HZ. IYAS BİN SALEBE ANLATIYOR:
Anneye Bakmak da Farz!
Mekkelilerin kervanına yapılacak baskına ben de katılmak istiyordum.
Peygamber Efendimiz, devesi olanları çağırdığımnda çok gitmek istedim fakat gidemedim. Çünkü zavallı anneciğim hastaydı. Baakcak kimsesi de yoktu. Peygamberimize gidip durumu anlattığımda, Efendimiz ''Sen gelme, annene bak!'' dedi.
Ebu Süfyan'ın kervanı kaçırdığını, Müslümanların Bedir'de Mekeli müşriklerle savaştığını öğrendiğimde yine kalkıp gitmek istedim. Fakat Peygamberimizin sözü aklıma geldi. Allah yolunda savaşmak da farzdı, anneme bakmak da!...
Müslümanlar Bedir'den dönmeden önce, zavallı vefat etti.Son anlarında olabildiğim, vefat etmeden önce onu son kez öpebildiğim için çok mutluydum.
Aslında cenaze naamzını sevgili Peygamberimizin kıldırmasını çok istiyordum. Ama beklemek de uygun değildi. Medine'de kalan müslüman kardeşlerimle birlikte annemin cenaze namazını kıldık, onu defnettik.
Peygamberimiz ve Müslümanlar büyük bir zafer kazanarak medin^'ye dönmüşlerdi. Hepimiz çoşku içindeydik. Peygamberimiz bana, ''Annen nasıl?'' diye sordu. Ben de vefat ettiğini söyledim. Çok üzüldü. Hemen kalktı, biz de kalktık. Hep birlikte annemin mezarına gittik. Orada peygamberimiz annemin cenaze namazını kıldırdı. Allah'ın onu affetmesi için uzun uzun dua etti.
Buna çok mutlu oldum. Allah dileğimi kabul etmişti. Peygamberimiz, annemin cenaze namazını kıldırmıştı.
