HZ. SAFFAN BİN ASSAL ANLATIYOR:
‘’Kişi Sevdiğiyle Beraberdir!’’
Sevgili Peygamberimizin Medine’deki mescidi, hem namaz kılınan bir yerdi, hem de toplanıp sohbet ettikleri bir mekandı. Peygamberimiz zaman zaman Müslümanları orada bir araya getirir, onlara İslam’ı anlatırdı. Biz de çok büyük sevaplar kazandığını bildiğimiz bu sohbetleri can kulağıyla dinlerdik.
Ben, medineli Müslümanlardan biriydim. Dışarda bazı işlerim olduğu için mescitteki bazı sohbetleri kaçırıyor, bu sebeble çok üzülüyordum. Bir gün mescitte Peygamberimizi buldum ve ona, ‘’Ey Allah’ın Rasülü, ben de bir şeyler öğrenebilmek için geldim.’’ Dedim. Peygamberimiz gülümsedi ve bana şu karşılığı verdi:
‘’İlim öğrenmek isteyen kişi hoş geldi! Şüphesiz ki, bir ilim öğrenmek için gayret ederse, melekler onun üzerine kanatlarını gererler!’’
Yine bir gün, Peygamberimizle Medine’nin dışında bir yolculuktaydık. Mola verdiğimiz sırada, uzaktan bir bedevi göründü. Bedeviler, çöldeki çadırlarında ve uzak köylerde yaşayan Araplardı. Şehirdekilere göre daha kaba insanlardı.
Bedevi yaklaşırken ‘’Muhammmed!’’ diye bağırdı. Peygamberimiz bedevilerin kabalıklarını bildiği için ona doğru bağırdı: ‘’Gel bakalım!’’
Ben hemen bedevinin yanına koştum ve onu uyardım:
‘’Yazıklar olsun sana! Peygamberimizin yanında böyle bağırma. Sesini kıs! Peygamberimize yüksek sesle bağırmayı Allah yasakladı!’’
Ama bedevi dinlemeye hiç de niyetli değildi. Peygamberimizin yanına geldi ve ona şu soruyu sordu:
‘’Birilerini seven, ama onlarla birlikte Cennet’e gidecek kadar çok sevabı olmayan kişi hakkında ne dersin?’’
Adamcağızın kendisini kastettiğini anlayan Peyamberimiz, şu kısa, ama çok önemli müjdeyi verdi:
‘’Kişi, sevdiği ile beraberdir!’’
Bedevinin sorusu ve aldığı cevap hepimiz için de müjdeli bir haber olmuştu.
