HZ. SALİM MEVLA EBU HUZEYFA ANLATIYOR:
Öz babam gibi...
Sevgili Peygamberimiz İslam'ı yaşamaya başladığında, Mekkeli birçok genç, hemen ona iman etti. gençler, puta tapmanın yanlış olduğuna çabucak analmışlardı. Ama onların yaşlı anne ve babaları, yıllardan beri taptıkları bırakamayorlardı.
Ben İslam'ın ilk yayıldığı günlerde, Ebu Huzeyfe adında çok iyi bir insanın kölesiydim. O beni asdla köle gibi görmez, bana kendi evladı gibi davranırdı. Ben de onu baabm gibi severdim.
Ailem çok uzakalrda kalmıştı. Küçüklüğümden beri Mekek'de yaşadığımdan, bu güzel şehre çok alışmıştım. Ebu Huzeyfe bana ailemin yokluğunu aratmıyordu. İnsanlar bana artık ''Ebu Huzeyfe'nin oğlu diyorlardı. Ben bundan guru duyuyordum.
Efendim Ebu Huzeyfeİslam'ı ilk kabul edenelr arasındaydı. Ben de hemen onunla beraber İslam'a girdim. O ve genç eşi Peygamber,imizin yanında İslam'ı öğreniyorlar, güzelce yaşamak için çırpınıyorlardı. Fakat Ebu Huzeyfenin babası Utbe,Peygamberimize en çok düşmanlık edenlerden biriydi. Oğlunun müslüman olmasından o da hiç hoşlanmamıştı. Peygamberimizi, ''Oğlumu bana düşman yaptın! diyerek suçluyordu.
Ebu Huzeyfe'nin, Allah'a inanmaktan başka yaptığı bir şey yoktu halbuki. Ayrıca babasına çok iyi davranıyordu. Ebu huzeyfe, baana da çok iyi davranıyordu. Bende Öz babam gibi sevdiğim böyle bir insanın yanında olduğum için kendimi çok kısmetli hissediyordum. Sık sık, ''İyi ki burdayım!'' diye Allah'a şükrediyordum.
HAUYATIMIN EN KIYMETLİ ŞEYİ
Müslüman olduktan sonra, dinimi en iyi şekilde yaşaamya çalışıyordum. Kur'an ayetlerini hemen ezberliyor, bunları Müslüman kardeşlerime okuyordum. Hepimiz o kadar heycanlıydık ki! Allah bizleri puta tapmaktan kurtarmış gönderdiği Elçi sayesinde, bizlere doğru yolu göstermişti.
Arkadaşlarım, benim Kur'an okumamaı istiyorlardı sık sık. Ben ise utanıyordum. ''Beceremem, daha iyi bilenler okusun.'' diyordum. Ama onlar ısrar ediyorlardı. Beğeniyorlardı okuyuşumu.
Hiç unutmadığım olaylardan biri de Kur'an okurken geldi başıma:
Bir akşam Arkadaşıma Kur'an okuyordum. Sevgili Peygamberimiz de meğer beni dinliyormuş. Birisi gidip ona, ''Salim şu anda kur'an okuyor.'' demiş. O da kalkıp dinlemek için yanımıza gelmiş. Ben tabi daha sonra öğrendim bunu. O anda Peygamberimizi fark etseydim, herhalde heycandan düşüpm bayılırdım!
Peygamberimiz beni bir süre dinledikten sonra, yanındakilere şöyle demiş: ''Bu Ebu Huzeyfe'nin özgür bıraktığı kölesi Salimdir. Ümmetim içinde Kur'anı böyle güzel okuyanlar var ettiği için Allah'a hamd olsun!''
Daha sonra Peygamberimizin bu sözleri banan anlatıldığında gözlerimden yaşalr boşandı. Öyle çok sevindim ki! O günden beri ne zaman Kur'an okusam aklıma hep bu sözler gelir. Peygamberimizin benim hakkımda söyledikleri, hayatımın en kıymetli hatırasıdı.
