İÇİMDEKİ IŞIK İÇİN SEFERDEYİM
Her adımım kendi içindekini bana taşır. Bu ya karanlıktır ya aydınlık. Karanlığa götüren adımlar insanı karartır, aydınlığa taşıyan adımlar ise aydınlatır ışıklandırır.
Yaptığım her doğru davranış, içimi aydınlatmam ve içimdeki ışığı güçlendirmem için bir adımdır, fırsattır. Yaptığım iyi ve doğru olan her şey, beni besler, bana destek olur, beni yüceltir.
Her doğru davranış içimdeki ışığın voltajını artırmam anlamına gelir. Birileri anlamasa da, taktir etmese de, engellemeye çalışsa da, ben içimdeki ışığı güçlendirmeyi, hayatımı ve bulunduğum yeri aydınlatmayı seçtim. Bu benim tercihim. Gözleri karanlığa alışmışlar beni anlamasa da. Ben ışığı taşımayı, ışık olmayı, aydınlık olmayı ve çevreme ışık yaymayı seçtim. Yolda olmayı ve bunun için çabalayı seçtim. Biliyorum ki doğruluğun ışığı, alemlerin aydınlığıdır.
Karanlık günlerin kutup yıldızıdır. O hep bulutların engellerinden kurtulup yol gösterdiği zirvede parlamaya ve yol göstermeye devam eder. Çünkü ışığını güneşten alır ve hiç vazgeçmez.
Işığım, Hakkı ve hakikati öğrenip yaşamaya ayarlı. Her zaman karşılıksız iyilik yapmaya ve iyiliği kalıcı tavrım kılmaya, önce benim teşekkür etmeme, önce benim özür dilememe, önce benim affetmeme ve hayatı yürek ağırlığından kurtarmaya önce benim ihtiyacım var. Allah’ın tertemiz yarattığı zihnimi ve gönlümü kin, nefret, intikam, hırs, haset ve kıskançlık gibi kirliliklerden arındırarak ve koruyarak ve sadece Allah’a ve güzelliklere has kılmaya önce benim ihtiyacım var.
Ben, hayatımı nitelikli bir hale getirmeye niyet ettim.
Ben, gördüklerimi ve taşıdıklarımı temizlemeye niyet ettim.
Ben, gönül sarayımda duvarlara asılı sevdiklerimin ve öne geçirdiklerimin resimlerini sembollerini al aşağı etmeye ve en başa Rabbimi ve onun güzel Rasulünü koymaya niyet ettim, sonra diğerleri dedim.
Ben, anlayışımı ve yaşayışımı düzelteceklere yani beni ben yapacak olanlara yakın olmayı seçtim.
Ben, yolumu ve yönümü Allah’ın her an hayatın içinde olduğu, beni gördüğü ve benim her yaptığımın hem amel defterime hem de vücudümdaki her hücreme kodlandığını öğrendiğim tarafa dönmeyi seçtim.
Ben niyet ettim, Rabb’imi memnun etmeye, Rabb’imi üzmemeye ve ne kadar aciz, muhtaç olduğumu yeniden idrak etmeye.
Ben niyet ettim kâinattaki her şeyle barışık yaşamaya.
Ben niyet ettim Allah için sevmeye ve buğzetmeye.
Ben niyetimden, yapacaklarımdan ve zihnimdeki doğru zannettiğim ama asla yaklaşamadığımı bildiğim algılarımdan Allah’a sığınarak, daha halis ve daha doğru olanı nasip etmesi niyazı ile, boyun büktüm beklemedeyim. Af ve istikamet için yalvarmadayım. Işığım nurundan olsun diye niyazdayım. Kapısında ve yüzüm yerde beklemenin şeref olduğu bilinciyle, Ey Rahmeti Rahman…
Saliha Erdim.
