ORUCUN RUH SAĞLIĞINA FAYDALARI
İslam inancınca göre ‘nefs’, insanların yaşaması, üremesi, dünyevi çalışmaları için yaratılmıştır.
Fakat, aynı zamanda insanlara nefslerine uymamaları, onu frenleyebilmeleri, ona hakim olup zararlarından korunmaları için emir ve yasaklar da gönderilmiştir.
Tıpkı içgüdülerimiz veya şuur altımız gibi. Daha doğrusu bunlar birbirinden farklı şeyler değildir; aynı olayın çeşitli deyimlerle ifadesinden ibarettir.
Demek oluyor ki nefs-i emmare (buna isterseniz içgüdü veya şuuraltı deyin), birtakım bedeni ihtiyaçlarımızın doyurulması ve dünya ile ilgili faaliyetlerde bulunmamız için gerekli bir enerji kaynağı, bir kuvvettir.
Fakat nasıl kontrol altına alındığı, zaptedildiği takdirde ise bir tren katarını sürükler götürürse, nefs-i emmaremiz, içgüdülerimiz, şuuraltımız, birtakım baskı, kontrol ve düzenleme mekanizmalarına muhtaçtır. İşte bunların başında ORUÇ gelir… Allah, “Oruç tutunuz ta ki korunasınız” buyuruyor…
Trakya’nın köylerinden gelmiş bir vatandaşımıza soyadını sordum, ‘Kavgalı’ dedi… “Kiminle kavalısın?” diye sorduğumda ise verdiği cevap beni kalbimden vurmuştu:
“Kendi nefsimizle, beyim” diyordu, “Başka kavga edecek kim var ki!…” İşte oruç, insanoğlunun kendi ile kavgasında, Allah’ın emrine uyarak kazandığı zaferdir.
Midemiz olduğu kadar dilimiz, elimiz, gözümüz, kulağımız ve ruhumuz her türlü kötülükten uzak tutulur; arınız, paklanırız.
Otuz gün bu ruh terbiyesi ile geçtikten sonra kavuşulan bayram ise, bu dünyada bize verilmiş bir mükafat, hak ettiğimiz bir armağandır.
Bana, gerek oruç ve gerekse diğer ibadetlerin ‘faydası’ birçok kimseler tarafından sorulmuştur. Hiç unutmam bir Ramazan arifesinde,
ilk gece teravih namazına giderken bir genç kızımız, “Peki, bugün oruç yoktu; ne yediniz de onu eritmek için teravih namazı kılacaksınız?” diye sormuştu.
Bu hanım kızımız dinine bağlı bir ailenin Müslüman evladı idi. Ama ne yazık ki, meselenin ruhuna vakıf değildi.
İslami kültürü taşımıyordu. Ona göre, 20 rekat teravih namazı, iftarda bol bol yenen yiyeceklerin hazmedilmesi için bir nevi beden egzersizi idi…
Allah tarafından emredilmişti ama, bu maksat için!…
Maksat-ı ilahi’yi tefsir haşa haddimiz değil, ama tahmin etmek, sezmek elbette mümkün. İbadetleri, bu derece düşük seviyede düşünmek etmek ise pek ilkel bir düşünce olur.
İnsanlar içindir ve yine faydası bizedir.
Ama ne oruç, mide ilacı veya perhiz; ne de namaz bir beden eğitimidir.
Aslolan, tekrar edelim; Allah’ı ve O’nun emirlerini anlamak, O’nun yüce düzeni içinde bulunmanın şuuruna ermek ve nefsimizi gem altına almaktır.