HZ. FADL BİN ABBAS ANLATIYOR:
Minik İprahim'in Vefatı
Sevgili peygamberimizin hayatta kalan tek oğlu minik İprahim'di. Kasım ve abdullah çok önce vefat etmişlerdi. Fakat şimdi de süt annesi tarafından bakılan İprahim hastaydı. Peygamberimizle birlikte çocukcağızın bulunduğu eve gittik. İprahim'in vefat edeceği belliydi. Peygamberimiz oğlunu kucağına aldı gözlerinden birkaç damla yaş döküldü.
O sırada yanımızda bulunan Abdurahman bin Avf r.a çok şaşırmıştı.''Sen de mi ağlıyorsun ey Allah'ın Rasülü diye sordu. Sevgili Peygamberimiz ona şu açıklamayı yaptı:
''Benim bu ağlamammerhametten dolayıdır. Ben size bağırıp çağırarak ağlamayı, feryat etmeyi, Allah'a isyan etmeyi yasakladım. Gözyaşı, merhamet belirtisidir unutma ki, merhamet etmeyene merhamet edilmez!''
Minik İprahim tam o sırada vefat edince Peygamberimizin dudaklarından şu sözler döküldü.
''Gözlerimiz yaşarıyor. kalplerimiz üzülüyor. Ey İprahim, senden ayrılmakla gerçekten çok üzgünüz. Ama biz Rabbimizi gücendirecek bir söz söylemeyiz!''
Hepimiz çok üzügündük. Minik yavruyu en güzel şekilde Cenet'e uğurladık. İprahim'in vefatından güneş tutulmuştu. Bunun üzerine insanlar kendi araalrında, ''Güneş, İprahim'e üzldüğü için tutldu.'' demeye başladılar. Bu sözler üzerine Peygamberimiz, kendi acıısnı unutarak, insanalra şu uyarılarda bulundu:
''Ay ve güneş, Allah'ın varlığını gösteren iki işarettir. Onlar kimsenin ölmesi veya kalması ile tutulmazlar. Ay ve güneş tutulması görünce, Allah'ı anın!''
