HZ. ENES BİN MALİK ANLATIYOR:
Ölüme Giderken Bile...
Medine'nin çevresinde bulunan bazı güçlü kabileler, zaman zaman biz Müslümanları tehdit ederdi. Sevgili Peygamberimiz bunlardan bazılarıyla anlaşma yoluna gider, bazıları üzerine de asker gönderirdi.
Bir defasında, yine yine bu kabilelerden birinin reisi, Peygamberimize haber gönderdi. Şöyle diyordu:
''Sana üç şart sunuyorum:
Ovalar ve kırlar senin olacak, şehir ve köyler de benim. Veya senden sonra yerine ben geçeceğim. Veya savaşacağız! Hangisini istersen seç!''
Bu küstahça teklifler, bizi çok kızdırmıştı. Peygamberimiz hemen küçük bir ordu oluşturdu. Onları o kabile üzerine sefere çıkardı. Dayım haram binMilhan r.a da gidenler arasındaydı. Daha sonra onun arkadaşlarından dinlediğim şu hikaye, dayımın ne pahasına olursa olsun, İslam'ı insanlara ulaştırmaya çalıştığını anlatıyor:
Düşmanla karşılaştıklarında, dayım arkadaşalrından iki kişiyi alarak önce düşmanla konuşmaya çalışmış. Ama onlar, birine işaret ederek dayımı arkadan mızrakla vurmuşlar. Tamamen adaletlerimize aykırıydı. Çünkü henüz savaş başlamadan kimse öldürülemezdi.
Dayım şehit olmadan önce yüzünü kendisini vuran kişiye doğru çevirip gülümsemiş ve ''Allah'a yemin ederim ki ben kazandım'' demiş. Dayım bu sözleriyle tabii ki şunu kastetmiiş: Bu dünya hayatı nasıl olsa bitecek. Böyle Allah yolunda bitmesi ne güzel! İşte benim sonsuz hayatım başlıyor! Rabbim huzuruna şehit olarak gidiyorum.
Katil çok şaşırmış. Dayımın ölüme giderken bile gülümsemesi karşısında kendine gelememiş bir süre sonra dayımın arkadaşlarının yardımıyla Müslüman olmuş ve İslam'la şereflenmiş.
