Gönderen Konu: Cennetten Uzaklaştıran Kötü Haslet KİBİR (Okunma sayısı 4718 defa)

webtasarim · « : Ağustos 02, 2024, 02:41:49 ÖS »

Cennetten Uzaklaştıran Kötü Haslet KİBİR

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) :
“…بِحَسْبِ امْرِئٍ مِنَ الشَّرِّ أَنْ يَحْقِرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ…”

Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: “

…Müslüman kardeşini küçük görmesi, kişiye kötülük olarak yeter…”
(Müslim, Birr, 32)

Küçük görmek, kişinin, başkalarını değersiz sayması ve onları önemsememesidir. Bu yönüyle küçümsemek, kişinin kendisini başkalarından üstün görmesi demek olan kibir kelimesiyle yakından ilişkilidir. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.s.) de “Kibir, hakikati inkâr etmek ve insanları küçük görmektir.” (Müslim, Îmân, 147) buyurmak suretiyle bu hususa dikkat çekmiştir. Dolayısıyla kendisini üstün gören kibirli kişi, başkalarını hor ve küçük görür; başkalarını hor ve küçük gören kişi de kibirli olur.

“…Müslüman kardeşini küçük görmesi kişiye kötülük olarak yeter…” buyuran Hz. Peygamber (s.a.s.), insanları küçük görmeyi yani kibri, bir insanın başına gelebilecek en büyük şer ve felaket olarak tanımlamıştır.

Kibir, Allah’a ait “büyüklük” vasfını kişinin kendisine atfetmesidir.

Kibir kelimesi ile Allah’ın büyüklüğünü ifade etmek için kullanılan el-Kebîr, el-Mütekebbir gibi isimler Arapçada aynı kökten (k-b-r) türemişlerdir. Allah’ın bu isimlerini bilen bir Müslüman, büyüklüğün Allah’a mahsus olduğunu da bilir. Günde beş kez semalarda yankılanan ilahi çağrının ve namazların en kilit ifadesi olan “Allahu Ekber” (Allah en büyüktür.) lafzını sürekli terennüm eden bir Müslüman’ın, büyüklüğü Allah’a mahsus kıldıktan sonra başkalarını küçük, kendisini büyük görmesi, Allah’a ait bir sıfatı (büyüklük) kendisine atfederek haddi aşmasıdır.

Kibir, iblisi şeytanlaştıran kötü bir davranıştır.

Yüce Allah, Hz. Âdem’i yarattıktan sonra meleklerin ve iblisin Âdem’e secde etmesini emretti. O’nun bu emrini melekler hemen yerine getirirken iblis bu emre karşı geldi. Hadisenin devamını Yüce Rabb’imizin kelamından dinleyelim:

"Allah, ’Sana emrettiğim zaman seni saygı ile eğilmekten ne alıkoydu?’ dedi. (O da) ’Ben ondan hayırlıyım. Çünkü beni ateşten yarattın. Onu ise çamurdan yarattın.’ dedi. Allah, ’Şimdi in aşağı oradan. Çünkü senin orada büyüklük taslamak haddine değil! Hemen çık! Çünkü sen aşağılıklardansın.’ dedi." (A‘râf, 7/12-13)

Yüce Allah’ın bu emrine kadar değerli bir konumda bulunan iblis, Hz. Âdem’i hor ve küçük görerek büyüklük taslamış ve bunun neticesinde de kovulmuş bir şeytan hâline gelmiştir. Hiç şüphesiz iblisi şeytana dönüştüren kibir, eşref-i mahlukat olarak yaratılan insanın da esfel-i sâfilîne (en aşağı mertebeye) düşmesine sebep olacaktır.
Kibir, inançsızlığın karakteristik bir özelliğidir.

Bir insanın başına gelebilecek en büyük felaket ve musibet hiç şüphesiz inançsızlıktır.

Zira dünya hayatında kişinin maruz kaldığı felaket ve musibetler sadece dünya hayatıyla sınırlıyken inançsızlık ebedî hayatta (ahirette) sürekli bir hüsrana sebep olacaktır.

Böylesine bir felakete düçar olanların en bariz özelliklerinden biri de kibir ve başkalarını küçük görmektir. İnançsız olanlar kendilerini âdeta dev aynasında görebildiklerinden bir olan Allah’a kayıtsız şartsız teslim olamadıkları gibi samimi müminleri iman ettikleri için alaya alabilirler. Nitekim Hz. Nuh’un kavminden ileri gelen inkârcılar, "...Biz, senin ancak bizim gibi bir insan olduğunu görüyoruz. İlk bakışta sana uyanların da ancak en aşağılıklarımızdan ibaret olduğunu görüyoruz..." (Hûd, 11/27) demek suretiyle kibre kapılarak iman etmemişlerdir. Benzer durum Hz. Peygamber başta olmak üzere diğer peygamberlerin de başına gelmiştir (bk. Zuhruf, 43/31).

Kibir, Müslümanların birlik ve beraberliğinin düşmanıdır.

Müminlerin “İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız.” (Müslim, Îmân, 93) hadisi sırrınca birbirlerini sevmeleri imanlarının bir gereğidir. Kibre kapılıp bir Müslüman’ı hor gören kişi ise o Müslüman’ı iman kardeşi olarak göremez, onunla aynı safta duramaz ve onun bir hayır ve güzellik elde etmesini istemez. Kibir aynı zamanda bencillik, kıskançlık ve cimrilik gibi kötü hasletlere de zemin hazırladığından kibirli kimseler, mümin kardeşlerini gerçek manada sevemez. Dolayısıyla makamı, mevkisi, serveti ne olursa olsun kibri yüzünden müminlerden beden ve gönül olarak uzak bir hayat süren bir Müslüman için bundan daha beter bir konum olmasa gerek.

Kibir, kişiyi Allah katında değersizleştiren ve cennetten uzaklaştıran kötü bir haslettir.
Hiç şüphesiz kibirli kimseler tarafından dünyada hor veya hakir görülmek, kişinin Allah katındaki değerini düşüren bir durum değildir. Hatta dünyada hor ve hakir görülen bir kişi Allah katında daha değerli bir konumda olabilir. Allah katında daha değerli olan birini küçük gören kimse de bu tavrından dolayı Allah katında iyice değersizleşebilir.

Bilinmelidir ki Allah katındaki yegâne üstünlük/değer ölçütü takvadır; takvanın yeri ise kalptir ve bunu insanların bilmesi mümkün değildir.

Öte yandan kibir, müminlerin cennete girmelerine engel olacak derecede büyük bir günahtır. Çünkü Hz. Peygamber (s.a.s.) “Kalbinde zerre kadar kibir bulunan kimse cennete giremez.” (Müslim, Îmân, 147) buyurmuştur.

Öyleyse İslam kardeşliğine zarar veren, kişiyi şeytana yoldaş kılan, onu Allah katında değersizleştirip cennetten uzaklaştıran kibir gibi kötü bir hasletten uzak durması bir Müslüman’ın yapacağı en faziletli iş olacaktır.

İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.

RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: Cennetten Uzaklaştıran Kötü Haslet KİBİR (Okunma sayısı 4718 defa)

webtasarim

Cennetten Uzaklaştıran Kötü Haslet KİBİR

BENZER KONULAR