HZ. SAD EL KARAZ ANLATIYOR:
Bilal’in Yerine Müezzin
Köyümüz Kuba, Medine’ye yaklaşık on km uzaklıktaydı. Kuyuları ve bahçeleriyle ünlüydü köyümüz. Hiçret sırasında sevgili Peygamberimiz köyümüze uğramış birkaç gün kalmıştı. Kur’an’da Allah tarafından övülen Kuba Mescidi, işte o zaman inşa edildi.
Sevgili Peygamberimiz, Medine’ye yerleştikten sonra, her hafta Kuba’ya gelirdi. Özellikle Cumartesi günleri olurdu. Kendiis bazen binekle, bazen de yürüyerek gelirdi bize. Mescidimizde namaz kıldırır, Peygamberimizin geleceği günü iple çekerdik.
Peygamberimiz köyümüze ne zaman gelirse gelsin, yanındaki müezzini bilal r.a ezan okurdu. Böylece insanlar onun geldiğini anlarlar, mescitte tolanırlardı.
Bir gün yine Peygamberimiz köyümüzü ziyarete ziyarete gelmişti. Fakat bu defa yanında Bilal r.a yoktu. Ben onun geldiğini görmüştüm fakat insanalrın çoğu işlerinde güçlerinde idi. Bunun üzerine hemen yakınlardaki bir hurma ağacına çıkıp ezan okudum. İnsanalr da toplanmaya başladılar.
Benim bu hareketim Peygambnerimizin çok hoşuna gitmişti. Bana, ‘’Ey Sad, iyi yaptın. Bilal’i benimle birlikte görmediğinde ezanı hep sen oku!’’ dedi. Sevgili Peygamberimizin vefatına kadar, bu şekilde iki defa daha ezan okudum. Krndimi bu yüzden Allah’ın en kısmetli kullarından biri olarak görüyorum.
