İnsanın Pişmanlığı
“Siz dünya hayatını tercih ediyorsunuz. Oysa ahiret hayatı daha hayırlı, daha devamlıdır.” (A’la 87/16-17)“ Bu dünya hayatı sadece bir oyun ve oyalanmadan ibarettir. Âhiret yurduna gelince, işte asıl hayat odur. Keşke bilmiş olsalardı.” (Ankebût, 64) “Karun Mûsâ’nın kavmindendi. Onlara karşı taşkınlık/şımarıklık etti.
Biz ona öyle hazineler vermiştik ki, onun anahtarlarını taşımak, güçlü-kuvvetli bir topluluğa dahi zor geliyordu. Kavmi ona demişti ki: ‘Şımarma, Allah şımarıkları sevmez.’ Allah’ın sana verdikleri içinde âhiret yurdunu ara, dünyadan da nasibini unutma. Allah’ın sana lütufkâr olduğu gibi sen de lütufkâr ol, yeryüzünde fesat isteme, çünkü Allah fesatçıları sevmez.
O dedi ki: Bu servet bana, bendeki bir bilgi sayesinde verildi.Peki o bilmedi mi ki Allah, önceki nesiller içinden ondan daha güçlü, sayıca da daha çok olanları bile helâk etmiştir.Günahlarının ne olduğu günahkârlardan sorulmaz.
Karun, süsü-püsü içinde toplumun önüne çıktı. Dünya hayatını isteyenler dediler ki: Keşke Karun’a verilenin bir benzeri de bize verilseydi. O, cidden çok şanslı biri.
İlim verilenler ise şöyle dediler: ‘Yuh size, iman eden ve sâlih amel işleyen kimseye Allah’ın vereceği karşılık daha hayırlıdır. Fakat buna yalnızca sabredenler kavuşturulur. Nihayet, Karun’u da sarayını da yere geçirdik. Allah’a karşı kendisine yardım edecek yandaşları da yoktu. Kendi kendisine yardım edebileceklerden de değildi.
Akşam onun yerinde olmayı isteyenler, sabah şöyle demeye başladılar: ‘Vay be! Demek, Allah kullarından dilediğine rızkı genişletiyor, dilediğine de kısıyor. Allah bize lütufta bulunmasaydı, vallahi bizi de batırmıştı. Demek ki kâfirler asla iflâh olmazlar.” (Kasas, 76-82)
MALA VE EVLADA GÜVENEREK ALLAH’I UNUTMANIN PİŞMANLIĞI:
Malın mülkün gerçek sahibi Allah’tır. Kul emanetçisidir. Emanete hıyanet etmemek gerekir. Gerçek sahip nasıl isterse öyle harcamak lüzum eder. Yoksa hesap günü ne mal ne evlat fayda vermeyecektir (bk. Şu’ara, 88-89).
Ne kadar mala mülke ve evlada sahip olduğumuz değil, onları nasıl kullandığımızdan sorulacağız. Çünkü mülkün sahibi Allah dilediğine verir, dilediğinden çekip alır. (bk. Al-i İmran, 26)
İŞTE HER ŞEYİ KENDİNDEN SANAN BİR GAFİLİN KUR’AN’DAKİ PİŞMANLIK TABLOSU ŞÖYLEDİR:
Onlara şu iki adamı örnek ver: Onlardan birine iki üzüm bağı vermiş, bağların çevresini hurmalarla donatmış, ikisinin arasına da bir ekinlik koymuştuk. Her iki bağ da meyvelerini vermiş ve ürünlerinden hiçbir şeyi eksik bırakmamıştı. Bu iki bağın arasından bir de nehir fışkırtmıştık. Derken onun büyük bir serveti oldu.
Arkadaşıyla konuşurken ona dedi ki: “Benim malım seninkinden daha çok. Adamlardan yana da senden daha üstünüm.” Derken kendine zulmederek bağına girdi. Şöyle dedi: Bunun sonsuza değin yok olacağını sanmıyorum. Kıyametin kopacağını da sanmıyorum. Rabbime döndürülsem bile and olsun bundan daha iyi bir sonuç bulurum.
Karşılıklı konuşan arkadaşı ona hitaben: Sen, dedi, seni topraktan, sonra nutfeden (spermden) yaratan, daha sonra seni bir adam biçimine sokan Allah’ı inkâr mı ediyorsun? Fakat O Allah benim Rabbimdir. Ben Rabbime hiç kimseyi ortak koşmam. Bağına girdiğinde ‘Mâşaallah! Kuvvet yalnız Allah’ındır’ deseydin ya!. Eğer benim malımı ve çocuklarımı kendininkilerden daha az görüyorsan, belki Rabbim bana, senin bağından daha iyisini verir. Seninkinin üzerine de gökten bir afet indirir de bağ kupkuru ve yalçın bir toprak hâline geliverir.” Ya da suyu çekiliverir de (bırak bir daha bulmayı) artık onu arayamazsın bile.” (Kehf, 32-41)
Derken bütün serveti helâk edildi. (Yıkılmış) çardakları üzerine çökmüş hâldeki bağına yaptığı harcamalar karşısında ellerini oğuşturuyor ve şöyle diyordu: “Keşke Rabbime hiçbir kimseyi ortak koşmasaydım.” (Kehf, 42)
“Siz dünya hayatını tercih diyorsunuz, oysa ahiret hayatı daha hayırlı ve ebedidir.”(A’la,16-17 )
AHİRETE HAZIRLIK YAPMAMANIN PİŞMANLIĞI: “Keşke bu hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim!” der. (Fecr, 24)
“Herkes hesabın verildiği o gün hayır olarak ne yapmışsa onu, şer olarak da ne göndermişse onu önünde bulacak. Hatta o yaptığı kötülük (günah) ile hiç karşılamak da istemeyecek.”(bk. Al-i İmran, 30)
YANLIŞ YOLA VE KÖTÜ ARKADAŞA PİŞMANLIK: ‘’Kişi dostunun dini üzeredir. Öyleyse her biriniz dost edindiğiniz kimselere dikkat etsin’’ (Müstedrek 4, 171; Ebu Davud, 18)
“Kişi sevdiği ile beraberdir.”“Kişi arkadaşının dini üzeredir.”
FANİ DUNYA FORUM HABERLER
