Gönderen Konu: Peygambere Bağlılık (Okunma sayısı 2176 defa)

türkiyem · « : Mart 04, 2024, 09:04:23 ÖÖ »

Peygambere Bağlılık

Mekke'nin fethinden sonra İslâm'ı kabul edenler arasında Hz. Ebû Bekir'in babası Ebû Kuhâfe de bulunuyordu. Yaşı sekseni aşmış, âmâ bir kişi olan Ebû Kuhâfe, Hz. Peygamber'in huzurunda hidayete ermekte geç kalmışlığını telâfi edercesine aşkla kelimei şehadet getiriyordu.

Bu esnada sevinmesi gereken "Sıddıyk" (yürekten tasdik edip, sorgusuz sualsiz bağlanan) lakaplı Ebû Bekir ağlıyordu. Fakat bu ağlayış bir sevinç ağlayışı değil üzüntü ağlayışıydı. Bu, meclisteki herkesin hayretine sebep olmuştu. Sordular:

- Ey Ebû Bekir, neden sevinilecek bir günde gözyaşı döküyorsun? Cevap verdi:

- Allah'ın Resulünün en büyük arzusu amcası Ebû Talibin müslüman olmasıydı. Fakat bu dileği bir türlü gerçekleşmedi. Ben isterdim ki şu anda benim babamın yerinde şehadet getiren Ebû Talib olsun, babamın Müslüman olmasından dolayı benim gönlüm hoşnud olacağına, amcasının Müslüman olmasından dolayı Allah Rasûlünün gönlü hoşnud olsun. İşte bu olmadığı için ağlıyorum.

PEYGAMBER VE SÜNNET AŞKI

Hz. Abdullah, Allah Resulü'nü (a.s.m.) canından çok severdi. Onu andığında gözlerinden yaşlar boşanırdı. İnsanlar ta¬rafından Sevgili Peygamberimizin sünnetine sı¬kı sıkıya bağlılığıyla tanınırdı. Efendimiz gibi yürür, O'nun gibi konuşurdu. Tam bir Pey¬gamber âşığıydı.

Hac için Mekke'ye gittiğinde, Allah Resulü'nün (a.s.m.) bulunduğu yerlere uğradıkça ona ait hatıraları anardı. Efendimizin bulunduğu yerlere ellerini sürerek O'nu anar, gözleri yaşla dolardı. Mescid-i Nebevî'ye gider, Allah Resulü'nün (a.s.m.) minberinin yanma yaklaşır, ayak bastığı ve oturduğu yere dokunarak ellerini yü¬züne sürerdi.

Bir sefere çıkmak istediğinde, önce Mescid-i Nebevî'ye giderek namaz kılar, oradan Efendi¬mizin kabrinin yanma gider:

"Es-selamu aleyke ya Resulallah!

Es-selamu aleyke ya Ebu Bekir!

Es-selamu aleyke ey babacığım!" diyerek onları ziyaret ederdi.

Seferden döndüğünde evine git¬meden aynı şekilde önce Efendimizin kabrini zi¬yaret ederdi.

Abdullah bin Ömer'in ayağının ağrıdığını öğ¬renen yakınlarından biri:

- En sevdiğin kişiyi hatırlarsan ayağının ağrıısı geçer, dedi. Abdullah, kalbini yakan hasret ateşiyle:

- Ya Muhammed, diye feryat etti. Bayılıp yere düştü.

O'nun sevgisi, Efendimizin emrine ve sünneti¬ne uymaktaki aşkı ile büyüdü, zirveye çıktı. Allah Resulü'nü (a.s.m.) çok yakından tanıyan Abdul¬lah bin Ömer, onun gittiği yolları izlemeye çokça gayret ederdi.

Bir yolculuk sırasında zaman zaman gidilen yol güzergâhını değiştirirdi. Yanındakiler:

- Niçin böyle yaptın diye sorduklarında:

- Allah Resulü'nün (a.s.m.) böyle yaptığını gördüğüm için böyle yaptım, derdi.

Onun sünnete bağlılığı hakkında Hz. Aişe:

"Abdullah bin Ömer'den daha fazla Allah Re- sulü'nü (a.s.m.) takip edip ona uyan birini gör¬medim" derdi.

Abdullah bin Kays anlatıyor:

"Kubâ'da bulunduğum sırada Abdullah bin Ömer'le karşılaştım. Onun yürüyerek gittiğini görünce hemen devemden inerek yanma gittim.

- Ey amca şu deveye bin!

Ey kardeşim! Bir deveye binmek isteseydim onu bulurdum. Ancak Allah Resulü'nün (a.s.m.) şu mescide doğru yürüyüp gittiğini ve orada na¬maz kıldığını gördüm. Ben de O'nun gibi oraya doğru yürüyerek gidip namaz kılmak istiyorum. Bu şekilde yapmak daha fazla hoşuma gider, de¬di. Israrıma rağmen deveye binmedi."

İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.

RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: Peygambere Bağlılık (Okunma sayısı 2176 defa)

türkiyem

Peygambere Bağlılık

BENZER KONULAR