HZ.OSMAN BİN EBUL AS ANLATIYOR:
Yıllar Sonra Kabul Olan Dua
Şehrimiz Taif, Mekke'ye çok yakındı. Şehrimizde yaşayan insanlar peygamberimize ve islam'a her zaman karşı olmuşlardı. Ben çok küçük olduğum için hatırlayamıroum. ama Peygamberimiz medine'den önce Taif'e hiçret etmek istemiş. Hatta şehrimizi ziyaret etmiş. Ama Taifliler onu taş ve sopalarla şehirden kovmuşlar.
Ben yirmili yaşlardayken, artık Peygamberimiz Medine'de yaşayordu.
Taifliler uzun süre direndikten sonra, sonunda İslam'a girmeye karar vermişlerdi. Bunun için bir heyet oluşturdular. Medine'ye gönderdiler. Heyette en genç taifli olarak ben de vardım.
Kervanımızı şehrin girişinde konaklattık. Bütün arkadaşlarım Medine'ye gittiler. Beni ise bekçi olarak eşyaalrımızın başında bıraktılar. Oysa ben de Peygamberimizi görmeye gitmek istiyordum. Sonra onlar dönünce, ben peygamberimizin yanına gidiyordum. Hemen Müslüman olmuştum ve Peygamberimiz de beni çok sevmişti.
Medineli bir Müslüman kardeşimden şunu öğrendim:
Yıllar evvel, Peygamberimiz Taif'te Taşlandığında Allah ona bir melek göndermiş. Melek ona, ''İstersen şu dağları Taiflilerin başına geçireyim!'' demiş. Peygamberimiz ise meleğe, ''Ben merhamet Peygamberiyim. Tek dileğim, bu insanların soyundan Müslüman kişilerin gelmesidir!'' diye cevap vermiş. Hatta yıllarca bizim için, ''Allah'ım, onlara doğru yolu göster!'' diye dualar etmiş.
İşte biizm gelişimiz, bütün bu duaalrın kabülüydü. Heyetimizdeki herkes Müslüman oldu. Memleketimize dönerken, sevgili Peygamberimiz beni diğer arkadaşalrıma öğretmen olarak görevlendirdi.