Müslümanlar Biz Olabilmeli
Allah’ı ve Peygamberi bilen ilim ehli böyle söylüyor.
“Müslümanlar; ekonomik, sosyal, kültürel ve özellikle siyasal alanda birlik sağlayabilmeleri için ‘Biz’ olmaya ceht etmelidir deniliyor.
İşte bu hususta Mevlana Hz.lerinden öğütler:
-Din ehlini kin ehlinden ayır et; Hak ile oturanı ara, onunla otur!
-Eğer insan suretle insan olsaydı, Muhammed (a.s.) ile Ebu Cehil bir olurdu.
-Yiğitlerin işi açıklık ve sıcaklıktır; adi kimselerin işi ise hile ve utanmazlık.
-İnsan yüzlü nice şeytanlar vardır; o halde her ele, el vermek uygun değildir.
-Vefasızlara gitme. İyi dinle! Onlar, yıkık birer köprüdür.
-Ahmağın dostluğu düşmanlıktan beterdir. Ne suretle olursa olsun, uzak tutulması gerekir!
-Aşağılık, kötü kişilerin huyu şudur: Sen ona iyilik ettin mi, o sana kötülük eder.
-İyi kişilerle dost olmayan, elbette kötü kişilerin yanında yer alır, onlara komşu olur.
-İmanını yoldaş edindin mi dirisin… İmanla gittin mi ebedisin.
-Ahmağın sevgisi, şüphesiz ayının sevgisi gibidir: kini sevgidir, sevgisi kindir.
-Aptallık ve bilgisizlik yırtığı yama kabul etmez. Ey öğütçü! Oraya hikmet tohumunu ekme!
-Bütün bilgilerin özü şudur: Mahşer günü ben kimim, ne hale geleceğim demek ve bunu bilmek!
-Ey kardeş! Bir olan Allah’a ve Muhammed (a.s.)’e yapış da ten Ebu Cehil’inden kurtul!
-Ruhun, bedendeki sakalla, bıyıkla alışverişi yoktur. Vücut, ruh olmayınca murdardır, aşağılık bir şeydir.
- İyinin, kötünün imtihanı, altının kaynayıp tortusunun üste çıkması içindir..
-Bil ki ağızdan bir kere çıkan söz, yaydan fırlayan ok gibidir. Oğul! O ok gittiği yerden dönmez!
-Gözün, aklın ve kulağın saf olmasını istiyorsan, tamah perdelerini yırt.
-Akıbeti gören göz, doğruyu görebilir. Başkalarını gören göz ise gururdan, körlükten ibarettir.
-Yüz tane elma, yüz tane de ayva saysan, onları sıktığında yüz kalmaz, bir olur.
-Dünya hissi bu cihanın, din hissi ise göklerin merdivenidir.
-Kur’an’ın hükümlerini tutar, kıssalarından hisse alırsan, can kuşuna ten kafesi dar gelir.
-Ey surete tapan! Daha ne kadar şekle takılıp kalacaksın? Şu özden yoksun canın, şekilden kurtulmadı gitti.
-Tamah, kulağa bir şey duyurmaz. Garez, gözü kapar; insana bir şey anlatmaz.
-Bir mazluma karşı elinden bir zulüm çıktı mı o zulüm bir güç olur, o ağaçtan zakkum biter.
-Kötülükte bulundun mu kork, emin olma; çünkü yaptığın kötülük bir tohumdur. Allah, onu mutlaka bitirir.
-“Bu yerinde”, “doğrusu şu”, “bu yerinde değil”, “şu eğri”… Bunu biliyorsun ama sen kendin doğru musun, eğri misin? Kendine bir bak!
-Ey mümin! Hakk’ın nuruyla bakar görürsen; hatadan, yanılmadan emin olursun!