Mevlid Kandili - 29 Kasım 2017 Çarşamba
İnsanlığın kurtuluşu için gönderilen son peygamber Rasulullah s.a.v. Efendimiz, 571 yılında kamerî aylardan Rebiülevvel ayının 12’nci gecesi doğmuştur. Bu mübarek geceye “Mevlid Kandili” denir.
Bu gece, Hz. İbrahim a.s.’ın, “Ey Rabbimiz! Onlara, içlerinden senin ayetlerini kendilerine okuyacak, onlara kitap ve hikmeti öğretecek, onları temizleyecek bir peygamber gönder.” (Bakara, 129) diye yaptığı duaya; Hz. İsa a.s.’ın, “Ey İsrailoğulları! Ben size Allah’ın elçisiyim, benden önce gelen Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek Ahmed adında bir peygamberi de müjdeleyici olarak geldim.” (Saf, 6) müjdesine ve Hz. Âmine’nin rüyasına mazhar olan Efendimiz s.a.v.’in dünyaya geldiği gecedir.
Mevlid Kandili’nin Önemi
Allah Tealâ’nın bu ümmete ihsan ettiği nimetlerin en büyüğü, Efendimiz s.a.v.’in dünyaya gelmesi ve bizlere peygamber olmasıdır. Yüce Mevlâ ayet-i kerimede şöyle buyuruyor:
“Andolsun ki içlerinden kendilerine Allah’ın ayetlerini okuyan, (kötülüklerden ve inkârdan) kendilerini temizleyen, kendilerine Kitap ve hikmeti öğreten bir peygamber göndermekle Allah müminlere büyük bir lütufta bulunmuştur.” (Âl-i İmran, 164)
Hz. Peygamber s.a.v.’in gönderilmesi hakikatte göklerin, yerlerin, güneş ve ayın, rüzgârın, gece ve gündüzün yaratılmasından çok daha büyük bir nimettir. O’nun peygamber olarak gönderilmesiyle dünya ve ahiretin hayırları tamamlanmıştır. Allah’ın kulları için razı olduğu din kemale ermiştir.
İbn Abbas r.a. şöyle demiştir:
“Rasulullah s.a.v. pazartesi günü dünyaya geldi, ona pazartesi günü peygamberlik verildi, Mekke’den Medine’ye pazartesi günü hicret etti,
Medine’ye girişi pazartesi günü oldu. Pazartesi de vefat etti.” (İbn Receb el-Hanbelî, Letâifü’l-Maârif, s. 189)
Efendimiz s.a.v.’in doğduğu gece:
Medayin şehrinde İran kralının sarayının on dört burcu yıkıldı. O gece gürültüyle ve dehşetle uyanan kral ve halkı, yine kendilerinden bazı ileri gelenlerin gördükleri korkunç rüyaları tabir ettirdiklerinde, bunun büyük bir hadiseye işaret ettiğini anladılar.
Mecusîlerin tapınaklarında 1000 yıldır söndürülmeden yakılan kutsal ateşleri birden bire söndü.
İran’da Save Gölü kurudu.
İran’da bin yıldır suları iyice kesilmiş olan Semave Deresi taştı ve çevresini su bastı.
Gökyüzünde büyük bir yıldız doğdu. Bunu gören Yahudi alimleri, Tevrat’ta belirtilen paygamberin doğduğunu anladılar ve aralarında huzursuzluklar başladı.
Devrin yıldızlarla ilgilenen müneccimleri, o gece yeni bir yıldızın gökyüzünde ortaya çıkmasına tanık oldular.
Kâbe’deki büyük putlar yüz üstü devrildi.
Mekke ve çevresinde bereket dolu bir dönem başladı.