Müslüman Altı Yerde Konuşmamalıdır
Müslümanın bazı yerlerde konuşmasının haram veya mekruh olduğu ve yaptığı ibadetlerin sevabını yok edeceği bildirilmektedir...
Resûlüllah Efendimiz, (Allaha ve âhiret gününe iman eden, ya hayır söylesin veya sussun!) ve yine, (Sözün en hayırlısı, az ve öz olandır) gibi daha birçok öğütleriyle, nerede ve nasıl konuşulması lâzım geldiğini Müslümanlara haber vermiş ve bizzat yaşayarak örnek olmuştur... Fıkıh kitaplarında, Müslümanın altı yerde konuşmasının haram veya mekruh olduğu ve yaptığı ibadetlerin sevabını yok edeceği bildirilmektedir:
1.Camide konuşmak: Camiye girenin orada namazı bekleyenlere selam vermesi iyi olur. Fakat camide sünneti kılıp, farzı beklerken, dışarıdan gelenin selamını almak, sünnet ile farz arasında bir şey okumak, konuşmak ve nafile namaz kılmak sünnetin sevabını yok eder. Vakit az ise, tefekkür veya kalben zikretmeli, vakit fazla ise, kaza namazı kılmalı! Eğer Kur’ân-ı kerim okunuyorsa, dinlemek çok sevaptır. Sabahın sünnetini evinde kılıp gelen kimse de, camiye gelince, konuşmaz, sesli olarak bir şey okumaz. [İslâm Ahlâkı s.420]
2. Kabristanda konuşmak: Kabirde ziyaret ettiği zâtın bizi gördüğünü bilmeli, sağlığında yanındaymışız gibi edebi muhafaza etmeli ve başka işle meşgul olmamalıdır. Orası oturulacak, sohbet edilecek yer değildir. Edeple dua edip çıkılmalıdır.
3. (Ezân-ı Muhammedî) okunurken konuşmak:
Sünnete uygun olarak okunan ezanı duyan kimse, cünüp olsa da, cami dışında bulunsa da, Kur’ân-ı kerim okuyor ise de, işittiğini yavaşça söylemesi sünnettir. Sünnete uygun ezanı işiten kimse, o anda bir şey söylemez, selama cevap vermez, bir iş yapmaz. Ezanı işiten erkeklerin, şartları uygunsa, işini bırakıp, cemaate gitmesi lâzımdır. Evinde ailesi ile de cemaat yapabilir. Fakat, camide sâlih imam varsa, camiye gitmesi efdaldir.
4. Kur’ân-ı kerîm okunurken konuşmak: Müslümanın, Kur’ân-ı kerîmin okunan her yerde onu dinlemesi farz olur. Dinlemeyip konuşmak haramdır.
5. Namaz kılarken konuşmak: Namaz içinde konuşmak namazı bozar ve bunu özürsüz yapmak haramdır. (Nimet-i İslam) kitabının (Nafile Namazlar) kısmında deniyor ki: “Farzla sünnet veya sünnetle farz arasında konuşmak sünneti iptal etmez. Ama sünnetin sevabını azaltır. En sahih olan kavilde ise sünneti iade etmek gerekir. Her türlü dua da konuşmak gibidir.” Aynı ifade Dürr-ül-muhtar’da da vardır: Esah olan kavil, sünnet kabul olmaz, önceki sünneti tekrar kılmak gerekir. [Dürr-ül-muhtar s.457]
6. İlim ve sohbet meclisinde konuşmak: Âlimlere ve onların anlattığı bilgilere saygı göstermek, susup onları dinlemekle olur. Böyle meclislerde bulunduğu hâlde başkaları ile konuşmak onlara saygısızlık olur. Hürmet ve saygı göstermek lâzım olan şeyi tahkir etmek, küfre bile sebep olur.
Hasan Yavaş.
