HZ. SAİB BİN YEZİD ANLATIYOR:
Dış Ezan
Medine, gün geçtikçe daha kalabalık bir şehir haline geliyordu. Hz. Ebubekir ve Hz. Ömer dönemlerinde, çeşitli çeşitli memleketlerden gelen insanlar sebebiyle Medine’nin nufusu artmıştı. Üçüncü halife Hz. Osman döneminde ise şehir, dışarılara büyümeye başladı. Öyle ki, mescit Müslümanları almıyordu. Hz. Osman da mescidin yanındaki evleri ve arsaları satın aldırarak, mescidi genişletti. Peygamberimizin kullandığı üç basamaklı mimber yerine, daha yüksek bir minber yapıldı.
Peygamberimiz, Cuma namazını kıldırmadan önce, hutbe denilen birçok konuşma yapardı. Cuma namazı için ezan, Peygamberimizin bu konuşmasından hemen önce okunurdu. O zamanlar Medine küçük ve insanlar da az olduğu için, ezanı duyan herkes, rahatlıkla hutbeye yetişirdi.
Hz. Ebubekir ve Hz. Ömer dönemlerinde de aynı şekilde devam etti. Ezan, imam hutbeye çıktığında okunuyordu.
Ama Hz. Osman döneminde, Medine’nin nufusu öyle kalabalıklaştı ki insanlar uzak mahallelerden namaza yetişemez oldular. Medine’nin çok uzak kısımlarından okunurken yola çıkan biri, hutbe biterken ancak mescide gelebiliyordu.
Halife Hz. Osman da insanlar hutbeye ve namaza rahatça yetişsinler diye dış ezan okutmaya başladı. Dış ezan, ilk okunan ezandı. Dış ezanı duyan herkes, Cuma namazının vaktinin geldiğini anlıyor, mescide toplanmaya başlıyordu. Herkes toplanınca da iç ezan, yani caminin içinde okunan ezan ve hutbe başlıyordu.
