HZ. HUZEYME BİN SABİT ANLATIYOR:
Görmeden Yapılan Şahitlik
Peygamberimiz, medineli olmayan bir at satıcısından at satın almış, o sırada yanında para yokmuş. Evinden para alıp vermek için satıcı ile birlikte yürümeye başlamışlar. Peygamberimiz biraz hızlı yürüyormuş. satıcı adam da atla birlikte arkadan geliyormuş. Bu sırada oradaki bir adam, satıcıya at için çok fazla para teklif etmiş. Satıcı peygamberimize, ''Atı alacaksan al, yoksa satacağım!'' demiş. Oysa peygamberimizle çoktan anlaşmışlarmış. Peygamberimiz, ''Ama ben bunu senden zaten aldım deyince, satıcı, ''Hayır, sen benden atı almadın! Aldıysan şahidin nerede?'' diye diretmiş.
Orada öyle kendi araalrında tartışırken, insanlar da çevrelerine toplanmışlar. O anda ben de oradan geciyordum. ne olduğunu öğrenince, satıcıya şöyle dedim:
''Ben şahidim. Peygamberimiz senden bu atı satın aldı!''
Ben birden böyle söyleyince, herkes şaşırmıştı. Sevgili peygamberimiz de şaşırarak bana sordu:
''Bu şahitliği neye göre yapıyorsun*
''Ey Allah'ın Elçisi'' dedim. ''Biz senin gökten getirdiğin haberlerin doğruluğuna inanırken, böyle küçük bir alışverişteki sözüne mi inanmayacağız?''
Gerçekten de islam'ın en zor yıllarında gözümüüz kırpmadan peygamberimiiz savunmuş ve ona sonuna kadar destek olmuştuk. Onun hiçbir sözünden de şüphe etmezdik.
Benim bu davranışım sevgili peygamberimizi öyle memnun etti ki, o günden sonra benim şahitliğimi, iki kişinin şahitliği yerine kabul etmeye başladı.
Bu durum, kabilem Evs'i de gururlandırmıştı. Onlar, ''Şahitliği iki kişinin şahitliği yerine sayılan Huzeyme bizden'' diye benimle övünürlerdi.
