HZ. ADURAHMAN BİN AVF ANLATIYOR:
''Sen Bana Çarşının yolunu Göster!''
Hicret hepimiz için bir sınavdı. Doğup büyüdüğümüz güzelim şehrimiz Mekke'den ayrılıp, hiç tanımadığımız şehre, Medineye gelmiştik. Bazılarımız Medine'nin havasına alışamamış, hastalanmıştı. bazılarımız gece uykusunda mekke'yi sayıklıyordu. Ama bütün bunlara sabrettik. Çünkü çektiğimiz sıkıntılar, tamamen güzel dinimizi özgürce yaşayabilmek içindi.
Medineli kardeşlerimiz bizleri öz kardeşleri gibi gördüler. Sevgili Peygamberimiz, onlarla bizim aramızda kardeşlikler kurdu. Her Medineli, mekkeli bir Müslüman'ı evinde ağırlayacaktı. Medineliler, bu işi gönülden yerine getirdiler.
Ben de Medineli bir Müslüman kardeşimin evinde kalmaya başladım. Kendisi bana o kadar iyi davranıyordu ki ben mahçup oluyordum. Bir gün bana şu teklifte bulundu:
''Ey din kardeşim, elimde bulunan her şeyi seninle paylaşmak istiyorum. tarlalarımı, hayvanlarımı, her şeyimi!.. Kabul edersen beni çok sevindirirsin!''
Bu çok güzel bir teklifti; ancak ben çalışıp kendi paramı kendim kazanmak istiyordum. Ona teşekkür edip şöyle söyledim:
''Allah, bütün malına mülküne bereket versin. Sen bana çarşının yolunu göster!''
Ertesi günü birlikte pazara çıktık. Ben eskiden beri ticareti çok iyi yapardım. Hemen küçük bir borçla mal alıp satmaya başladım. Allah bana yardım etti. Yaptığım ticaretten çok kar ettim. Kısa bir zaman sonra Allah'ın izniyle Medine'nin en zenginlerinden biri oldum.
