HZ. ABDURAHMAN BİN ZEYD ANLATIYOR.
Peygamber Duası ile Başlayan Bir hayat
Deden Ebü Lübbe r.a bir sabah heycanla Peygamberimizin yanına gitmiş. Çok heycanlıymış. Çünkü kucağında yeni doğan torununu taşıyormuş. dedemin dualar etmesi için hurma liflerine sarıp Peygamberimize getirdiği torunu da, benmişim.
Sevgili Peygamberimiz bana gülümsemiş. Elindeki hurmayı biraz çiğneyerek bana da tatırmış. Sonra bana uzun uzun dualar etmiş. Benim hayırlı bir evlat olmamı, güzel bir Müslüman olmamı dilemiş.
İşte benim böylesine güzel başlayan bir hayatım var. Dedem Ebü Lübabe r.a, Medineli Müslümanların en meşhurlarındandı. hani hatırlarsınız, kendisini mescidin direğine bağlamış da bir kaç gün orada kalmış ya, işte bu olay olduğunda, ben daha doğmamıştım. Annem anlattı bana.
babam Zeyd r.a Peygamberimizin en yakın arkadaşlarından Hz. ömer'in kardeşiydi. Dedem, babam ve amcam en güzel şekilde yetişmem için uğraştılar. ne yazık ki benim sevgili peygamberimizle çok fazla hatıram yok. Çünkü o vefat ettiğinde, epey küçüktüm.
Ben büyüklerimden hep Peygamberimizin ahlakının en güzel örneklerini gördüm. hepsi de bana İslam'ı en iyi şekilde istiyordu. bu konuda bir örnek vermek istiyorum.
Amcam Hz. ömer, herkes tarafından sinirli bir kişi olarak bilinir. Oysa o, ancak Allah'ın emirlerinin daha güzel uygulanması için sinirlenirdi. Özellikle çocuklara karşı çok şefkatliydi.. mescidin kapısının önüne kum kum döktürmüştü mesela. Çocuklar orada oynasınlar, böylece namaza gelmeye alıssınlar istiyordu.
