Gönderen Konu: İnsanların En Hayırlısı (Okunma sayısı 223 defa)

fanidunya NET · « : Ağustos 10, 2023, 08:51:07 ÖÖ »

İnsanların En Hayırlısı

Yeryüzünün en şerefli varlığı olarak yaratılan insan, ortaya koyduğu cüzi (özgür) iradesiyle bu şeref ve değerini ya yitirir ya da korur.

Hayata gelmek elbette tüketim için değildir.

Tüketimden (yeme içme) ve zevklenmekten başka bir düşünce sahibi olmamak hiçbir sorumluluğu olmayan sözüm ona hayvanlara tahsis edilmiştir. Sert bir giriş oldu lakin gerçek her zaman acıdır.

Nitekim yaratılış gayesine uygun düşmeyen bir hayat sergileyenleri yüce Rabbimiz sözünü ettiğimiz sorumsuz hayvanlara şöyle benzetir:

“Şüphe yok ki Allah, iman edip din ve dünyaya yararlı işler yapanları, zemininden ırmaklar akan cennetlere sokacaktır. İnkâr edenler ise nimetlerden yararlanır, tıpkı hayvanlar gibi yiyip içerler; ebedî kalacakları yer ise cehennemdir.” (Muhammed 12)

Düşünün biri yaratılış amacı olan kulluk için mücadele verecek ve buna karşılık ebedi kalacağı ve dilediği her çeşit nimetlerin bulunduğu bir cennete ulaşmış olacak.

Diğeri dünyada yaratılış gayesinden uzak, hayvani bir çirkefliğin derekesinde hayat sürdürecek, Rabbinin hem dünyada hem de ahirette ebedi olarak öfkesi ve cezalandırmasına muhatap olacak ve cehennem ateşinde de sonsuza dek kalacak…

Allah Teâlâ ayette böylelerin akıl tutulmasından bahsedip ,“Hâlâ akletmezler mi?” (Yasin 68) buyurur. Ve aklını kullanamayanlar yine şöyle anlatılır:

“Onlar, siz birbirinizi namaza çağırdığınızda onu alay ve oyun (konusu) edinirler. Bu, gerçekten onların akıl erdirmeyen bir topluluk olmalarındandır.” (Maide 58)

Mülk suresinin başında hayat ve ölümün sınanmak için yaratıldığı ifade edilir.

Sınanmak da en güzel davranışı ortaya koymak olarak tanımlanır.

“O, hanginizin daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratmıştır.”

Evet, mümin, her yaptığını anlamlandırır, anlamsız hiçbir harekette bulunmaz!

Her yaptığının, hem kendisine hem de insanlığa, hatta tüm mahlûkatın yararına olmasına dikkat eder.

Müslüman, fayda veren davranışlara odaklanmak durumundadır.

Allah’ın emrine karşı geldiği için lanetlenen İblis, ateşte yanacağını bile bile ömrünü sadece insanları ve cinleri dalalete düşürmek için harcar!

Hal böyleyken insan, sergileyeceği güzel tutumla dünyada Rabbine karşı kulluğunu yerine getirmiş olacak ve ahirette de ebedi saadete erecek; neden iyi ve faydalı davranıştan kaçınsın?

“İnsanlar, denenip sınavdan geçirilmeden, “İman ettik” demekle bırakılacaklarını mı sanıyorlar?”(Ankebût 2)

“İman ettik” diyenlere bile bu hitap yapılıyorken imandan bihaber yaşayanların vay haline!

Olaya bir de şöyle bakalım.

Yüce Allah’ın insanlara örnek gösterdiği en seçkin kullar Peygamberler, hayatlarının tamamını Allah’a kulluğa ve insanları dünya ve ahirette faydasız olan fillerde bulunmaktan uzaklaştırmaya hasretmişler.

Dünyada bunun dışında bir uğraş fayda getirseydi en akıllı olan peygamberler neden Rablerinin emri olan iyiliğe çağrıyı bırakmasınlar ki?

Neden birbirimizin kuyusunu kazmakla geçirdiğimiz, uğrunda canımızı verdiğimiz, başkalarının canını aldığımız dünya metaı için o seçilmiş kullar da mücadele vermediler?

“İyilik ve (Allah’ın yasaklarından) sakınma üzerinde yardımlaşın, günah ve düşmanlık üzerine yardımlaşmayın. Allah’tan korkun; çünkü Allah’ın cezası çetindir“ (Maide 2)

Ayetin muhatabı peygamberler gibi tüm insanlar/inananlar değil mi?

Hemen, “Aç mı kalalım!” diyenler olacak.

Hiçbir peygamber aç kalmadı!

Onların yolunu benimseyen hiçbir insan da aç kalmadı.

Resulullah’ın yolundan bir adım bile ayrılmayan Halife Ömer ve Osman zamanında nice beldelerin fethi gerçekleşti.

Her mahlûkatın rızkını veren Er-Rezzak, insanların rızıklarını da daha anne karnına düşer düşmez veriyor.

“Fakirlik korkusuyla çocuklarınızın canına kıymayın! Biz onların da sizin de rızkınızı veririz…” (İsrâ 31)

Bu ayeti duymadık mı, buna inancımız mı zayıf?

Yok, yok, “kimse çalışmasın, oturduğu yerden rızık beklesin!” demiyorum.

Hem örneğimiz Peygamberimiz böylelerine rıza göstermemiş hem de örneğini verdiğim Halife Ömer tembellik yapıp çalışmayanları gördüğünde sopayla kovalamış…

Dediğim ve inandığım şu: Rızkının temini için de, zengin olup insanları daha da faydalandırmak için de çalışmalı Müslüman insan, ama hayatın gayesi bu olmadığı için ana hedeften ayrılmamalı.

Çalışmasının da, tüm gayretinin de ana hedefinde en güzel kulluğu ortaya koymak olmalı. Çünkü yaratış amacı bu!

Ve yaptıklarından insanlara, başka bir mahlûkata zarar değil, fayda gelmeli.

Efendimiz, “İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır” buyurmuştur.

Sonuç, insan hayatını sorumsuzca, sadece dünyalık kazanmak, eğlenmek, gezmek için heba etmemeli.

Hayatını, kaba ifadeyle “sofra ile lavabo arasında” tüketmemeli. Tüm yaptığının kendi içinde Allah’a kullukla ifade edilecek bir anlamının olması lazım!

Ki bu düşünceyle hareket ettiğinde insanın her yaptığı kulluğun anlamıyla bütünlük arz eden “salih amel” (güzel ve erdemli davranış) olur.

“Onlar ayakta dururken, otururken, yatarken hep Allah’ı anarlar; göklerin ve yerin yaratılışını düşünürler (ve şöyle derler:) “Rabbimiz! Sen bunu boş yere yaratmadın, seni tenzih ve takdis ederiz. Bizi cehennem azabından koru!” (Âl-i İmrân 191)

Nusret Reşber

RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: İnsanların En Hayırlısı (Okunma sayısı 223 defa)

fanidunya NET

İnsanların En Hayırlısı

BENZER KONULAR