HZ. ABDURAHMAN BİN EBUBEKİR ANLATIYOR?
Fakirlere Gelen Bereket
Babam Hz. Ebubekir, ta en başından beri sevgili Peygamberimizin en yakın dostu ve destekçisiydi. Zor zamanlarda birlikte mücadele etmişlerdi. Sonra da birlikte medine'ye hiçret ederek, dostluklarını pekiştirmişlerdi.
Medine'de evimiz her zaman fakir ve kimsesizlere açıktı. Babam sık sık misafirlerle eve gelir, annemde zevkle onlara ikramda bulunurdu.
Mescidin yanında, kendilerine Asab'ı Suffe denilen fakir Müslümanlar yaşardı. Onların tek görevi İslam'ı ve Kur'an'ı güzelce öğrenmek ve öğretmekti. Peygamberimiz onların eğitimine çok önem veriyordu. Asab'ı Suffa'nın doyrulması ve ihtiyaçlarının karşılanması da müslümanların göreviydi. Peygamberimiz bununla ilgili şöyle buyurmuştu:
''Evinde fazla yemeği olan, Sffa'dan birini yanına alsın!''
Babam Hz. Ebubekir, bir akşam evimize üç misafirle geldi. Ashab'ı Suffa'dandı. O akşam soframızdaki bereketi anlatmak için kelimeler yetmez! Herkes güzelce doyduğu halde, yemekler neredeyse hiç azalmamıştı. Allah'a yemin ederim ki sanki yediğimiz her lokmadan sonra, yemekler daha da artıyordu. hatta babam bile şaşırmış, misafirler gittikten sonra annemle hayretlerini paylaşmıştı.Bu, şüphesiz Allah'ın fakirleri doyurmamızdan dolayı bize yaptığı bir ikramdı. İçinde fakirlerin ağırlandığı evlere işte böyle bereket yağardı.
