İnsan'lık Tükeniyor Mu
İlk insanın yaradılış sahnesi .Hani Rabbin meleklere ,”Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım.” demişti. Melekler “Orada bozgunculuk yapacak ,kan dökecek birini mi yaratacaksın? Oysa biz sana hamd ederek daima seni tesbih ve tasdik ediyoruz.” demişlerdi.(Bakara 30)
İlk insandan beri (bazı)insanların yanlışları, bozgunculukları, aşırılıkları ,isyanları süregeldi. Oysa ki İnsan birçok varlıktan üstün sayılıyordu.(İsra 7) Gelin görün ki çoğu insan kendisine bahşedilen bu değerin hakkını veremedi.
Dünyanın gidişatına bakınca bunu kolaylıkla görebiliyoruz. Bugünlerde dünyanın bazı coğrafyalarında süregelen savaşlar yüreğimizi sızlatıyor. İnsanlar, savaşmak için geçerli bir sebepleri bile yokken, savaşın da bir etiği olduğunu göz ardı ederek saldırıyorlar birbirlerine. Körpecik yavrular bu savaşların fiziksel ve psikolojik etkileri altında yok oluyor. Gözünü kin bürümüş, kan bürümüş insanlar kadın demeden, yaşlı genç demeden önüne gelen her kese saldırıyor, hiçbir değer gözetmeden her şeyi yok ediyor.
Küçücük bir çocuğu kurt köpeğinin önüne atarak zevk alarak seyrediyor İnsan…
Çocuğun iç organlarını patlatacak kadar işkence ederek zevk alıyor İnsan …
Afrika’nın birçok yerine demir atan uygar(!) ülkelerin insanı…Gözü hep toprağın derinliklerindeki zenginliklerde olan, bu uğurda dünyayı kan gölüne çeviren, kanla beslenen, kan kokan, dehşet saçan insan..
Öte yandan “Mültecinin kalitelisini, eğitimlisini kabul ederiz, hanımlar takılarını da vermeli diyen İnsan…
Yediği güzel yemekleri sosyal ortamda gururla paylaşan ama karnı aç birine bir ekmek parası verirken zorlanan, karşısındaki insanı horlayan hakir gören insan...
“Ben bu sene zekatımı verdim.” deyip göğsünü gererek dolaşan, kendi yaptığı hesapla vicdanını rahatlatan, fazlasını gereksiz gören cömert İnsan…
Yeni aldığı kıyafetler dolaba sığmayınca iki parça giymediği kıyafeti vererek dünyaları bağışladığını zanneden İnsan…
Kendi görüşünü beğenmedi diye kardeşine, arkadaşına düşman kesilen aynı dinin mensubu, okumuş, ilim tahsil etmiş cahil İnsan…
Babadan kalma miras yüzünden kanlı bıçaklı olan kardeşler .Bunlar da insan…
Babasını , annesini gözünü kırpmadan öldüren evlatlar da İnsan…
“Gerekirse çal, çırp, başkasının hakkını ye ama çok para kazan.” diyen anneler, babalar, eşler…Daha niceleri..
Evet unuttuk yeryüzüne halife olarak gönderildiğimizi. Başkaları için göz yaşı dökmediğimiz, yüreğimiz sızlamadığı sürece kaybedeceğimizi. Sıcacık yuvamızda zaten üşümeyen çocuklarımızın üzerini örtüyor da, evsiz, yurtsuz olanlar için dua etmek bile aklımıza gelmiyorsa insanlığımız kan kaybediyor demektir.Şehit askerlerin yavrularının gözü yaşlı fotoğraflarını görüp de yediklerimiz boğazımıza dizilmiyorsa insanlığımız eriyor demektir.
Oysa bize bahşedilen en büyük hazine, insanlığımız, vicdanımız, erdemlerimiz, ahlakımız, masumiyetimiz,merhametimiz, affediciliğimiz, hoşgörümüz…Bunlar da giderse, boş bir çuvaldan ne farkımız kalır?
Biz yine her gece boynumuzu büker ,avuçlarımızı açar “Allah’ım senden sağlık ,sıhhat,afiyet ve cennetini istiyorum.” diye dua ederiz de bunları daha zor durumda olanlar için ister miyiz? İstemiyorsak, isteyemiyorsak, unutuyorsak, hatırlamıyorsak , düşünemiyorsak uzaklaşmış sayılmaz mıyız “insan “lığımızdan…