HZ. EBÜD DERDA ANLATIYOR:
Halife’nin Ani Ziyareti
Sevgili Peygamberimizin vefatından sonra artık ben Medine’de kalmak istemiyordum. Ama ikinci halife Hz. Ömer beni ısrarla Medine’de yanında tutmak istiyordu. Kendisine defalarca gidip ayrılmak için izin riza ettim. Vermedi. Şam fetedildiğinde yine gittim ve şunu söyledim:
‘’Bak, Şam fetedildi. Orada İslam’ı yayacak birine ihtiyaç var. Bana izin ver, gidip insanlara namaz kıldırayım; dinimizi anlatayım.’’
Hz. Ömer bu sözlerim üzerine bana izin verdi. Ben de hazırlıklarımı tamamlayıp Şam’a taşındım. Orada yaşamaya başladım.
Şam’da gerçekten çok büyük bir zenginlik vardı. Burası Bizans’ın en güzel şehirlerinden biriyken bizim elimize geçmişti. Bütün zenginlikler artık Müslümanlara aitti. Bazı Müslüman kardeşlerimiz, bu zenginliklere kapılarak çok büyük konaklarda yaşamaya, pahalı elbiseler giymeye başladılar. Bense tek katlı bana yetecek birkaç parça eşya ile kendi halimde yaşamaya devam ediyordum.Medine’den ayrıldıktan bir sene kadar sonraydı. Bir gece odamda oturup Kur’an okurken kapı çalındı. Dışarda 2 kişi vardı ve selam vererek içeri girme izni istiyorlardı. Seslerden biri çok tanıdıktı. Bu, Hz: Ömer’di! Kapıyı açtığımda gerçekten de karşımda Hz. Ömer’i gördüm! Hiç kimseye haber vermmeden, Müslümanların ne halde olduklarına bakmak için ta... Medine’den Şam’a gelmişti.
Oturup sohbet ettik biraz. Benden önce burada zenginlikler içinde yaşayan bazı Müslüman kardeşlerimizin konaklarına gitmiş. Onlar kapıyı hizmetçilerine açtırmışlar. Hz. Ömer bu durumdan hiç hoşlanmamış. Sonra da bana gelmiş.
Halife bana, ‘’Neden böyle bomboş bir evde oturuyorsun?’’ diye sordu. Ben de ona Peygamberimizin bir hadisini hatırlattım. Peygamberimizin o hadisinde bize dünyanın geçici olduğunu, asıl konak ve köşklerin Cennet’te biiz beklediğini bildiriyordu.
Hz. Ömer benim cevabıma çok memnun oldu. Zaten bu soruyu da beni denemek için sorduğunu çok iyi biliyordum.
