Gönderen Konu: İbadet Kulluk (Okunma sayısı 87 defa)

fanidunya NET · « : Ocak 27, 2025, 07:39:17 ÖÖ »

İbadet Kulluk

Kur’an kavramlarının en önemlilerinden bir tanesi de hiç şüphesiz “ibadet”tir. Bu önemine binaen ibadet kavramı Kur’an’ı Kerim’de isim, fiil ve mastar şeklinde 256 defa geçmektedir. Zira sadece Allah’a ibadet etmek insanın temel yaratılış gayesidir. Nitekim Rabbimiz:

“Ben insanları ve cinleri bana ibadet etmelerinden başka bir şey için yaratmadım.” buyurmaktadır. (Zariyat, 56)

Bununla beraber maalesef diğer birçok kavram gibi ibadet de anlamı daraltılan, içi boşaltılan kavramlar kervanına katılmıştır.

İbadet kelimesi, "ABeDe" fiilinin mastarı olup sözlükte "itaat etmek, boyun eğmek, tevazu göstermek, bağlanmak ve hizmet etmek" anlamlarına gelir. İbadet kelimesinin türediği "abd" kökü de şu anlamlara gelir:

a- Hürün karşıtı olan köle,

b- Boyun eğmek ve itaat etmek,

c- Kulluk etmek, ilah tanımak, tapmak,

d- Bir şeye bağlanıp, ondan ayrılmamak.

Anlaşılacağı üzere ibadet kelimesinin ifade ettiği esas manalar; “kişinin yüksek ve üstün birine karşı baş eğmesi, itaat etmesi, kendi hürriyetinden feragat ederek onun karşısında her türlü isyanı terk etmesi, tam bir bağlılıkla ona boyun eğmesidir.” İşte bu durum,kulluk ve itaattir. İbadet, itaat etmenin bir çeşididir. Bu itaata müstahak olan da hiç şüphesiz gerçek ma'bud olan Allah'tır. İbadet edene âbid; kendisine ibadet edilene ma'bud ibadet yerine de ma’bed denir.(Şimdi futbol sahaları için kullanılıyor.)

Günümüzde anlamı itibarıyla bir insanın 7 gün 24 saatini kesintisiz kapsayan bu kavram dar bir alanla sınırlandırılarak, sadece bazı şeyler için kullanılan bir deyim olmuştur.İbadetin sadece bazı hareketlere (namaz, oruç, hac,…) indirgenmesi ile İslam da hayatın/günün bazı saatlerine sıkıştırılmıştır.

Onun için de Müslüman’ın hayatında ibadet kavramı gerçek anlamı ile yaşanmadıkça İslam’ın bir bütün olarak kavranması ve yaşanması mümkün değildir. İbadet, kulun her şeyini borçlu olduğu yaratıcısının, kendisine çizdiği rotada yürümesidir.

İbadet/kulluk, bir insan için en büyük makamdır. Abd/kul, itaat ve ibâdetle yaratıcısına bağlandığı için şereflenir. Onun içindir ki Rabbimiz, Habibine “kulum” diye hitap etmiş, bu ifade ise Efendimizin en öncelediği sıfat olmuştur. “Şahitlik kelimesi”nde "Rasuluhu/O’nun rasulü" kelimesinden önce "Abduhu/O’nun kulu" ifadesi kullanılır. Çünkü risalet, Efendimizin (s.a.v.) diğer insanlara yönelik ilişki ve görevini ifade ederken; "abd/kul" ifadesi, onun Rabbıyla ilişkisini ve bağını anlamlandırır. Allah'la irtibatın, diğer insanlarla ilişkiden daha şerefli olduğu da açıktır. Bir insan için en büyük makam bunun için “İbadet/Kulluk”tur. Şu ilahi hitaba ve müjdeye muhatap olmaktan daha güzel bir şey olabilir mi?

"Tağut'a kulluk etmekten kaçınan ve Allah'a içtenlikle yönelenler ise; onlar için bir müjde vardır, öyleyse KULLARIMA müjde ver. "(Zümer, 17).

Kulluğunu, itaatını, ibadetini hayatının her anına taşımayıp belli zamanlara sıkıştıranları, içtenlikten uzak ve gönülsüz kulluk yapanları ise Rabbimiz şöyle uyarıyor:

“İnsanlardan kimi Allah'a yalnız bir yönden (bir ucundan, kıyısından) kulluk eder. Şöyle ki: Kendisine bir iyilik dokunursa buna pek memnun olur, bir de musibete uğrarsa çehresi değişir (dinden yüz çevirir). O, dünyasını da, ahiretini de kaybetmiştir. İşte bu, apaçık ziyanın ta kendisidir.”

Rabbimiz, İbadetin/kulluğun kesintisiz ve içtenlikle yapılmasını istemektedir. Ayrıca kendisinden başkasına veya kendisiyle birlikte başka bir varlığa kulluğu ise affetmeyeği bir günah (şirk) olarak bildirmektedir.

