştim. Bildiğinle niçin amel etmedin? İlminle niçin âmil olmadın?
Rasûl-i Ekrem (s.a.s) buyurur:
Kul, Allah Teâlâya itaat ettiği zaman Allah ona mârifetullahı bahşeder. Tâatı terkedince, daha önce vermiş bulunduğu bu mârifetullahı geri almaz.
Bilakis kıyamet gününde, aleyhinde bir delil olarak kullanmak üzere kalbinde bırakır. Kıyamet günü olunca da kendisine der ki:
– Seni mârifetullah ile mümtaz kılmış onu sana bahşetmiştim. Bildiğinle niçin amel etmedin? İlminle niçin âmil olmadın?
Ömrünü fuzûlî, boş arzular peşinde geçirmiş bir ihtiyar vardı. En sonunda yaptıklarına pişman olarak tevbe etti. Melekler:
– Ey ihtiyar! Elden ayaktan düştün, kuvvetten kesildin, arzun kalmadı, şimdi de tevbe ettin, dediler.
Cenab-ı Hakk’ın emri ulaşır:
– Ey Melekler, benim ihtiyar kulumu bırakın, onu ayıplamayın! İzzet ve celâlime yemin ederim ki, yüz sene sonra gelseydi, yine beni Kerîm ve mağfiret edici bulurdu. Ey melekler şahit olun! Onun tevbesini kabul eyledim ve bağışladım. Onu cennet ve cemâlime lâyık eyledim buyurur.
Tevbe etsen makbuldür, hiç biri red edilmez. (Rıyâzü’n-Nâsihîn)
Rasûl-i Ekrem (s.a.s) efendimiz buyurdu ki:
“İblis huzurdan tard edildiği zaman, “İzzetine yemin ederim ki, insanların canı bedenlerinde durdukça kalblerinden çıkmam.” dedi. Allah teâlâ da buna karşılık “Canları bedenlerinde bulundukça, izzetime yemin ederim ki, tevbe kapısını onlara kapamam!” buyurdu.
Bir hadîs-i şerîfte:
“Kul vardır ki, günah sebebi ile cennete girer.” buyurdu.
– Bu nasıl olur ey Allah’ın Rasûlü, dediler. Gene buyurdular:
“Günah işler ve sonra pişman olur ve onu hep gözünün önünde tutar, nihâyet cennete girer, o zaman şeytan, keşke onu bu günaha sokmasaydım, der.” (Kimyâ-yı Saâdet)
Rasûl-i Ekrem efendimiz:
“Size en büyük derdinizi haber vereyim mi?”
buyurdular. Ashab-ı Kiram:
– Bizim en büyük derdimiz nedir, dediler.
“Derdiniz günah derdidir.” buyurdular. Ashab-ı kiram:
– Bunun ilâcı nedir, dediler. Rasûl-i Ekrem efendimiz:
“Günah işleyenin gece karanlığında dili ile istiğfar etmesidir.” buyurdular. (Riyâzü’n-Nâsihîn)
Yâ Rab! Günahımız çok, sayıya gelmez. Fakat senin rahmetin, affediciliğin nihâyetsiz, sınırsız. Hem bizleri tevbe kapında dâim eyle, hem de işlemiş olduğumuz günahları tekrar ettirme, bizleri hıfz eyle.
AMİN.
Rasûl-i Ekrem efendimiz hazretleri buyurur:
“Kıyamet günü Allah teâlâ meleklere:
– Kalbinde bir dinar ağırlığında îmanı olanı cehennemden çıkarın, diye emreder. Onlar da bir çok kimseleri cehennemden çıkarırlar. Allah teâlâya:
– Emrettiklerinden cehennemde kimseyi bırakmadık, derler. Bu sefer Allah teâlâ:
– Gidin bakın, kalbinde yarım dinar ağırlığında îmanı olanı cehennemden çıkarın, buyurur. Onlar da gider bir çok kimseleri çıkarır. Allah teâlâya:
– Emrettiğinizden kimseyi cehennemde bırakmadık, derler. Gene Allah teâlâ:
– Gidin zerre kadar îmanı olanı dahî cehennemden çıkarın, diye emreder. Melekler de:
– Bu defa emrettiğin kişilerden kimseyi cehennemde bırakmadık hepsini çıkardık, derler.” (Buhârî-Müslim)
TEVBENİN KABULÜ İÇİN
Allahü teâlâ ve tekaddes hazretleri buyurur:
– Ey mü’minler! Hepiniz Allah’a tevbe ediniz ki, felâh bulasınız. Nûr, 31
– Ey mü’minler! Bir daha dönmeyecek tevbe ile Allah’a tevbe ediniz. Tahrim, 8
– Ve bir günah işledikleri, yahud kendilerine zulm ettikleri vakit, Allah’ı hatırlıyarak günahlarına mağfiret istiyenlerdir. Günahları Allah’tan başka kim afvedebilir? Bir de onlar işledikleri günah üzerinde bilib dururlar iken ısrar etmeyenlerdir. Âl-iİmran, 135
Rasûlü ekrem sallallahu aleyhi ve sellem efendimiz buyurdular:
– Allahım! İkâbından afvine, gadabından rızana, senden yine sana sığınırım. Sana lâyık bir senâ etmekten acizim. Sen kendini nasıl senâ etti isen öylesin Ya Rab. Müslim
– Kalbime öyle şeyler gelir ki, her gün ve gece yetmiş def’a Allah’a istiğfar ederim.
