Gönderen Konu: Hz. Peygamberden Altın Öğütler (Okunma sayısı 723 defa)

fanidunya NET · « : Ekim 16, 2023, 08:06:47 ÖÖ »

Hz. Peygamberden Altın Öğütler

“Allah’ım! Seni zikretmek, sana şükretmek ve sana güzelce ibadet ve kulluk etmekte bana yardım eyle!”

(Ebu Davud, Tefri‘u Ebvabi’l-Vitr, 26 [1522].)

Yüce Allah, son peygamber olarak Hz. Muhammed’i (s.a.s.), İslam’ı yaşamak ve insanları ona davet etmek üzere göndermiştir. (Ahzab, 33/45-46.) Buna binaen Hz. Peygamber de İslam’ı öğretme ve tebliğ etmeye var gücüyle çalışmış ve bunu yaparken bazı yöntemleri kullanmıştır. Bu yöntemlerden biri de vaaz ve nasihat etmektir. Çünkü Allah (c.c.) onu, uyaran ve öğüt veren bir peygamber olarak gönderdiğini beyan etmiştir. (Sebe, 34/28.) Ancak ifade edilmeli ki konuşma ve öğüt vermek ne kadar etkili yapılırsa yapılsın mizacı gereği bazı insanlar dinlemekten usanabilir. Efendimiz de bu gerçeği göz önünde tutarak nasihatlerini belirli zamanlarda yapardı. Nitekim İbn Mesud’un (r.a.) rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber (s.a.s.), muhataplarını bıktırmak istemediği için onların durumuna bakıp uygun zamanlar kollar ve ona göre haftanın bazı günlerinde vaaz ederdi. (Buhari, İlim, 11-12 [68, 70].) İrbâd b. Sâriye (r.a.) şöyle demiştir: “(Bir gün) Resulüllah (s.a.s.) bize kalpleri ürperten, gözleri yaşartan tesirli bir konuşma yaptı. Bunun üzerine ‘Ya Resulüllah! Bu öğüt, ayrılmak üzere olan birinin öğüdüne benziyor; bize tavsiyede bulunur musun?’ dedik. Bunun üzerine şöyle buyurdu: ‘Allah’a karşı gelmekten sakınmanızı (takva), başınızda Habeşli bir köle dahi idareci olsa onun sözünü dinlemenizi ve ona itaat etmenizi tavsiye ederim. Sizin içinizden hayatta kalanlar pek çok ihtilaf görecekler. Benim sünnetime ve hidayet üzere olan Raşid Halifelerin sünnetine sımsıkı sarılın. Sonradan icat edilmiş bidatlerden sakının. Zira her bidat dalalettir.’” (Ebu Davud, Sünnet, 5 [4607]; Tirmizi, İlim, 16 [2676].)

Peygamberimiz (s.a.s.), farklı zaman ve mekânlarda muhatabın ihtiyacına göre birçok konuda tavsiyelerde bulunmuştur. Ebu Hureyre’nin rivayet ettiğine göre muhacirlerin yoksullarından bazıları bir gün Allah Resulü’ne gelip “Zenginler üstün dereceleri ve ebedî nimetleri (elde edip) götürdüler.” dediler. Peygamberimiz (s.a.s.), “Ne yaptılar (da götürdüler)?” deyince şöyle cevap verdiler: “Onlar da bizim gibi namaz kılıyor, bizim gibi oruç tutuyor, (fazla olarak da) sadaka veriyorlar; biz ise veremiyoruz. Onlar köle azat ediyorlar, biz yapamıyoruz.” Bunun üzerine Resulüllah (s.a.s.), “Sizden öncekilerin mertebelerine ulaşabileceğiniz, sonrakileri geçeceğiniz ve sizin yaptıklarınızı yapmadıkları sürece kimsenin sizden daha faziletli olamayacağı bir şeyi öğreteyim mi?” buyurdu. Onlar da “Evet, öğretin Ya Resulüllah!” dediler. Resulüllah (s.a.s.), “Her (farz) namazın sonunda otuz üçer kere ‘sübhanallah’, ‘elhamdülillah’ ve ‘Allahuekber’ deyin.” buyurdu. Bir müddet sonra fakir muhacirler tekrar gelerek “Zengin kardeşlerimiz bizim yaptıklarımızı işittiler, onlar da bizim gibi yapmaya başladılar.” dediler. Bunun üzerine Resulüllah (s.a.s.), “Bu, Allah’ın bir lütfudur ve onu dilediğine verir.” buyurdu. (Müslim, Mesacid, 142 [595]; Buhari, Ezan, 155 [843].)

Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.) bazen çok sevdiği kişilere özel tavsiyelerde bulunmuştur. Örneğin bir gün Muaz b. Cebel’in elini tutup şöyle buyurmuştur: “Ya Muaz! Vallahi ben seni seviyorum. Sana bir şeyler tavsiye edeyim, onları her (farz) namazın sonunda oku ve kesinlikle terk etme! De ki: ‘Allah’ım, seni zikretmek, sana şükretmek ve sana güzelce ibadet ve kulluk etmekte bana yardım eyle!’” (Ebu Davud, Tefri‘u Ebvabi’l-Vitr, 26 [1522].)

Sevgili Peygamberimiz’e (s.a.s.) bir şey sorulduğunda veya ondan bir tavsiye istendiğinde karşısındaki kişinin ruh hâlini ve içinde bulunduğu zaman ve mekânı göz önünde bulundurarak cevap verirdi. Örneğin, “Hangi Müslüman daha faziletlidir?” diye sorulduğunda, “Elinden ve dilinden diğer Müslümanların emin ve güvende olduğu kimsedir.” (Buhari, İman, 5 [11].) diye cevaplarken aynı soruyu soran başka bir sahabiye, “Yemek yediren, tanıdığı ve tanımadığı herkese selam veren kimsedir.” (Buhari, İman, 6, 20 [12, 28].) şeklinde cevap vermiştir.

Peygamberimizin (s.a.s.) tavsiyeleri bazen uyarı niteliğinde olurdu. Örneğin Ebu Said el-Hudri’den (r.a.) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber (s.a.s.), “Yol ve sokaklara oturmaktan sakının.” buyurarak Müslümanları uyarmıştır. Bu uyarı karşısında sahabiler, “Ya Resulüllah! Bizim yol ve sokaklara oturmaktan vazgeçmemiz mümkün değil, çünkü (lüzumlu işlerimizi) orada konuşuyoruz.” dediler. Resulüllah (s.a.s.), “Vazgeçemiyorsanız ve mutlaka oturmak zorunda kalıyorsanız o hâlde yolun hakkını veriniz.” buyurdular. Bunun üzerine, “Yolun hakkı nedir?” diye sordular. Peygamberimiz (s.a.s.) de şöyle buyurdu: “Gözü (haramdan) korumak, gelip geçene eziyet vermemek, verilen selamı almak, iyiliği tavsiye edip kötülükten sakındırma vazifesini yerine getirmektir.” (Buhari, Mezalim, 22 [2465]; Müslim, Libas, 114 [2121]; Selam, 3 [2161].)

Bir keresinde Hz. Peygamber’e, “Amellerin hangisi Allah’a daha sevimlidir?” diye sorulduğunda, “Az da olsa devamlı yapılanıdır.” şeklinde cevap verdi ve ilave olarak şöyle buyurdu: “Sizler amellerden güç yetirebileceğiniz kadarını yapınız.” (Buhari, Rikak, 18 [6465]; Müslim, Salatü’l-Müsafirin, 216 [782].)

Süfyan b. Abdullah es-Sakafi (r.a.) bir gün Peygamberimizden tavsiye istemek için yanına gider ve der ki: “Ya Resulüllah! Sıkıca sarılacağım bir şeyi bana tavsiye eder misiniz?” Resulüllah (s.a.s.) da, “Rabbim Allah’tır de, sonra dosdoğru ol.” buyurdu. Ben, “Ya Resulüllah! Benim hakkımda en çok korktuğun şey nedir?” diye sordum. Bunun üzerine kendi dilini tutarak “Budur!” dedi. (İbn Mace, Fiten, 12 [3972]; Müslim, İman, 62 [38].)

Ebu Hureyre (r.a.) der ki: “Bir gün Resulüllah (s.a.s.), ‘Kim şu birkaç kelimeyi/tavsiyeyi benden alarak onlarla amel eder veya onları amel edecek bir kimseye öğretir?’ buyurdu. Ben de ‘Ey Allah’ın Resulü! Ben (öğrenir, amel eder ve öğretirim.)’ dedim. Bunun üzerine elimi tuttu ve beş konu sayarak şöyle buyurdu: ‘Haramlardan uzak dur; böylece insanların en çok ibadet edeni olursun. Allah’ın sana verdiğine razı ol; böylece insanların en zengini olursun. Komşuna iyilik et; böylece (gerçek) mümin olursun. Kendin için sevip istediğini diğer insanlar için de sevip iste; böylece (gerçek) Müslüman olursun. Çok gülme; çünkü aşırı gülmek kalbi öldürür.’” (Tirmizi, Zühd, 2 [2305]; İbn Mace, Zühd, 24 [42317].)

Yüce Allah, hikmet yüklü rabbani ve nebevi tavsiyelere kulak verip onlarla amel etmeyi, insanlara tebliğ etmeyi, böylece Allah’ın razı olduğu kâmil müminlerden olabilmeyi cümlemize nasip eylesin.

İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.

RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: Hz. Peygamberden Altın Öğütler (Okunma sayısı 723 defa)

fanidunya NET

Hz. Peygamberden Altın Öğütler

BENZER KONULAR