ZARURİ VE ASİL İHTİYAÇLARIN KARŞILANMASI
Yeme, içme, barınma, ısınma, aydınlanma, eğitim gibi ihtiyaçlar, olmazsa olmazlarımızdandır.
Bunun için de olanlar ile olmayanların yardımlaşmasını emreder Rabbimiz.
Namazda okuduğumuz ayetlere kulak verelim, anlamaya ve ona göre yaşamaya çalışalım.
Mesela, her gün namazımızda okuduğumuz Maun süresinde dini yalanlayanların özellikleri anlatılırken:
“1- Gördün mü o dini yalanlayanı?
2- İşte Odur yetimi iten,
3- Miskini doyurmaya teşvik etmeyen” denir (Maun süresi ayet 107/1-3)
Fakirin karnının doyurulması için çalışmaz, gayret göstermez ve teşvikte bulunmaz.
Başkasına söylemiyor, okuyana söylüyor.
Cehennemliklerle cennetliklerin ahirette konuşacaklarını haber verirken:
“40- 41- Onlar cennetlerde, Suçlulara, sorarlar:
42- Sizi Sakar’a (Cehenneme) iten nedir?
43- Dediler: “Biz namaz kılanlardan değildik,
44- Fakiri doyurmazdık” derler.(Müddessir, süresi ayet 74/41-44)
Namazı kılmamaları ve fakiri doyurmamaları cehenneme girme sebeplerinden iki tanesidir.
“Allah isteseydi fakirleri de zengin ederdi” sözü Müslümana ait değildir.
Kâfirlere ait olduğunu Rabbimiz haber verir:
Buyurun okuyun:
“Onlara «Allah›ın size rızk olarak verdiğinden ihtiyaç sahiplerine infak edin» denildiğinde, kâfirler mü’minlere: «Allah dileseydi doyurabileceği kimseleri biz mi doyuracağız? şüphesiz siz apaçık bir sapıklık içindesiniz» derler.” (Ya-Sin süresi ayet 36/47)
Sevgili Peygamberimiz:
“Yanı başındaki komşusunun aç olduğunu bildiği halde tok yatan, bana (hakiki anlamda) iman etmiş olmaz” buyurmuş.” (Tirmizi, Sünen, K. Zühd, bab 2, Hakim, Müst, edrek, K. Edeb, Hadis no 7707, Beyhaki, Şuab’ül İman, Hadis no 197)
Ayrıca Sevgili Peygamberimiz buyurur:
“Sizden biri, kendisi için arzu ettiğini, kardeşi için de arzu etmedikçe (gerçekten) iman etmiş olmaz” buyurmuş. (Buhari, Sahih, K. İman, Müslim, İman, Ahmet, Müsned, 3/176, 272, 278)
Yardımın ölçüsünü de yine sevgili peygamberimiz koymuş:
“Elinizin altındakilere yediğinizden yediriniz, giydiğinizden giydiriniz” buyurmuş. (Müslim, Sahih, K. Eyman, BabaüItamül memluk)
Ayetten örnek ver diyenlere de yeminini bozan bir kişinin kefaret olarak on fakiri doyuracağında ölçü, yemin yapan kişinin maddi durumuyla orantılı olduğunu şöyle haber verir:
“Allah sizi kasıtsız yeminlerinizden hesaba çekmez. Ancak bilerek yaptığınız yeminlerden hesaba çeker. Bilerek yapılıp bozulan yeminin kefareti; ailenizi doyurduğunuz yemeğin orta hallisiyle on fakiri doyurmaktır, veya on fakiri giydirmek veya bir köle azad etmektir. Kim bunları bulamazsa üç gün oruç gerekir. İşte yemin ettiğinizde yeminlerinizi bozmanın cezası budur. Yeminlerinizi koruyun. Şükredesiniz diye Allah ayetlerini size işte böyle açıklar.” (Maide süresi ayet 5/89)
Siz, benim dediklerime bakmayınız, Rabbimizin ayetleri ile, onun gönderdiği elçinin hadislerine göre hareket ediniz.
Bu makaledeki ayet ve hadisleri yeniden okuyunuz.
MAHMUT TOPTAŞ.