– Günahlardan halis olarak tevbe eden kişi hiç günah işlememiş gibidir.
– Kul günahından tevbe ettiği zaman, Cenâb-ı Hak bu günahı, kiramen kâtibin meleklerine, kulun günah işlediği azalarına ve kulun günah işlediği mekâna ve o zamana unutturur ve böylece de kıyamet gününde o tevbe eden kulun işlediği günah için bir şahid bulunmaz.
– Gündüz günah işleyenin tevbe etmesi için, Allah geceleyin elini açar (tevbeyi kabul eder) gece günahkâr olanların tevbe etmeleri için de gündüzün elini açar, bu hal güneş battığı yerden doğuncaya kadar (yani kıyamete kadar) devam eder. Müslim
Tevbe ve Şartları
Tevbenin tarifi: Kendi ihtiyariyle geçmiş olan günahın mislini tazimli bir halde terketmektir.
Günahkârın, günahını kalben kendi ihtiyarı ile terketmesi lâzımdır. Eğer yalnız dili ile tevbe edib, kalbinden günahının terki için kararlı olmazsa, tevbesi sahih olamaz.
Nitekim Şair Sâib divanında diyor ki:
– Elde tesbih, dudakta tevbe, kalb ise günahların şevk ve muhabbeti ile dolu olursa, o masiyet ve günahlar, kişinin tevbe ve istiğfarı ile alay ederler.
Tevbe, Allah’a ta’zim ve gazab-ı ilâhisinden kaçınmak için olmalıdır. Eğer başka bir niyet için olursa bu tevbe kabul olunmaz.
Rasûlü ekrem sallallahu aleyhi ve sellem buyurdular:
– “Sizin hastalığınızın ve şifanızın ne olduğunu söyleyeyim mi? Hastalığınızın günahlar, ilacınızın da istiğfar olduğunu unutmayınız.” Ramûz el-Ehâdis
Günahlardan dönen kişiye yaraşan; tevbesini bozmamak için ecelini gözlerinin önüne getirmek, geçmişte işlemiş olduğu günahlar üzerinde düşünmek, Tevbe-i istiğfarı çok yapmak, tevbe nimetini verdiği ve ona muvaffak ettiği için Allah’a şükretmek ve kıyamet gününün sevabı hakkında tefekkür eylemektir. Zira şüphesiz ki âhiret sevabını düşünen güzel amelleri işlemeğe daha çok rağbet eder. Âhiret azâbını düşünen de kötü, çirkin ve haram fiillerden kendisini alıkoyar.
Yahya İbni Muaz kuddise sirruh buyurmuştur ki:
– Samimi bir tevbenin alâmeti üçtür:
Oruç tutmak için az yemek.
Namaz kılmak için az uyumak.
Hak teâlâyı zikretmek için az konuşmak.
Gene buyurdular:
– Tevbe, günahların hepsini yok eder. Tevbe bunu yaparsa, acaba onun rızası ne yapar? Rızası bunu yaparsa, sevgisi ne yapmaz ki, sevgisi akılları dehşete düşürür, sevgisi bunu yaparsa, dostluğu ne yapmaz ki. Dostluğu ondan gayrı her şeyi unutturur. Dostluğu bunu yaparsa, lütfu ne yapmaz ki?
Cüneyd Bağdâdî kuddise sirruh buyurdular:
– Tevbenin üç mânâsı ve merhalesi vardır:
İlk olarak peşimânlık duymak, ikinci olarak yapılan kötü işi tekrar etmemeye azmetmek. Üçüncü olarak da yapılan haksızlıkları (kul haklarını) helâl ettirib husûmetten arınmaktır.
Mü’min işlemiş olduğu günahını daima büyük görmelidir. Allah dostları en ufak zellelerini dahi, dağlar gibi cesim görmüşler, derin bir mahviyet içinde, Rabbımız zül-celâl velkemal hazretlerine gözyaşları ve büyük bir teessür içinde istiğfar etmişlerdir.
FANİ DUNYA FORUM HABERLER
