SÜREKA'YA VERİLEN SÖZ
Mekkeliler, Peygamberimiz ve Hz. Ebubekir'i her yerde arıyorlardı Onları bulana çok büyük ödül vereceklerini söylemişlerdi. Bu yüzden herkes çevredeki yollara, geçitlere, köylere dağılmıştı.
Peygamberimizin izini bulmak için yola düşenlerden Süreka adında biriydi. Ben kendisini iyi tanıyordum. Aslında İslam'a düşmanlığı yoktu. Fakat Müslüman olmamamıştı. Ödül onun için çok çok çekiciydi...
Peygamberimiz ve Hz. Ebubekir, mağaradan çıkıp yollarına devam ettikleri sırada Süğreka onlara yetişti. O gün ben de onlarla beraberdim.
Süreka uzaktan bağırıyor, ''Ödülü kazanacağım, yakalandınız'' diyordu. Ama tam o sırada beklenmedik bir şey oldu; Süreka'nın atı kumlara gömüldü. Süreka atın ayaklarını kumdan çıkardı ve yine takibe başladı. Fakat kısa bir süre somnra at tekrar tökezledi. Bu olay, üçüncü defa olunca Süreka, ''Tamam. Ben vazgeçiyorum'' dedi. Peygamberimiz gülümsüyordu. Süreka'yı yanımıza çağırdı. Demin kumlara gömülen at, şimdi kolayca yürüyordu!
Süreka, yaptığından utanmış gibiydi. Peygamberimize şünları söyledi: ''İçimde zaten bazı şüpheler vardı. Demin yaşadıklarınızdan sonra anladım ki seni yenemeyecekler. Senden bir ricam var. İslam'ın güçlendiği günlerde Bana kimsenin zarar vermemesi için, bir yazı yazdırabilirmisin? onu yanımda taşıyayım, lazım olursa göstereyim.
Ben, okuma yazma bilmiyordum. Peygamberimiz benden rica etti, hemen Süreka'nın istediği yazıyı yazdım. Sonra sevgili Peygamberimiz Süreka'ya dönüp dedi ki:''Bir gün Kisranın altın bileziği senin olduğunda, acaba ne yapacaksın?''
Süreka, şaşkınlıktan dilini yutacak gibi olmuştu. Kisra iran kıralıydı ve dünyanın en güçlü iki imparatorluğundan birinin başındaydı. Süreka, onun altın bileziğini rüyasında bile göremezdi.
Ama Süreka, şimdi inanmasa da gün gelecek, o bileziği sahip olacaktı.
