HZ.ERKAM ANLATIYOR:
Müslümanlar nerede Toplanacak?
Henüz çok gençtim ama her yaştan Mekkeliyle dostluğum vardı. Özellikle yaşlıların hatıralarını dinlemeyi çok seviyordum. Bir gün Mekkeli dostlarımın kendi aralarında şöyle konuştuklarını duydum:
''Ebu Talib'in yeğeni Muhammed, Peygamberliğini ilan etti. Fakir ve kölelerşimdidek kendisine inandılar bile! Böyle gidese ve tedbir almazsak, bütün Mekke, onun emri altına girecek!''
Muhammed'i s.a.v onu tanıyordum. Onun bizim aramızdaki lakabı 'Emin idi; yani 'Güvenilir'... Gerçekten de onun gibi sözüne sadık, onun gibi güvenilir kimse yoktu şehrimizde.
Mekkelilerin söylediklerini işitince içimi bir merak kapladı. Kısa zaman sonra Peygamberimiz ve arkadaşlarının buldum. Henüz çok az kişi iman etmişti. Sevgili Peygamberimizin anlattıklarını duyunca, tereddüt etmeden Müslüman oldum.
Müslümanların sayısı artmaya başlıyordu. Fakat birlikte oturup sohbet edebileceğimiz bir yer yoktu. Mekke dışına çıksak bizi takip edebilirlerdi. Peygamberimizin evine de gidemezdik. Çünkü o zaman kimlerin Müslüman olduğu çok rahat anlaşılırdı.
Ben zengin bir ailenin çocuğuydum ve Mekke'nin merkezinde, Kabeye çok yakın bir evim vardı.Bu evi Müslüman kardeşlerimle rahatça toplandığımız bir yer haline getirmek istiyordum. Böylece kendimizi daha güçlü hissedebilecektik.
Ama acaba sevgili Peygamberimiz bu teklifimi kabul eder miydi?
İÇİNDEN NUR YAYILAN EV
Peygamberimize ne düşündüğümü anlattım: ''İzin verirsen evimi Müslümanların hizmetine açmak istiyorum. Burada toplanırız. Hep birlikte namazlarımızı kılarız.''
Sevgili Peygamberimiz teklifimi sevinçle kabul etti.
Evim, Kabe'nin hemen yanında bulunan Safe tepesi'nin eteklerindeydi. Etrafında bir çok ev ve dükkan vardı. Çevre kalabalık olduğu için, Müslümanların evime girip çıkmaalrı kimsenin dikkatini çekmiyordu.
Herkes rahatça geliyor, sevgili peygamberimizin sözlerini dinliyor, huzur içinde evine dönüyordu. Evimin böyle güzel bir işe yaramasına ben çok seviniyordum. İslam'ın nuru Mekke'ye benim evimden yayılıyordu.
Peygamberimiz ve ona inanan müslümanlar, üç yıldan fazla evimde toplandılar. Hep birlikte namazlarımızı kılıyor, İslam'ın güçleenceği günlerin hayaliyle yaşıyorduk.
Evim oldukça güvenliydi ama yine de tedbiri elden bırakmamak gerekirdi. Kapının dışına bir arkadaşımızı nöbetçi olarak bırakıyorduk.Nöbetçi arkadaşımız, Mekkeli müşriklerden biri buraya doğru geldiğinde bizi uyarıyordu. Ama çok şükür, İslam'ı rahatça yaşayacağımız günler gelinceye kadar Allah bizi tehlikeelrden korudu.
