HZ. HİND BİNTİ AMR ANLATIYOR:
''Beni Bu Topal Halimle Kabul Et!''
Sevgli Peygamberimiz Medine'ye gelir gelmez oğullarıla birlikte Müslüman olmuştum. Ama eşim Amr, henüz puta tapıyordu ve bizim İslamiyet'e gireceğimizden habersizdi. Kendisi medine'nin yerlilerinden ve çok sevilen kişilerindendi.. Çok cömertti. herkese iyiliği dokunurdu. Fakat İslam'a girme konusunda çabuk karar verememişti. Her halde eski alışkanlıklarını bırakmak zor geliyordu.
pek çok kimsede olduğu gibi, biizm evimizde de kocaman bir put vardı. Eşim her akşam bu putun önünde saygıyla eğilir, ona dua ederdi.
Birkaç hafta sonra oğullarım Müslüman olduğumuzu bablarına anlattılar ve kendis,iyle tartıştılar. tartışma sırasında da puta zarar verdiler: Eşim putun kendisini savunacağını düşünmüştü. Ama taştan yapılmış bir heykel, kendisini nasıl savunacaktı ki?!
Eşim putun çaresizliğine biraz şaşkın biraz korkmuş gözlerle baktı. Sonunda ona ibadet etmekle akılsızca davrandığını anladı. Putu ayağıyla tekmeeldi ve Müslüman oldu. Hepimiz buna çok sevindik.
Eşimin bir ayağı sakattı. Bu sebele oğullarım, onun Bedir Savaşı'na katılmasını istemişlerdi, Uhud Savaşı için ordu hazırlanırken eşim Peygamber efendimize gitmiş ve ''Oğullarım yine bana engel olacaklar. ne olur savaşa katılmama izin ver! Şehit olmak istiyorum!'' demiş. Peygamber Efendimiz de oğullarımızın bütün itirazlarına rağmen, ''Ona engel olmayın. Allah ona şehitlik verecek herhalde demiş.
Uhud Savaşı için şehirden ayrılmadan önce eşim benimle vedaalştı ve sonra kıpleye dönerek ''Allah'ım, bana şehadet nasip eyle! ben bu topal halimle kabul et!'' diye uzun uzun dua etti.
Eşim Amr, gerçekten de Uhud'da şehit olanlar arasındaydı. Allah onun kalbindeki samimi dileğini kabul etmişti.
