Gönderen Konu: İnsan ve Değeri (Okunma sayısı 265 defa)

fanidunya NET · « : Eylül 28, 2022, 07:18:41 ÖÖ »

İnsan ve Değeri

Batıda Roma İmparatorluğu, doğuda Pers İmparatorluğu, Afrika’da Habeş İmparatorluğu’nun ortasında Mekke’de Allah’ın elçisi olarak gönderilen Sevgili Peygamberimiz’in, “Kula kul olmayın, Allah’a kul olun” çağrısına savaş açanlar, O’nunla başa çıkamayacaklarını anlayınca,“Seni devlet başkanı yapalım, dilersen en güzel kadınlarla evlendirelim veya şehrin en zengini sen ol” dediklerinde,“Vallahi, eğer Güneş’i sağ elime, Ay’ı sol elime koysalar, ben bu İslâm da’vetini Allah onu izhar (açıklayıp üstün) edinceye kadar veya ben bu yolda yok oluncaya kadar terk etmem” diye cevaplar. (Beyhaki, Delail-un-Nübüvve 2/187, İbni Hişam, sire 1/266)

Bir üst makam veya para için can ciğer arkadaşını, dostunu, partisini değiştirmeyen, dinini, imanını ölürken bir tevbe veya hac ve umreye havale etme gafletine bir göz açıp kapayıncaya kadar bile razı olmayanlar diriltirler insanlığı.

Su, ölü toprakları dirilttiği gibi, Kur’an ayetleri de ölü ruhları diriltir.

Gökyüzünden yağan yağmurlar, yağarken gül ile diken, bülbül ile akrep arasında ayrım yapmadan yağdığı ve hepsine rahmet olduğu gibi, Kur’an ayetleri de mü’min ve kâfir üzerine yaşarsa her ikisine de rahmet olur.

Sevgili Rahmet Peygamberimiz, dünyanın en bedevi insanlarını eğitim yoluyla en medeni hale getirmiş.

İman edenlerin yanında bir insanın Müslüman olması, yeryüzü dolusu altına sahip olmaktan daha değerli kabul edilmiş.

Sevgili Peygamberimiz’in, Medine’de kurduğu on yıllık devleti, bir buçuk milyon kilometrekare toprak üzerinde yaşayan insanların gönlünü fethetmiş ve O’na karşı savaş açanlarla harp meydanlarında ölenlerin sayısı iki taraftan iki yüz elliyi geçmemiş. (Bak, Prof. Dr. Muhammet Hamidullah, Hz. Peygamberin Savaşları, sayfa 11, Dr. Salih Tuğ çevirisi, Yağmur Yayınları, İst. 1962)

Rabbimiz, Maide Sûresi’nin 32’nci ayetinde;

“Bundan dolayı İsrail oğullarına şöyle yazdık: “Kim, adam öldürmeyen, yeryüzünde bozgunculuk çıkarmayan bir adamı öldürürse, bütün insanları öldürmüş gibidir. Kim de bir canı kurtarırsa, bütün insanları kurtarmış gibidir. Elçilerimiz onlara apaçık delillerle geldiler. Bundan sonra da onlardan birçoğu yeryüzünde aşırı gittiler.”

“Kim, adam öldürmeyen, yeryüzünde bozgunculuk çıkarmayan bir adamı öldürürse, bütün insanları öldürmüş gibidir. Kim de bir canı kurtarırsa, bütün insanları kurtarmış gibidir” buyurur. Sevgili Peygamberimiz de,

“Müslüman bir insanın öldürülmesinden, (insansız) bir dünyanın yok olması Allah katında daha ehvendir” buyurmuş. (Tirmizi, Diyat 5, İbni Mace, Diyat, 1)

Bu imanla büyüyen İmamı Gazali’nin hocası İmam-ül Harameyn-el Cüveyni (H. 419-478)

“Dünya malının tamamı, bir damla kanla tartılsa kana denk olmaz” der. (el-Ğıyasi s. 256) Aynı ma’nayı İmam Gazali de el-Müstasfa 1/314’te tekrarlamış.

Aynı kültürden sulanan Mehmet Akif merhum da:

“Bütün dünya için bir damla kan çoktur” diyorlar, sen,

Şu ma’sum ümmetin seller akıttın hûn-i pâkinden” deyivermiş.

Beşinci halife denilen, iki buçuk yıl Emevi devletini yöneten, halifelik veraset yoluyla geçtiği için kabul etmeyen ve seçim yaptırarak yönetime gelen, yönetimi süresince ücret almayan Halife Ömer bin Abdülaziz döneminde zenginler, zekât verecek adam bulamamışlar.
İşte o halife, Malatya dolaylarında tebliğ görevi yapmak için görev verdiği Ca’vene bin Haris’ten bir elçi geldiğinde durumu sormuş hep iyi haberler almış.

“Müslümanların hepsi selamette mi?” diye sorduğunda elçiden, “Bir tanesi bineğinden kar üzerine düştü ve öldü” haberini duyunca Ömer:

“Allah’a yemin olsun ki, bir tek Müslüman, benim yanımda bütün Rum diyarından ve o ülke içinde olanların tamamından daha sevimlidir” buyurmuş. (Dûlabî (224-310 Hicri) El-Künâ ve’l-Esmâ, 553, İbni Asakir, Tarihü Dımaşk no 473)

İbni Asakir bir başka yerinde elçinin “Bir adamcağız düştü, öldü” haberindeki o “cağız” aşağılamasına, Ömer’in kızdığını ve ondan sonra Rum diyarı ve içindekilerden o ölen bir tek Müslüman’ın daha değerli olduğunu söyler.

Âlemlere rahmet peygamberi olarak gönderilen Sevgili Peygamberimiz, bir gün hasta olduğunu öğrendiği bir Yahudi gencini ziyarete gider ve hastalığının ağır olduğunu görünce delikanlıya Müslüman olmasını teklif eder.

Delikanlı babasına doğru bakar. Babası da “Ebu’l-Kasım’ın dediğini tut” der. Bunun üzerine delikanlı Müslüman olur. Sevgili Peygamberimiz, “Bu delikanlıyı ateşken kurtaran Allah’a hamdolsun” der. (Buhari, Cenaiz, bab 78, hadis 1290)
Rahmet yanmaz, rahmet değişime uğramaz.

Rahmet Peygamberi’nin rahmet ümmeti, gam yükünü, günah yükünü, imansızların maddi manevi baskılarını, “Allah var, keder yok”, “Hasbünallah ve ni’mel vekil” haplarıyla üzerinden atar.

Mahmut Toptaş.

RADYO DİNLEME LİNKİMİZ
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: İnsan ve Değeri (Okunma sayısı 265 defa)

fanidunya NET

İnsan ve Değeri

BENZER KONULAR