HZ. EVRA BİNTİ ABDÜLMUTTALİP ANLATIYOR:
En sevgili Yeğen
O en sevdiğimiz yeğenimizdi. yumşak huylu, güler yüzlü, arkadaşalrına düşkün, güvenilir... baabsı Abdullah da biizm en sevdiğimiz kardeşimizdi. Ne yazık ki Abdullahh'ımız oğlu sevgili Muhammed'in s.a.v doğumunu göremeden vefat etmişti.
Ben haalsı olduğum için, Muhammed bana çok büyük saygı gösterridi. Çocukken de gençlik yıllarında da aramız hep çok iyi oldu.
Sevgili yeğenimiz Muhammed s.a.v, 40 yaşına ulaştığında Allah, onu peygamber olarak seçtiğini Melek Ceprail ile bildirdi. o güne kadar Muhammed'e s.a.v ''Sen bizim en güvenilir adamımızsın.'' diyen mekkeliler, birdenbire ona düşman oldular. Ebu Cehil ve diğerleri, bize şöyle diyorlardı: ''Yeğeninize söyleyin, İslam'ı yaymaktan vazgeçsin. Siz de sakın ona destek filan olmayın, sonra kötü olur!''
Yeğenimize yardım etmek, bütün arkadaşlarımızın boynunun borcu idi. Çünkü hem onu çok seviyorduk hem de söylediklerinin doğru olduğundan asla şüphemiz yoktu. Fazla geçmeden ben de Müslüman oldum. O günden sonra sevgili yeğenim artık ''Peygamberimiz'' idi.
İSLAM'A GİRİŞ HİKAYEM DE ŞÖYLE:
Oğlum tuleyb, Peygamberimize benden önce inanmıştı. Peygamberimizi korumak için canını tehlikeye atıyor, onun ayağına bir dikenin bile batmasına razı olmuyordu. Mekkeli bazı kadınlar bir gün bana gelip şöyle dediler: ''Oğluna yazık olacak kendini çok tehlikeye atıyor!'' Onların bu sözlerine sinirlendim. ''Onun hayatının en şerefli günleri, dayısının oğlu Muhammed'i s.a.v koruduğu günlerdie!'' dedim. ve hemen gidip Müslüman oldum.