Kur’an’ın açılış suresinde (Fatiha) günde en az kırk kez okuduğumuz ayette kulluğun kime yapılması gerektiği açıklanıyor:

“Sadece Sana (Âlemlerin Rabbine, Rahman’a, Rahim’e, Din Gününün Sahibi’ne) kulluk ederiz.”

Allah’tan başkasına kulluk, sadece kelimenin daraltılmış anlamı olan tapınma olarak anlaşılmamalıdır. Allah’ın yetkiyi kendisinde bulundurduğu hususlarda başkasına itaat da onlara kulluk/ibadet etmektir.

Tevbe Suresi 31. ayeti (Onlar Allah’ı bırakıp hahamlarını, rahiplerini rabler edindiler. Hâlbuki onlara ancak tek ilâha kulluk etmeleri emrolundu.) okunduğunda henüz Hıristiyan olan Adiyy bin Hatem:

“Onlar, din adamlarına ibadet etmezler.” dedi. Bunun üzerine Efendimiz:

“Evet, onlar onlara helali haram kıldılar, haramı da helal kıldılar. Onlar da kendilerine itaat ettiler. İşte onların onlara ibadeti budur.” buyurdu.

Kur’an, Firavun’un Hz. Musa kendisini Âlemlerin Rabbine kulluğa çağırdığı zaman sarf ettiği şu sözleri ön plana çıkarır:

“Kavimleri bize ibadet ettikleri halde bizim gibi iki insana mı inanacağız?” dediler. (Mü’minun, 47)

İçinde bulundukları şartlar altında İsrailoğulları’nın Firavun’a karşı sevgi beslemeleri, O’na secde etme şeklinde bir ibadet sunmalarını düşünmek mümkün değildir. Bilakis burada Firavun’un “…kavimleri bize ibadet ederken…” sözü, İsrailoğullarının isteyerek ya da istemeyerek itaatini ifade etmektedir.

Allah’a ibadet ancak ve ancak O’nun indirdiği hükümlere ve itaat edilmesini emrettiklerine itaat etmekle mümkündür. Fertlerin ve toplumların, hayatın her alanında Allah’ın indirdiği hüküm ve kurallara itaat etmeleri O’na ibadet ettiklerinin bir göstergesidir. Bununla beraber yeryüzünün neresinde olursa olsun fertler ya da toplumlar Allah’ın indirdiği kanun ve yasaları bırakıp, beşer ürünü kanun ve yasalara itaat ederlerse bu da yine apaçık bir şekilde Allah’tan başkasına (insan, kurum, kurul vs.) ibadet etmelerinin en açık göstergesidir.

“Dilleri ile Allah’tan başka ilah olmadığını ve Muhammed’in (s.a.v) Allah’ın kulu ve rasulü olduğunu söyleyip kendilerini Müslüman diye isimlendirdikleri halde evlenme, boşanma ve miras, alışveriş/faiz gibi konularda Allah’ın kitabına göre şekillenmemiş kanun ve nizamlara “itaat” edenler… Allah kitabında izin vermediği halde Allah’ın kitabına muhalif olan yasalara ve kanunlara “itaat” edenler… İsteyerek veya istemeyerek bu çağdaş putlarının kendilerinden istedikleri görevleri yerine getirme noktasında tüm değerlerini feda edenler…. Bu kutsal değerleri ile çağdaş tağutların istekleri çeliştiği zaman Allah’ın emirlerini kulak arkası yapıp onların emirlerini yerine getirenler…

Evet, kendilerini Müslüman ve Allah’ın dinine mensup zannedip de tüm bu fiilleri yapanlar, kafalarını yastıklarından kaldırıp bir an önce uyanmak ve ne kadar büyük bir şirk bataklığının içinde olduklarını görmek zorundadırlar. Rabbimiz şöyle buyurmaktadır:

“Ey Âdemoğulları, Ben size şeytana ibadet/itaat etmeyin, o size açık bir düşmandır, diye and vermedim mi?”(Yasin, 60)

“Rabbimiz, Kur’anî ibadet kavramını hayatın merkezine oturtan, böylece hayatını ibadet kılan, ibadetlerini Kur’an ve Rasulün güzel örnekliği ile bağlantılı bir derinlik, hayatın bütününü kuşatan bir bütünlük içinde ve sadece kendi rızasını gözeterek samimiyetle yerine getiren kullarından olmayı bizlere nasip etsin.

Rabbimiz, Kur’an ve ibadetlere ilk Kur’an neslinde olduğu gibi yaklaşmamızı ve böylece ilk nesilde meydana gelen büyük inkılâbın bizde de meydana gelmesini ve içinde bulunduğumuz zilletten kurtularak o izzetli günlere tekrar kavuşmamızı nasip etsin.”

İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.

RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: İbadet Kulluk (Okunma sayısı 87 defa)

fanidunya NET

İbadet Kulluk

BENZER KONULAR