HZ. AMİR BİN KAYS EL - ENSARİ ANLATIYOR:
Kim Doğru Sözlü, Kim Yalancı?
Tebük Seferi tam iki ay sürdü. Kuzeye doğru yola devam ettik. Bizans sınırlarındaki Tebük'te Bizans ordusunu bekledik. faakt onlar karşımıza çıkmadılar. Bunun üzerine sevgili Peygamberimiz, Medine'ye geri dönüş emri verdi.
Sefer boyunca, Peygamberimize tembellik edenlerle ilgili çeşitli ayetler iniyordu. Bu ayetlerde özellikle de sefere katılmayan münafıklar hakkında uyarılar vardı. Peygamberimiz de kendisine inen ayetleri, hemen Müslümanlara okuyordu.
Ben, Medineli Müslümanlardan, yani ensardandım. Sevgili Peygamberimizn Mekke'den şehrimize hicret ettiğinde ben çoktan Müslüman olmuştum. Onu şehrimizde hiç üzmeden ağırlaaycağımızı düşünüyorduk. Fakat kısa süre sonra münafıklar ortaya çıkmaya başlamışti. Münafıklar, inanmıyor ama inanıyormuş gibi görünüyorlardı. Mekek'de münafık yoktu, çünkü orada Müslümanlar zaten güçsüzdü. Ama Medine'de Müslümanalrın gücünden çekinen bazıları, münafıklık yapmayı seçiyordu. Bu bizim işimizi zorlaştırıyordu. Çünkü bu adamlar, Müslüman gibi her zaman biizmle birlikteydi.
Bir mola yerinde münafıklardan bir adamın Peygamberimize inen ayetleri kastederek, şöyle dediğini duydum:
''Eğer Muhammed'in s.a.v bizimle gelmeyen arkadaşlarımız hakkında söyledikleri doğruysa, biz eşeklerden daha beter olalım!
Öyle kızmıştım ki dayanaamdım, ona şu cevabı verdim:
''Evet, onun söyledikleri doğrudur ve siz eşeklerden betersiniz!''
Peygamberimiz yaaşdığımız olayı işitince bzi yanına çağırdı. Münafık adam, yemin ederek böyle bir şeyi söylemediğini iddia etti. Ben kendimi savunmadım, sadece elimi açıp Allah'a dua ettim:
''Ya rabbi! Yalancıyı ortaya çıkaran bir ayeti Peygamberimize gönder!''
Peygamberimiz ve Müslümanlar hep bir ağızdan ''Amin!'' dediler. Çok geçmeden sevgili Peygamberimize, benim doğru söylediğimi açıklayan bir ayet geldi. Yüce Allah, o ayetlerde münafıkların yanlışlığını anlatıyordu.
