Gönderen Konu: En Güzel Kısa – HZ YUSUF (Okunma sayısı 1604 defa)

fanidunya NET · « : Ekim 17, 2023, 07:34:22 ÖÖ »

En Güzel Kısa – HZ YUSUF

Her şey bir rüya ile başlamıştı… Babacığım! Gerçekten ben (rüyamda) on bir yıldız, güneşi ve ayı gördüm. Gördüm ki onlar bana secde ediyorlardı.” (Yûsuf, 12/4) Bir aileyi tasvir ediyordu bu rüya, güneş, ay ve on bir yıldız…

Küçük yaşlarda olan oğlu Yusuf’un gördüğü rüyayı duyar duymaz endişeye kapılmıştı Hz. Yakup. Bir baba olarak oğullarını tanıyor, gördüğü bu rüya ile ilgili onların Yusuf’a bir tuzak kuracaklarını biliyordu. Oğlu Yusuf’a şefkatle yaklaşarak gördüğü rüyayı kardeşlerine anlatmaması konusunda onu uyardı.

Aynı zamanda bu rüyada bir müjde vardı. Ardından rüyadaki müjdeyi haber verdi Hz. Yakup, “İşte Rabbin seni seçecek, sana (rüyanda görülen) olayların yorumunu öğretecek ve daha önce ataların İbrahim ve İshak’a tamamladığı gibi sana ve Yakup soyuna da tamamlayacaktır. Şüphesiz Rabb’in hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Yûsuf, 12/6) Bir babanın Rabb’ine olan sonsuz güvenini anlatır bu ayetler. Vazife tamam olacaktı ama bu yol meşakkatliydi… Büyük bir imtihana mazhar olacaktı bu müjde… En büyük imtihanlar peygamberlere değil miydi? Öyle buyuruyordu Resûlullah. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, I, 172)

Hz. Yusuf, peygamber bir babanın Hz. Yakup’un evladı, peygamber bir dedenin Hz. İshak’ın torunudur. Onun soyu Hz. İbrahim’e uzanan mübarek bir nesildir. Resûlullah onun ailesine atfen, “İnsanların en kerimi Allah’ın peygamberi Yusuf’tur…” buyurmuştur. (Buhari, Tefsîr, 12/2)

Güzel ve geniş bir aileye mensuptu Hz. Yusuf. On bir kardeşi vardı ama ne olmuştu da ihtiras sarıvermişti Hz. Yakup’un evini. Peygamber ailesi derin bir imtihandan geçiyordu; haset, heva ve hırs, üç önemli kıskaç, insanın kalbini saran sonra vücudunun tüm hücrelerine yayılan. Ateşin odunu yakıp bitirmesi gibi haset de yakacaktı abilerinin gönüllerini ve amellerini. İnsanoğlunun haset, heva ve hırsları doğrultusunda bir hayat sürdüğü zaman yaşayacağı hüsranı öğretecekti Rabbim; bizlere örnek olsun, ibret olsun istemişti âlemlere Hz. Yusuf’un hayatı. (Yûsuf, 12/7)

Baba yüreği kardeşlerinin Yusuf’a kuracakları tuzağı seziyor ve onlara güvenmiyordu. Neden güvenmiyordu Hz. Yakup oğullarına? Neden abileri sarıp sarmalamıyordu kardeşi Yusuf’u? Neden kör bir kuyuya atılıvermişti aile bağları? Oysaki aile bağlarının temeli güven değil miydi? Aile olmak birbirine koşulsuz güveni temsil etmiyor muydu? Aile olmayı öğretmek istiyordu Rabb’imiz bizlere, gündelik hayatta aile bağları arasındaki sıkıntılı süreçleri gözler önüne seriyor, bir nevi biz kullarını uyarıyor Hz. Yusuf’un kıssasıyla.

Bir baba olarak Hz. Yakup’un bu durum karşısındaki tavrı neydi? Öğüt veriyordu evlatlarına, uyarıyordu onları baba şefkati ve merhametiyle. Bir baba olarak yanlışa düşmemeleri için yol gösteriyordu aslında onlara. (Yûsuf, 12/13,14) Öğüdü ve uyarısı fayda vermeyince Rabbine iltica edip sabırla dua ediyordu. (Yûsuf, 12/18) Rabb’inin inayeti ile kuyudan saraya giden bir yolculuk başlayacaktı Hz. Yusuf’un hayatında…

Rabb’imiz seçtiği yüce peygamberlerinin şahsiyetleri ve hayatları ile hayatı bize anlatıyor. Peygamberlerin hayatları ve onların imtihanları Allah’ın rahmet yönünü kavramamız noktasında en güzel rehberdir. İnsana Rabb’ini tanıtır, insana insanı tanıtır onların değerli hayatları. İlk insandan bu yana insanoğlunun suretleri değişti ama hissiyatlar hep aynı, çünkü hepimizin yaratıcısı Yüce Allah, insanlık mayamız bir. İnsan olmaktan kaynaklanan yüklerimiz hafifliyor onların çetin hayatlarını öğrendikçe. Rabb’imiz bize öğretiyor, öğretirken de eğitiyor; hem de bu meşakkatli hayat yolunda nasıl bir mümin, nasıl bir eş, nasıl bir anne, nasıl bir baba, nasıl bir nine dede, nasıl bir yönetici, nasıl bir eğitimci vb. olacağımızı bizlere merhamet ederek gösteriyor. Ve hayatlarımızda karşılaştığımız sıkıntı ve dertlere çıkış yolları sunuyor peygamberlerin hayatlarıyla. Bu sebeple tüm insanlığa Allah’ın en büyük lütuflarından biridir Hz. Yusuf’un hayatı.

