HZ. CARÜD BİN MUALLA ANLATIYOR:
‘’Saatlerce Konuşsa Yine Dinlerim!’’
Arkadaşlarımla birlikte Medine’ye gelip Müslüman olduğumda, secgili Peygamberimiz, ömrünün son senesini yaşıyordu. Kendisiyle daha çok görüşmek isterdim ama nasip olmadı. Ben de onun arkadaşlarıyla çok sıkı dost oldum. İkinci Halife Hz. Ömer, en yakın dostlarımdandı.
Bir gün Medine’de Hz. Ömer’le birlikte, yaşlıca bir hanım bizi durdurdu. Bu hanımı tanımıyordum ama Hz. Ömer ona öyle bir saygı gösteriyordu ki önemli biri olduğunu anladım. Kadın konuşmaya başladı..
‘’Ömer! Biz çocukken sana Ömercik derdik. Sonra Ömer dedik. Şimdi de Halife Ömer oldun. Allah’tan kork ve insanların ihtiyaçlarını gidermek için çalış!’’
Hz. Ömer bu sözleri işitince gözyaşlarını tutamadı. Ben de durumu görünce kadını uyarmak istedim:
‘’Teyzeciğim, bak Ömer’i ağlattın!’’
Halife hemen bana döndü ve şunları söyledi:
‘’Carud, onu bırak istediği gibi konuşsun. Sen bu kadın ın kim olduğunu biliyormusun? Bu Havle’dir. Allah onun sözlerini dinlemiş ve hakkında ayet indirmiştir. Vallahi o beni saatlerce burada tutsa yine ayakta dinlerim!’’
Ben Havle’yi tanımıyordum. Meğer yıllar önce Havle r.a Peygamberimize gelmiş ve eşiyle arasındaki bir meseleyi şikayet etmiş. Allah da ayet indirerek, Havle’nin şikayetini duyduğunu bildirmiş. Hz. Ömer’in bu hanıma böylesine saygı göstermesinin sebebi de bu imiş.
