HZ. ALİ ANLATIYOR:
Düğün Hediyesi
Allah bizi mekkelilerin zulmünden kurtarmıştı. Artık özgürce yaşayabildiğimiz medine'deydik. Ben yirmi yaşını geçmiştim. Evlenmek, mutlu bir yuva kurmak istiyordum. Aklımda da bir isim vardı. Ancak bir türlü cesaret edip evlenmek istediğim kızın baabsına açzmıyordum. Çünkü o kişi sevgili Peygamberimizdi. Utanıyordum, birz da korkuyordum.
Bir gün Peygamberimiz bana aniden, ''Sanırım Fatima ile evlenmek istiyorsun!'' dediğinde, donup kaldım. Şaşkınlığımdan dilim tutulmuştu sanki sevgili peygamberimiz, beni daha fazla utandırmamak için hemen konuya girdi:
''Kızım Fatima'ya verebilecek neyin vat?''
Erkekler evlenecekelri kızlara hediye verirlerdi ve buna 'mehir' denirdi. Ancak benim atım ve zırhımdan başka bir şeyim yoktu. Sevgili peygamberimiz, ''Atın sana lazımdır. Zırhını sat, parasını getir.'' dedi. Zırhımı bir adamla pazara gönderdim.
Az sonra gönderdiğim adam, zırhın parasıyla geldi.
Yanında da sevgili peygamberimizin yakın arkadaşlarından Hz. Osman vardı. Zırhım Hz Osman'ın elindeydi.
Meğer Hz. Osman pazarda gezinirken zırhımı görmüş ve hemen bana ait olduğunu anlamış. Zırhımı satacak olan adama parasını ödemiş sonra da zırhı bana getirmiş. Ben kabul etmek istemesem de şöyle diyordu:
''Ben senden başkasına layık değildir. Lütven geri al. parayı da düğünün için harca!''
Onları sevgili Peygamberimize anlattığımda, Efendimiz, hz osman için dua etti. Eşim Hz. Fatima'nın çeyizi, Hz Osman'ın hediyesi olan paralarla hazırlandı. Mutlu yuvamız böylece kuruldu.
EN SEVGİLİ BABADAN KIZINA TAVSİYE
Eşimle çok mutlu evliliğimiz oldu. Kıza zaman sonra birer yaş arayla Hasan ve Hüseyin dünyaya geldiler. ikisi de bizim gözbebeğimizdi. Ayrıca çocuklarımızın dedesi sevgili Peygamberimiz, ikisini de çok seviyordu. Onların isimlerini de zaten peygamberimiz koymuştu.
Sevgili Peygamberimizin kızıyla evli olmak, benim omzuma büyük bir sorumluluk yüklüyordu. Eşimin rahat etmesi için elimden geleni yapıyordum. Fakat ben çok zengin bir insan olmadığım için Fatima'ya ev işlerinde yardımcı olacak birini tutamıyordum. Eşim çok yoruluyordu.
Bir gün eşimle bu konuyu konuştuk. Ona şöyle söyledim:
''Peygamberimize gidip rica etsen de bize birini gönderse... O sana ev işlerinde yardımcı olsa. böyle çok yoruluyorsun!''
Fatima da benimle aynı görüşteydi. Pwygamberimize gidip durumu anlatmış. ''Babacığım, Keşke bizim evde bir hizmetkarımız olsa da ev işlerinde bana yardım etse'' demiş. Sevgili Peygamberimiz ise ona şu tavsiyede bulunmuş:
''Kızım her namazdan sonra 33 defa subhanallah, 33 defa Elhamdülillah ve 33 defa Allahuekber de... Bu inan ki senin için çok daha hayırlıdır.''
Eşim ve ben tavsiyeyle dönünce ikimiz de namazlarımızdan sonra bunları söylemeye başladık. Durumumuzdan da hiç şikayetçi olmadık.
17 HURMA
Bir gün sevgili Peygamberimizin yiyecek bir şey bulamadığını duydum. öyle zor zamanlar olurdu ki bazan, sevgili peygamberimiz açlıktan karnına taş bağlardı. sanırım öyle bir gündü. fakat ne yazık ki bizim evimizde de yiyecek hiç bir şey yoktu. Üzüntü içinde ne yapacağımı düşündüm. Nihayet aklıma bir fikir geldi.
Hemen evden çıkarak, Medin'deki zengin Yahudilerden birinin bahçesine gittim. yahudi'nin bahçesinde bir kuyu vardı. Adamla anlaştım; kuyudan çektiğim her kova su için bana bir hurma verecekti.
Toplam 17 hurma kova su çektim. Yahudi işi hızlı bir şekilde bitirdiğim için istediğim hurmaalrdan aalbileceğimi söyledi. ben de en kaliteli hurmaalrdan 17 tanesini cebime koyup Sevgili peygamberimizin yanına gittim.
Peygamberimiz hurmaları nereden bulduğumu sordu.. Onları kendisine anlattım. Bizim evde de yüyecek bir şey olmadığından, aklıma bu çarenin geldiğini söyledim.
Benim sözlerim üzerine Peygamberimiz gülümsedi ve, ''Sen Allah'ı ve Peygamberini sevdiğin için böyle davrandın! dedi.
