İnsan ve Hayvan
Nankörlük kedide de değil köpekte de. Kediler herkesin elinden beslenir, çünkü rızkının o insanlar vasıtasıyla Allahü teâlâdan geldiğini bilir. Köpek ise sadece sahibinin elinden beslenir, o da sahibinden geldiğini bilir. Burada nankörlükten kasıt, sadakattir. Kedi, Allahü teâlâya (asıl sahibine), köpek ise sahibi bildiği insana (minnet duyduğu kişiye) sadıktır. Eshâb-ı kehfin köpeği Kıtmir'in cennete girecek hayvanlar arasında olduğu bildirilmiştir. Kedilerin ise hep dört ayak üstüne düşmesi, sırtının yere değmemesi demektir. Bu da Peygamber efendimizin, (aleyhisselam) kedinin sırtını okşamasındandır. Bu yüzden de, hayvanlar arasında kedinin ayrı bir yeri vardır. Bütün hayvanları sevmeli, incitmemeli. Zira onlar, Allahü teâlânın sessiz kullarıdır.
Rabbim onlara da zulmedenlerden hesap soracaktır.
Ancak; öldürülmesi caiz olan bazı zararlı hayvanlar vardır. Akrep, yılan gibi zehirli ve fare gibi zarar veren hayvanların, eziyet etmeyerek, öldürülmesi caizdir. Eziyet işkence demektir ve bunu hangi canlıya olursa olsun uygulamak haramdır.
Dünya üzerinde de, tüm kâinatta da Allahü teâlânın kurduğu muazzam bir sistem vardır, devam etmektedir.
Bütün beşeriyet her ân Allahü teâlâya muhtaçtır. Yabani hayvanlar etçil ve birbirlerine yem olurken, bazı hayvanlar otçuldurlar. Yabani hayvanların bile tabiata çeşitli faydaları vardır. Etinden ve sütünden istifade edilen besili hayvanlar var ve hepsi bu sisteme dâhil yaşamaktadırlar.
Bitkilerin bile bu sistemde yer aldıkları, mevsimsel değişimlere uğrayıp tekrar canlılık kazandıkları herkesin malumudur. Kâinatta bir tek kum tanesi bile başıboş değil, her şey bu sisteme bağlıdır.
Ahir zamanda insanların hayvanlar gibi hayvanların da insanlar gibi yaşayacağı bildirilmiş olup misallerine her tarafta rastlanmaktadır. Bir tarafta, kıyafeti olmadan soğukta titreyerek yaşamaya çalışan insanlar var, diğer tarafta tabiatına aykırı şekilde insan gibi giydirilen, hatta insandan daha fazla kıymet verilen çeşitli hayvanlar var. Hâlbuki Rabbimiz, insanı en üstün varlık olarak yarattı. Ancak ne yazık ki; hem dünyaya, hem insanlığa en büyük zararı yine insan veriyor. Rabbim, cümlemizin akıbetini hayretsin inşallah.
Ahmet Sinan Arvas.