Çevremiz ve Görevlerimiz
Çevre, insan ve canlı varlıklar üzerinde etkide bulunabilecek fiziksel, kimyasal, biyolojik ve sosyal etkenlerin tümüdür. İnsanın insanla ve diğer canlı ve cansız varlıklarla olan ilişki ve etkileşimleri, yani genel olarak, üzerinde yaşadığımız dünya ve bu dünya üzerindeki olaylardır.
İnsanlar çağlar boyunca, yaşama ve ayakta kalma mücadelesi verirken, diğer canlıların aksine doğayı olduğu gibi kabul etmemiş, yaşam şartlarını her geçen gün iyileştirme doğrultusunda doğayı ve kendilerini değiştirme başarısı göstermişlerdir. Bu olumlu değiştirmeleri yaparken bilerek veya bilmeyerek doğaya, diğer canlılara ve kendilerine zararlı olacak kirlenmelere de sebep olmuşlar ve hâlen olmaktadırlar.
Sık sık dile getirilen bir kavram olan çevre kirliliği ise; canlıların üzerinde yaşadığı toprağın, kullandığı suyun, soluduğu havanın kirlenmesi; kısacası dünyanın, içerisinde canlıların sağlıklı bir şekilde yaşamasına imkân kalmayacak duruma gelmesidir.
Ülkemizde çevre kirletici her türlü etkene rastlamak mümkündür. Ancak bunlardan çok azı kamuoyu tarafından bilinmektedir. Çevreyi kirleten unsurların yeterince bilinmemesi, önlemler konusunda öneriler üretilmemesi, üretilen önlemlerin gerçekleştirilmemesi çalışma ve yaşama ortamımızın her geçen gün daha fazla kirlenmesine neden olmaktadır. Tüm bu sorunlara ek olarak, ülkemizin genel eğitim düzeyinin düşüklüğü her konuda olduğu gibi çevre konusunda da duyarsızlığı beraberinde getirmektedir.
Kuşkusuz, ülkemizde çevreye karşı duyarsızlığımızın gerekçelerini artırmak mümkün; ancak bu duyarsızlık sonucu kaybedilen geleceğimizi geri getirmek mümkün değil. Çevre sorunlarını ortadan kaldırabilmek için yapacağımız çok şey var.
Cenâb-ı Hak (c.c.), Rahman sûresinin 7. ve 8. âyetlerinde gökyüzünü yükselttiğini, kâinata düzen ve denge koyduğunu bildirmekte ve bu denge hususunda aşırı gidilmemesini istemektedir.
Allah Rasûlü (s.a.v.), ’Kıyamet kopacağı zaman bile elinizde bulunan bir hurma fidanının dikimini yetiştirebilecekseniz hiç durmayın, onu hemen dikin.?(Tecrîd-i Sarîh, 7/1240) buyuruyor. Dinimizin ağaca, ormana ve yeşilliğe verdiği önemi bundan daha açık bir şekilde ortaya koymaya imkan olmasa gerektir.
Ağaçlarımız, çevremizin en güzel süsü; en değerli ekonomi; -dilimize yerleşmiş şekliyle- çocuğumuzun beşiği, çorbamızın kaşığı, ocağımızın yakıtıdır. Ayrıca kalplerimize, fikirlerimize ışık tutan bir aydınlıktır. Cehaleti, bilgisizliği gideren bir nurdur. Her sabah kalktığımızda okuduğumuz gazetemizdir. Bilgimizi artırmak için okuduğumuz kitabımızdır.
Çocuklarımızın çantalarına koyduğumuz defterlerdir, kalemlerdir. Evimizde başucumuzda muhafaza ettiğimiz ve okuduğumuz, hükümlerini hayata geçirmeye çalıştığımız Yüce Kitabımız’ın yazıldığı kâğıttır.
Başka bir hadislerinde Rasûl-ü Ekrem (s.a.v.) ağaç dikmenin faziletini beyan ediyor ve şöyle buyuruyor:
’Dikilen ağacın meyvesinden ve gölgesinden insanlar ve hatta diğer canlılar istifade ettikleri sürece, onu dikenin sevap defteri kapanmayacak, kendisi ölüp gitse de Allah katındaki derecesi yükselmeye devam edecektir.?(Tecrîd-i Sarîh, 7/121.)
Çevre sağlığı deyince hatıra gelen önemli konulardan biri de, piknik alanlarının temiz tutulmasıdır. Pikniğe gitmek, günümüzde bilhassa şehirlerde yaşayan insanlar için kolay kolay vazgeçilmeyen bir alışkanlıktır. Çalışma hayatının sıkıntılarına karşı bir ferahlama ve dinlenme fırsatı elde etmek üzere imkânlar nispetinde hafta sonlarında kırlara, piknik alanlarına gidilmektedir. Buralarda en ziyade aranan hususlar; temizlik, emniyet ve güzelliktir. Ancak çoğu zaman daha önce gelenler tarafından bu mekânların kirletilmiş ve güzelliğinin bozulmuş olduğunu görürüz.
Rasûl-ü Ekrem (s.a.v.); ’Avlularınızı ve çevrenizi temiz tutunuz.?, ’Laneti gerektiren iki şeyden sakının. Bunlar; insanların gelip geçtiği yolları ve gölgelendikleri yerleri kirletmektir.?(Müslim, Tahâre, 20) buyurarak biz Müslümanlara, bu hususta çok dikkat göstermemiz gerektiğini öğütlemektedir.
Çevremizi temiz tutmalıyız. Çöpleri gelişi güzel, sağa sola atmamalıyız. Piknik alanlarını, yolları ve umum insanların kullandığı alanları nasıl bulmak istiyorsak öyle bırakmalıyız. Yaktığımız ateşlere dikkat etmeliyiz.
Şunu unutmamalıyız ki, yaptığımız ufak bir hata, meydana gelmesi için nice emeklerin verildiği birçok güzelliği yok edebilir. Bu nedenle hiçbir zaman neme lâzımcı olmamalı, çevremizi koruma ve temiz tutma hususunda üzerimize düşen vazifeyi en güzel bir şekilde yerine getirmeliyiz.
Çevreyi korumak, insanımızda, özellikle çocuklarımızda ve gençlerimizde çevre bilinci oluşturmaktan geçer. Doğal güzelliklerin, tabiatın ve hayatımızın parçası olan varlıkların korunmasında en güçlü ve en önemli etken insanın kendi vicdanıdır; yaptığı işin Allah katında günah, hukuk düzeni açısından bir suç ve kul hakkı ihlali olduğunun şuuruna varmasıdır.
’Bir gemiyi paylaşan ve bir kısmı üstte bir kısmı altta bulunan insanları düşünün. Altta bulunanlar su ihtiyaçlarını karşılamak için gemiyi delmek istediklerinde, üsttekiler buna engel olmazlarsa gemi batar ve hepsi birden boğulur. Eğer mani olurlarsa hepsi birlikte kurtulur.?(Buhârî, Şirket, 6)
Hepimiz dünya gemisindeyiz. Bu gemiyi batıracak davranışlardan uzak durmalı ve böyle davranışlara karşı sessiz ve ilgisiz kalmamalıyız.
Bu içeriğe yorum yazabilirsiniz
FANİ DUNYA FORUM HABERLER
