Tüm Mesele Kendimizi Kurtarmak Değil midir?
Tebliğ yaparız. Öğretiriz. Anlatırız. Düzeltmeye çalışırız.
Çocuklarımız, ailemiz için mücadele ettiğimizi düşünürüz.
1. Her şey insan için değil midir? İnsan halifedir ve tüm kâinatın amacı, insanın imtihan edilmesi ve bu imtihanı kazanmasıdır. Biz de insan olduğumuza göre, aynı zamanda tüm bu şeyler bizim içindir.
2. Tüm insanlar, Hz. Adem Aleyhisselam’ın evlatlarıdır. Yani hepimiz, ya kardeşiz ya da kardeş çocuklarıyız (amcazade, halazade, dayızade veya teyzezade). Yani çocuklarımızla ve öğrencilerimizle hatta babamızla da ya kardeş ya da kardeş çocuklarıyız aynı zamanda. Yani hepimiz eşitiz. Bu durumda başkalarını kurtarmakla, kendimizi kurtarmak aynı şey! Tersi de doğru. Yani kendimizi kurtarmanın, başkalarını kurtarmaya çalışmaktan üstün tarafı yok.
3. Bu durumda, başkaları için çalışırken kendimiz için çalışmamak, kendimizle çelişmektir. Kendimizin ıslahı ve iyiliği için uğraşırken başkalarını ihmal etmek de zulümdür.
4. Hepimiz, aynı dünyada yaşıyoruz. Hadisi şerifin ifadesi ile aynı gemideyiz. Birbirimizden etkileniyoruz ve birbirimizin yaptıklarının bedelini birlikte ödüyoruz. Toplum veya devlet olarak ve hatta tüm dünya olarak bu durum böyle! Mahşerde de birlikte hesaba çekileceğimiz düşünüldüğünde, tüm insanları aynı görmek ve tüm insanlığın huzur ve saadeti için çalışmak gerektiği sonucu ortaya çıkıyor.
5. İnsanın sorumlulukları arasında başta aile ve akraba olmak üzere tüm insanlara karşı görevler bulunmaktadır. Yani başkaları için çalışmak hem görevdir hem de kendimizi kurtarmak için gereklidir.
6. Özetle; tüm mesele kendini kurtarmaktır.
• Kendini kurtarmak istemeyen, başkalarını kurtaramaz; kurtarmaz da zaten.
• Kendine değer vermeyen insanların başkalarına değer verdiğini söylemesi ya yalan ya da yanılgıdır.
• Kendisi için bir şeyler yapmayan kimse, başkaları için niye yapsın?
• Kendini sevmeyen kimsenin başkalarına merhamet etmesi düşünülemez. Kendini sevmekten kasıt kendini beğenmek değildir. Kendini sevmek; kendine değer vermek, kendi haklarına riayet etmek, kendine zulmetmemek, dünya ve ahirette mutlu olmak için çalışmaktır.
7. Bunu genişletebiliriz aslında:
• Kendini ikna edemeyen, başkalarını edemez.
• Kendiyle baş edebilen eden, herkesle mücadele edebilir.
• Kendiyle sorunlarını çözemeyen, herkesle sorun yaşar. Örnekleri çoğaltabiliriz. Ama bu durumda kendimizi tanımamız, kendimizle barışık olmamız ve kendimize söz geçirmemiz; diğer tüm vazifeleri yerine getirmek için önemlidir diyebiliriz.
8. Ama kendini seven ve kendine değer veren herkesin, başkalarını da sevip değer vereceği yanılgısına da düşmemek gerekiyor. Yani bencil ve gururlu olmak da mümkündür. Peki, bencil olmamak için ne yapmak gerekiyor?
• Sağlam bir inanç sahibi olmak; yani tüm herkesin Allah’ın kulu olduğu ve mahşerde hesap vereceğimizi bilmek! Böylece haddimizi ve hayatı biliriz.
• Tevazu sahibi olmak ve bunu muhafaza etmek için gayret etmek. Ahlak, geçici davranışlar değildir. İnsanda yerleşmiş davranışlara ahlak deriz.
• İnsanlar için bir şeyler yapmak ve onların sorunlarıyla ilgilenmek. Böylece insanları tanırız ve ünsiyet kurarız. Bazen yüz yüze olmak veya birlikte bir şeyler yapmak, insanların birbirlerini anlamaları ve ortak bir noktada buluşup kaynaşmaları için vesiledir.
• İnsanlardan gelen sıkıntılara tahammül etmek de insanın bencil olmasını dizginleyecektir. İnsanlardan gelen sıkıntılara tahammül, hem tevazu hem de sabrın öğrenilmesine vesile olur. Ayrıca böyle bir davranış insanlar için bir şey yapmak sayılır ki bu da insanları tanıma ve onlarla ünsiyet kurma için bir imkândır.
Kendini gerçek anlamda kurtarmak ise ancak gerçek olana hazırlanmakla ve geçici olanlara aldanıp kanmamakladır. En gerçek olan ise en son kalacak olandır. Ki biz bu en sona ahiret diyoruz.
Turgut Akyüz.
FANİ DUNYA FORUM HABERLER
