HZ. SAFFİYYE BİNTİ ABDULMUTTALİP ANLATIYOR:
Kardeşim hamza'dan Ayrılık
Sevgili Peygamberimizin altı halasından biriyim ben. Ona küçüklüğünden beri gözümüz gibi bakıyorduk. Peygamber seçildikten sonra da hemen iman ettik. Çünkü ömrümüz boyunca onun gibi dürüst birini tanımamıştık.
Erkek kardeşim Hamza r.a da Müslümanlara katıldı. Bir süre sonra kendisi mert, cesaretli, boylu postlu, çok yakışıklı bir insandı. Onun İslam'a girmesiyle birlikte, Müslümanların gücü arttı. Mekkeli müşrikler daha da kaldıklarını anladılar.
Sevgili Peygamberimizle Medine'ye hicret edenlerden biri de Hamza r.a idi.
Hamza r.a Bedir Savaş'ında büyük kahramanlıklar gösterdi. Ancak ertesi yıl meydana gelen Uhud Savaşı, bizim için büyük bir üzüntüye neden oldu. Çünkü sevgili yiğit kardeşim hamza r.a Uhud'da şehit edildi.
Hamza'nın şehit edildiğinin duyduğumda, beynimden vurulmuşa döndün. Hemen savaş meydanına koştum. Yanımda kardeşime kefen yapmak için iki küçük hırka getirmiştim. Ama o sırada kefen bulmakta zorlandığımız için hırkaalrdan birini başka bir şehidimiz vermek zorunda kaldım.
Kardeşimin cenaze namazı, savaş meydanında kılındı. Çok üzgün olan Peygamberimiz, onun cenazesinde o kadar çok tekbir aldı ki, insanlar şaşırdılar. Oysa ben hiç şaşırmamıştım.. Bu, onun hamzaya r.a duyduğu sevgi ve hasretin bir ifadesiydi. Hamza onun hem amcası, hem süt kardeşi, hemde sağ koluydu.
