HZ. MUAZ BİN CEBEL ANLATIYOR:
''Ben Seni Gerçekten Seviyorum!''
Peygamberimiz Medine'ye yerleştikten sonra hepimiz onun hizmetine koşmuştuk. En küçük ricalarında bile emir olarak kabul ediyorduk. Peygamberimiz bütün müslümanları çok seviyor, onlara şevkatle davranıyordu. Sevgil Peygamberimizle yaşadığımız her olay, bizim İslam'ı daha iyi anlamamıza yardımcı oluyordu.
Ben, Peygamberimizle tanıştığımda 20 yaşındaydım. Aramızda yaş farkı çok olmasına rağmen, Peygamberimizle kısa zamanda iki samimi dost gibi olmuştuk. O bazen beni yanına alır, atının arkassına bindirip gezdiridi.
Bir gün yine Peygamberimizle birlikteydik. Elimi tuttu ve,''Ey Muaz!'' dedi. ''Ben seni gerçekten seviyorum.'' O an kalbim heycandan dışarı fırlayacak gibi olmuştu. Keekleyerek ''Ben de sizi çok seviyorum ya Rasulallah diyebildim. Sevgili Peygamberimiz bana şu nasihatta bulundu:
''Her namazdan sonra şu duayı hiç unutma olurmu:
Allah'ım seni hatırlamam, verdiğin nimetlere layık olmak için çalışmam ve sana güzel ibadet etmem için bana yardımcı ol!''
Bir defasında İslam'a yeni girmiş bir arkadaşıma namaz kıldırıyordum. Fatiha Süresinden sonra Bakara'ya başladım. Arkamda duran arkadaşımın da acil bir işi varmış. Naamzını bozdun ve kendisi hızlıca kılıp gitti. Benim 48 sayfalık bütün Baakra süresini okuyacağımı sanmış meğer!
Daha sonra bun olayı Peygamberimize anlattığımızda, Peygamberimiz bize şu uyarıda bulundu:
''İnsanlara imam olduğunuzda naamzı uzatmayın. Cemaat içinde hastalar, yaşlılar, gitmesi gerekenler bulunabilir...''
