HZ. HAFZA BİNTİ ÖMER BİN HATİP ANLATIYOR:
‘’Ey Kızım Doğru Söylüyorlar ama...’’
Babam Hz Ömer, her zaman sıradan bir insan gibi yaşamayı çok severdi.
Kendisi sevgili Peygamberimizin en yakın arkadaşlarından biriydi ama bunun için asla gurura kapılmazdı. Yamalı elbiseler giyer, fakirlerle birlikte bulunmaktan hoşlanırdı.
Babam halife olduktan sonra da aynı şekilde yaşamaya devam etti. Halife olmak, Müslümanlara liderlik etmek, onun için bir üstünlük değil, büyük bir sorumluluktu. Yine yamalı elbiseler giymeye devam ediyor, yine fakirlerle oturup kalkıyordu. Hatta bazen, Medine dışından gelenler onun huzuruna girdiklerinde şaşırıyorlar, ‘’Acaba doğru mu geldik; halife bu mu?’’ diye fısıldaşıyorlardı.
Biz diğer sıradan aileler gibi yaşıyorduk. Herkes gibi güçlükle geçiniyor, herkes gibi yiyip içiyorduk.
Bir gün, bazı Müslümanlar bana gelerek şöyle dediler:
‘’Ey Hafsa r.a babana gelip de aylığını arttırmasını istesen olmaz mı? Elbette böyle çok güzel hareket ediliyor. Ama dışarıdan gelen insanlara karşı, biraz gücümüzü ve zenginliğimizi de göstermemiz doğru olur.’’
Onların bu sözleri bana mantıklı gelmişti. Kalkıp babama gittim; durumu anlattım. Babam banan gülümseyerek şöyle dedi:
‘’Ey kızım, insanlar doğru söylüyorlar. Ama benden önceki iki arkadaşım Peygamberimiz ve Ebubekir r.a çoktan Cennet’e vardılar. Eğer ben fazla dünya yükü yüklersem onlara yetişemem, geride kalırım!’’