Kuyudan çıkmıştı Hz. Yusuf Allah’ın inayetiyle. Mısır’da seçkin bir ailenin yanına yerleşmişti. Gençlik çağına geldiğinde Allah kendisine derin bir muhakeme gücü ve ilim bahşetmişti. Bu ihsanların yanında kendisine güzellik de lütfedilmişti. Zira Hz. Peygamber, “Yusuf’a güzelliğin yarısı verildi.” (Müslim, İmân, 259) buyurarak onun bu yönünü taltif etmiştir. Hz. Yusuf’un gözleri kamaştıran güzelliği ahlakıyla da bezenmişti. Daha sonra ona verilen bu lütuflar onun imtihanı olacaktı. Her imtihandan sonra bir lütuf, her lütuftan sonra bir imtihan… İmtihanın yükü ağır, iffet… İffetli olmayı öğretecekti kadınıyla erkeğiyle tüm insanlığa Hz. Yusuf. İftira olayına mümince bakmayı, iftira gibi ağır bir yükle nasıl baş edileceğini ve bu durum karşısındaki erdemli mümin duruşunu öğretecekti bizlere yüce Allah Hz. Yusuf’un hayatıyla. Arkadan yırtılan gömlek temizleyecekti ona atılan bu iftirayı ama bu sefer adaletli duruşun nasıl olacağı öğretilecekti, imtihan bitmemişti. Adaletsizlikle imtihan olacaktı bu sefer Hz. Yusuf. Ona duydukları hayranlıktan dolayı kadınlar ellerini kesecekti ama o zindanı tercih edecekti… Zindan günleri başlayacaktı… Belki de tefekkür günleriydi zindan günleri. Allah tarafından lütfedilen nimetin tamamlanması için bir vakte ihtiyaç vardı. Zindanı tercih etmek durumunda kalmıştı. İnsanların şerrinden kurtulmanın Allah’ın inayetiyle olacağını biliyor ve Yüce Yaradan’sığınıyor, “Ey Rabbim zindan bana, bunların beni davet ettiği şeyden daha sevimlidir. Onların tuzaklarını benden uzaklaştırmazsan onlara meyleder ve cahillerden olurum.” (Yûsuf, 12/33) diye niyazda bulunuyor Rabb’ine.

Yaşadadığı imtihandan sonra bir rüya vesilesiyle kurtulacaktı hapisten Hz. Yusuf. Rabb’imiz Hz. Yusuf’un her imtihandan sonra onun güzel bir hasletini tanıtıyor bizlere. Rabb’inin katından ne güzel bir lütuf… Hz. Yusuf, hapishanedeyken hükümdarın rüyasını tabir etmiş, o da rüyası için yapılan tabiri beğenerek onu serbest bırakmıştı. Fakat Hz. Yusuf, erdemli bir davranış örneği göstererek onu hapisten çıkartmak için gelen görevliye, “Efendine dön de ‘Ellerini kesen o kadınların derdi ne idi?’ sor.” (Yûsuf, 12/50) diyerek suçsuzluğu kanıtlanıncaya kadar hapisten çıkmayı reddetmişti. Hükümdar onun bilgisi ve fazileti yanında bu erdemli davranışı karşısında ona hayran olacaktı. Resûlullah da onun bu yönünü taltif etmiş, “Ben olsaydım hemen kabul eder, (aklanmaya) gerekçe aramazdım.” (Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 346) buyurarak Hz. Yusuf’un sabrına hayran olduğunu ifade etmiştir. Bu imtihanın sonunda yine Allah katından gelen bir lütufla önemli bir devlet görevine getirilmişti Hz. Yusuf.

Kardeşleri için ise hakikatle yüzleşme vakti gelmişti. Yapmış oldukları büyük hatalardan dolayı pişman olmuşlardı. Kardeşleri Hz. Yusuf’un yanına gittiklerinde onlara büyük bir ders veriyordu Hz. Yusuf. Onlara hitaben, “…Allah bize bir iyilikte bulundu. Çünkü kim kötülükten sakınır ve sabrederse, şüphesiz Allah iyilik yapanların mükâfatını zayi etmez.” (Yûsuf, 12/90) “Bugün size kınamak yok, Allah sizi affetsin! …” (Yûsuf, 12/92) buyururak insani ilişkilerde karşılaşılan sorunlara karşı uygulanmak üzere önemli bir yol haritası sunmaktadır. Affetmeyi öğretir bizlere Hz. Yusuf. Zira rahmet peygamberi Hz. Muhammed, Mekke’nin fethinde, “Sizi Yusuf’un kardeşlerini affettiği gibi affediyorum.” buyurarak bizlere en güzel örnek olmuştur.

