HZ. ZEYNEB ES- SAKAFİYYE ANLATIYOR:
İki Sebeb Birden
Bir gün mescitte Peygamberimiizn yaptığı bir konuşmayı dinliyordum.
Sevgili Peygamberimiz, haftanın bir günü sadece hanımlara sohbet ederdi. O gün de sohbet günümüzdü. Biz hanımlara bazı uyarılarda bulunan Peygamberimiz, konuşmasında bize sadaka vermeyi, yani fakirlere yardımda bulunmayı tavsiye etti.
Benim ailem Medine’nin zengin ailelerindendi. Eşim Abdullah bin Mesut r.a ise Mekke’den gelen fakir muhacirlerden biriydi. Onunla İslam’a olan bağlılığına hayran olmuştum. Sonra da evlenmiştik. Birbirimiiz seviyor, güzel bir evlilik sürdürüyorduk. Ben zengin olduğum için, eşimim maddi ihtiyaçlerını da karşılıyordum. Ayrıca bazı yetim çocukları korumamız altına almıştık. O babasız çocuklara bakıyor, onlar için harcama yapıyorduk.
Peygamberimizin konuşmasından sonra eşime sordum:
‘’Acaba benim sana şu yetimlere yaptığım harcama, sadaka olarak kabul edilir mi? Peygamberimize sorabilirmisin?’’
Eşim Abdullah r.a gidip benim sormamı istedi. Unun üzerine kalkıp Peygamberimize gittim. Medineli bir başka hanım da aynı soruyu sormak için oradaydı. İkimiz birlikte sorumuzu Peygamberimize ilettik.
Sevgili Peygamberimiz bize şu cevabı verdi:
‘’Evet sadaka olur. Hatta 2 sevap olur. Yakınlara bakma sevabı, sadaka sevabı!’’
