Halk Arasında Sevginin Gerçekleşmesinin Şartı
Sosyolojide sevgi ve kaynaşmasının sebepleri aynı akraba ve kabileden olmak, bir bölgede oturmak, hatta bir ülkede yaşamak, aynı meslekten olmak, beraber yolculuk yapmak sıralaması yapılmaktadır. Benim dışardan lise imtihanlarına girdiğim l970-80 yılları arasında Milli Eğitimin okullarında okutulan kitaplarda buna benzer olay ve olgular insanların birbirini sevmede rol oynadığı anlatılıyordu.
Ama görünen o ki milletimiz arasında sevgi ve saygı istenen düzeye çıkmamış, daha çok menfaat ilişkileri sürecine bağlı kalmıştır. Öyleyse milli bir sevgi ve kaynaşmanın başka sebepleri aranmalıdır. Bugünlerde namazlarda hatim usulü okuduğum sure içinde bir ayet dikkatimi çekti. Meryem suresinin 66. ayeti sevginin kaynağını çok net biçimde verdiğini fark ettim. Daha önceleri de okuyup geçtiğim bu ayet-i kerimeyi birkaç defa okumak zorunda kalınca manasına iyice nüfuz etme imkanı buldum. Yüce Mevlamız orada şöyle müjdelemektedir:
“İman edip amel-i salihte (iyi iş, iyi icraat) bulunanlar için Rahman (çok merhametli olan Allah) sevgi oluşturacaktır”
Demek oluyor ki İslam inancı tam olup başta belirli ibadetler olmak üzere iyi iş ve icraatta bulunanlar için yüce Rabbimiz sevgi oluşturacaktır. Zaten inancı tam ve işleri iyi olan herkes Müslümanları sevdiği gibi Müslümanlar da onları sever. Peygamberimizin “Onu yaptığınız zaman sevişeceğiniz bir şeyi size işaret edeyim mi?” deyip daha cevap beklemeden: “Selamı aranızda yayın” demesi Müslümanların birbirini sevmek için önemli araçlardan birinin selam olduğunu gösteriyor. Selam da iyi işlerin başlıcalarındandır. Ne yazık ki günümüzde Müslümanlar arasında selamlaşma çok azalmış, bazı yerlerde tamamen terk edilmiştir. Bunun sebepleri arasında Müslümanların gafleti (aymazlığı) olduğu kadar kürsülerden selam konusunun yeteri kadar anlatılmamasıdır. Müftü, vaiz ve hatiplerimizin konuyu daha çok dile getirmeleri veya konular arasına sokuşturmaları ve halkımızın da günah işlenmeyen her yerde ve günah işlemekte olmayan herkese tanısalar da tanımasalar da selam vermeleri selamı yaygınlaştıracağı muhakkaktır.
Kökü dışarıda bazı derneklerin kendi üyelerine “Sakın ‘selamün aleykam’ ve ‘es Selamü aleyküm’ şeklinde selam vermeyin! ‘Merhaba veya Günaydın, tünaydın’ deyin. Size selam verenlere bile ‘aleyküm selam’ ile değil ‘merhaba’ veya ‘günaydın/tünaydın’ ile karşılık verin” talimatı verdiklerini biliyoruz. Maalesef bu talimat adeta harfiyen tutulmuş ve bazı insanlar selam vermedikleri gibi kendilerine verilen selamı almamakta ve Yahudi çömezliği masonik tahribata uygun cevap vermektedirler. Bu davranış ancak ruh kökünü kaybetmiş, celladına âşık olanlar gibi düşmanları taklit edenler arasında muhabbet kurabilir ki bu muhabbet (sevgi) de iyi bir sonuç doğurmaz.
Biz Meryem suresinin 66. ayetini esas alarak İslami inancımızı korumaya ve yine İslami icraatımızı devam ettirmeye çalışarak halkımızın sevgisini kazanmaya ve onları sevmeye devam edeceğiz. Nezih inancımızla birlikte iyi işler yapmaya devam ettiğimiz halde beklediğimiz sevgiyi görmüyor veya halkımızı sevemiyorsak ya bizde veya karşı tarafta bir eksiklik olduğunu düşünerek tedbir alacak ve mutlaka halkımız arasında sevginin yaygın hale gelmesine çalışacağız, çalışmalıyız.
FANİ DUNYA FORUM HABERLER