Kavuşma vakti gelmişti artık… Baba ve oğul yıllardır birbirlerine hasret kalmışlardı. Ya kardeşi Bünyamin, abisine hasret büyümüştü. Bir baba… Peygamber bir baba, “Vah Yusuf vah!” diye için için evlat hasretiyle yanmış ve gözyaşı dökmüştü. Ağlamaktan ve oğluna duyduğu hasretten dolayı gözlerine ak düşmüştü. Oğulları, “Allah’a yemin ederiz ki sen hâlâ Yusuf’u anıp duruyorsun. Sonunda üzüntüden eriyip gideceksin veya helak olacaksın.” diyerek babalarının bu hâlini tasvir ediyorlardı. Babaları ise “Ben gam ve kederimi sadece Allah’a arz ediyorum… Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü kâfirler topluluğundan başkası Allah’tan ümidini kesmez.” (Yûsuf, 12/83-87) buyurarak evlatlarına öğüt veriyor, aynı zamanda babalara evlatlarını eğitme konusunda örnek oluyordu. Ümidini kesmemişti evladı Hz. Yusuf’tan Hz. Yakup, dilinde duayla sabretmişti, sabır kuşanmıştı omuzlarına, sonunda oğlunun gömleğini koklayarak şifa bulmuştu gözleri, teskin olmuştu baba yüreği.

Üç gömlek… Üç hisse… Hz. Yusuf’un hayatıyla özdeşleşen üç gömlek vardı. Kardeşleri tarafından babası Hz. Yakup’a getirilen ve Hz. Yusuf’a ait olduğu söylenilen kanlı gömlekte bir babanın hüznü, sabrı, duası, duada sebatı ve her daim evlatlarına öğütleri vardı. Hz. Yusuf için bu kanlı gömlekte masumiyet ve mağduriyet vardı. Hz. Yusuf’un kardeşleri içinse bu kanlı gömlekte haset, tuzak ve yalan vardı.

Yırtılmış gömlek olan ikinci gömlekte Hz. Yusuf için iffet, ismet ve sabır vardı. Bu gömlekte Züleyha için ihtiras ve iftira; Aziz için ise korku, adaletsizlik ve örtbas vardı. Hz. Yusuf tarafından kardeşleri aracılığıyla babasına müjde olarak gönderilen üçüncü gömlekte, Hz. Yusuf için iktidar ve istikamet vardı. Bu gömlekte Hz. Yakup için umut, mutluluk ve vuslat vardı. Hz. Yusuf’un kardeşleri için ise hakikatle yüzleşme ardından derin bir pişmanlık ve Allah’a karşı tövbe vardı. Üç gömleğin temsil ettiği bu duygular, bir insanı dört bir yandan saran nefsani ve insani duygular değil miydi?

Allah’ın bizlere ibret olarak sunduğu bu kıssa mutlulukla bitmektedir. Çok ağır ve zor imtihanlardan sonra sonu çok güzel biten bir kıssadır Hz. Yusuf’un kıssası. (Yûsuf, 12/100) Onun hayatı, hatalı davranışlar içinde olanları doğru ve güzel davranışlara sevk eder. (Yûsuf, 12/97) İbret alarak okuyanların hayatlarına rehber olur. Tabii bir gerçeklik olan beşerî sevgiyi, diğer taraftan da bu sevginin insanı yanlışa saptırmasına engel olabilecek gücün; imanın ve iffetin yüceliğini anlatır. Onun hayatı her ne koşulda olursa olsun Allah’ın güzel davranan kimselerin mükâfatını zayi etmediğini göstermektedir. Zira Hz. Yusuf’un hayatı her ne koşulda olursa olsun güzel davranmayı öğütlüyordu.

Ayrıca iyi kötü mücadelesini anlatıyor, erdemli insan nasıl olunur, ihtiras, hırs, entrika içeren davranışlar ve olayları anlatıyor yüce Allah. Bu olaylar karşısında Hz. Yusuf’un duruşu öne çıkarılıyor. Çünkü bu olaylar karşısında Yusuf’un duruşuydu bizim örnek almamız istenilen. Evlat olarak, kardeş olarak, eş olarak, bir genç olarak, yönetici olarak hayatın akışı içerisinde yaşadığımız sıkıntılara karşı mümince nasıl mücadele edeceğimiz öğretiliyordu bu kıssada Rabb’imiz. Ne güzel bir lütuf…

Yüce Rabb’imiz nasıl iyi bir insan olacağımızı, ümidimizi kaybettiğimiz anda nasıl ümitlere muştulanacağımızı öğretiyor adım adım Hz. Yusuf’un hayatıyla… Hz. Yusuf, sureti ve ahlakı ile ne güzel bir peygamber, ne güzel bir rehber…

İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.

RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: En Güzel Kısa – HZ YUSUF (Okunma sayısı 1604 defa)

fanidunya NET

En Güzel Kısa – HZ YUSUF

BENZER KONULAR